Περι συμβατότητος (ή μη) Χριστιανικής και Ελληνικής αντιλήψεως

[OTTO]

Βίκυ,

Αποδείξεις δεν έχουμε, ούτε εσύ, ούτε εγώ για το θέμα της παρθενιάς. Σενάρια κάνουμε, και καλά κάνουμε. Αν εσύ το σενάριό σου το αντιλαμβάνεσαι ως πραγματικό (όπως φυσικά και εγώ το δικό μου) αυτό το σέβομαι απόλυτα, διότι κι εγώ το ίδιο κάνω. Αλλά παραδέχομαι ότι είναι σενάριο.

Η θέση μου είναι ότι τόσο το δικό σου σενάριο, όσο και το δικό μου, είναι λογικά σενάρια, πιθανά σενάρια. Εσύ τεκμηριώνεις το σενάριό σου, εγώ τεκμηριώνω το δικό μου. Γι αυτό και δέχομαι ότι πιθανώς κάποια μέρα να αποδειχθεί ότι έχεις δίκιο. Κανείς δεν μπορεί να πει (εκτός κι αν το κάνει αυθαίρετα) ότι κάποιο από τα δυο σενάρια είναι παράλογο. Ούτε το δικό σου είναι παράλογο, αλλά ούτε το δικό μου, βάσει των στοιχείων που διαθέτουμε.

Σχετικά με το σενάριό μου: (Ιωάν. ιθ' 26-27) «... Γύναι, ιδού ο υιός σου» και τω μαθητή: «Ιδού η μήτηρ σου» και ότι: «Απ΄ εκείνης της ώρας έλαβεν ο μαθητής αυτήν εις τα ίδια»

Αν η Μαρία είχε κι άλλα παιδιά, γιατί ο Χριστός να την παραδώσει σε ένα άτομο που δεν ήταν βιολογικό τέκνο της;

[Divine Sinner]

οφτοπικιζουμε ομως. Για την συμβατοτητα πειτε μου ^_^

[OTTO]

οφτοπικιζουμε

Σε κάτι τέτοια αγγλικοειδή δεν παίζεσαι πάντως ^_^