Uploaded with ImageShack.us
Είναι το έτος 451 μ.Χ. και η Ευρώπη ζηι έναν εφιάλτην που ακούει εις το όνομα Αττίλας, «η μάστιξ του Θεού», ο οποίος μαζί με τις ορδές των Ούννων του λεηλατούν τα πάντα εις το πέρασμά τους. Οι Ούννοι είναι το πρώτον τουρκομογγολικόν φύλον που θα διεκπεραιωθεί εις την Ευρώπην, η οποία έχει βυθισθεί εις το χάος εξαιτίας της οσημέραι παρακμαζούσης Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Το έτος αυτό άπασα η Ευρώπη κρατεί την αναπνοήν της, όταν αποφασίζηι ο στρατηγός Φλάβιος Αέτιος, ο «έσχατος των Ρωμαίων», εις τα Καταλαυνικά Πεδία, εις την λεγομένην «Μάχην των Εθνών», να αντιμετωπίσηι τους συνασπισμένους Ούννους, Οστρογότθους, Αλανούς, Σλαύους, Ουανδήλους. Την εσχάτην στιγμήν ο Θευδέριχος, βασιλεύς των Ουησιγότθων, τείνει χείρα βοηθείας εις τους συνασπισμένους Ρωμαίους, Γαλάτας και Βουργουνδούς. Η Ευρώπη επέτυχε να απαλλαγηί οριστικώς από τις ορδές των νομάδων της στέππας.
Πλαστόν κείμενον δικό μου, όπου ο Θευδέριχος πείθεται να συμμαχήσηι μετά των Ρωμαίων
Ualentinianus III: Ave, Theoderice, rex Gotorum. Habeo te hic uenisse auditum.
(Χαίρε, Θευδέριχε, βασιλεύ των Γότθων. Έχω ακουστά ότι έχεις έλθει εδώ).
Þiudareiks: Ik qam at þus, þiudan Ualainteineian, ei hausjau waurd þeina.
Ik qam at þus, ei qipau qatei Atteila ist at daur. Jah miþ imma qaiddja sik
managei. Uandale. Þiudan im ist Geizeric. Atteila insandiþ ins du þuk.
Ni hugjaiþ ei qemjau du qipan izwis ni faurhtai wisan. Jak qam du
þuk ei fullafahjau. All þata þiudos miþ þus sijana, þiudan þiudane.
ƕa nu taujam, jabai at daur ist managei Uanadale?
(Ήλθον εις σε, βασιλεύ Ουαλεντινιανέ, ίνα ακούσω τον λόγον σου. Ήλθον εις σε, ίνα είπω ότι ο Αττίλας είναι επί θύραις. Και μαζί του έρχεται και ο όχλος των Ουανδήλων. Βασιλεύς των είναι ο Γιζέριχος. Ο Αττίλας πέμπει αυτούς εις σε. Μη νομίσητε ότι ήλθον ίνα είπω εις εσάς να μην δειλιάσητε. Και ήλθον εις εσέ ίνα προσφέρω τάς υπηρεσίας μου. Όλα τα έθνη είθε να είναι μαζί σου, βασιλεύ των βασιλέων. Τι να κάνω λοιπόν, αν είναι επί θύραις ο όχλος των Ουανδήλων;)
Ualentinianus III: Ne uerere, rex Gotorum! A vobis accepta amicitia Hunnos uincere possumus. Scias autem sine nobis hostes depellere non potestis, sed una cum exercitibus nostris illustris uictoria stat. Epistulam cepi regis Hunnorum Attilae. Ueni, Flaui Aeti, imperator Romanorum, legi epistulam!
(Μη φοβήσαι, βασιλεύ των Γότθων: Αν δεχθήις την φιλίαν μας δυνάμεθα να νικήσωμεν τους Ούννους. Να ξέρηις όμως άνευ ημών δεν δύνασαι να απωθήσηις τους εχθρούς, αλλά μετά των στρατευμάτων μας νίκη λαμπρά ίσταται. Επιστολήν έλαβον του βασιλέως των Ούννων Αττίλα. Ελθέ, Φλάβιε Αέτιε, στρατηγέ των Ρωμαίων, ανάγνωθι την επιστολήν:)
Þiudareiks: ƕa meljiþ so aipistaule? Jah ik nima aipistaule fram Atteila.
(Τι γράφει η επιστολή; Και εγώ έλαβον επιστολήν παρά του Αττίλα)
(Flauius Aetius iniens in aedem legit epitulam)
(Ο Φλάβιος Αέτιος εισελθών εις την αίθουσαν αναγιγνώσκει την επιστολήν)
Flauius Aetius: Haec scipsit Attila
(Ταυτα έγραψεν Αττίλας).
Valentinianus III: Dic, Aeti, quid scribit Attila!
(Ειπέ, Αέτιε, τι γράφει ο Αττίλας!)
Flauius Aetius: Vult nobiscum bellum parare in regem Theodericum.
(Βούλεται μεθ΄ημών να προετοιμάσηι πόλεμον κατά του βασιλέως Θευδερίχου)
Þiudareiks: Sama iþ meljiþ in aepistaule meina.
(Ομοίως δε γράφει εις την δικήν μου επιστολήν: σσ. να συμμαχήσηι δηλαδή με τους Βησιγότθους κατά των Ρωμαίων)
Flauius Aetius: Uae legentibus!
(Ουαί τοις αναγιγνώσκουσιν!)
Ualentinianus III: Attila cupit inferre bellum parandis bellis in uterquos.
(Ο Αττίλας επιθυμεί να εισαγάγηι πόλεμον με το να ετοιμάσηι πολέμους εις τους δυο μας)
(Hoc modo Goti et Romani inceperunt ad bellum gerendum in Hunnos parare)
(Τούτωι τωι τρόπωι Γότθοι και Ρωμαίοι ήρξαντο προς πόλεμον κατά των Ούννων)
Uploaded with ImageShack.us