Ευριπίδης 406 - 480 Π.Χ.

Απάντηση
Άβαταρ μέλους
Acid{RFE}
Πορωμένος Ιδεογραφίτης
Πορωμένος Ιδεογραφίτης
Δημοσιεύσεις: 558
Εγγραφή: Δευ 08 Σεπ 2008, 16:56
Irc ψευδώνυμο: Acid{RFE}
Φύλο: Άνδρας
Τοποθεσία: Land Of Freedom
Έδωσε Likes: 3 φορές
Έλαβε Likes: 1 φορά

Ευριπίδης 406 - 480 Π.Χ.

Δημοσίευση από Acid{RFE} » Τρί 20 Ιαν 2009, 20:41

~ -)-(- Ευριπίδης 406 - 480 Π.Χ. -)-(- ~



Βιογραφικό Σημείωμα: Ένας από τους μεγάλους τραγικούς ποιητές της αρχαίας Ελλάδος. Σύμφωνα με πληροφορία που επικράτησε, γεννήθηκε στο 40 π.Χ. στη Σαλαμίνα και, μάλιστα, την ίδια μέρα που κατατροπώθηκε ο στόλος του Ξέρξη. Το πιθανότερο όμως είναι ότι γεννήθηκε στα 485,4, όπως μαρτυρεί, το λεγόμενο Πάριο μάρμαρο. Σύμφωνα με αυτό, ήταν υιός του Μνησάρχου, από τον αττικό δήμο Φλύας {σημερινό Χαλάνδρι}. Πολλοί από τους αρχαίους υποστήριζαν ότι ο Ευριπίδης δεν καταγόταν από αριστοκρατικό γένος, η δε μητέρα του Κλειτώ συχνά γινόταν στόχος σκωμμάτων από τους κωμικούς ποιητές, επειδή ασκούσε το ταπεινό επάγγελμα της λαχανοπώλιδος. Ωστόσο άλλες πηγές αποδεικνύουν πως η γενιά του Ευριπίδη, όπως και των δύο παλαιότερων συναδέλφων του, Αισχύλου και Σοφοκλή, ήταν επίσης ευγενής. Ο πατέρας του είχε σημαντική κτηματική περιουσία στη Σαλαμίνα, την οποία μάλιστα ο υιός εξυμνεί σε κάποιο από τα έργα του.

Ο Ευριπίδης έλαβε επιμελημένη μόρφωση, όπως δείχνουν τα πνευματικά προϊόντα του. Νεαρός, έλαβε μέρος σε εορτές, στη γενέτειρά του, σαν ορχηστής και πυρφόρος του Απόλλωνα, και διακρινόταν στην πάλη και στην πυγμαχία. Γρήγορα όμως άφησε τις σωματικές ασκήσεις και επιδόθηκε στις πνευματικές ασχολίες. Από φύση του θεωρητικός, και ρέποντας προς τη φιλοσοφία, μελέτησε τα συγγράμματα των παλαιότερων φιλοσόφων, και παρακολουθούσε τη διδασκαλία των συγχρόνων του, Αναξαγόρα, Προφίκου, Πρωταγόρα. Σύχναζε στον κύκλο του Σωκράτη, ο οποίος, αναφέρεται, μολονότι σπανιότατα πήγαινε στο θέατρο, του άρεσε να παρακολουθεί τα έργα του Ευριπίδη, κάθε φορά που αυτός πρωτοπαρουσίαζε ένα νέο έργο του. Είναι φυσικό να άσκησε μεγάλη επίδραση τον Ευριπίδη η συναναστροφή του με τους σοφούς, στους οποίους όχι λίγα οφείλει η ανάπτυξη της διάνοιάς του. Είχε, λέγεται, πλούσια βιβλιοθήκη, ήταν μελετηρός, και αυτό συνάγεται και από τη γνώση που πλούσια είναι διαχυμένη σε όλα τα έργα του. Από αυτά φαίνεται, επίσης, πως αν ο Ευριπίδης απείχε από την ενεργό πολιτική, πρόσεχε όμως και παρακολουθούσε τα πολιτικά ζητήματα της ημέρας και είχε μέγιστο ζήλο να διδάξει τις υγιείς πολιτικές θεωρίες του.

Ο Ευριπίδης αποδοκίμαζε την οχλοκρατία, καταφερόταν όμως και κατά της ολιγαρχίας και των εκπροσώπων την, των πλουσίων και, γενικά, των αλαζόνων και των σκληρών, και προτιμούσε να επικρατήσει η μέση τάξη
των πολιτών, τους οποίους θεωρεί σωτήρες της πόλεως και σταθερούς φύλακες της τάξεως. Η φιλοπατρία του είναι φλογερή και ενθουσιαστική, γι’ αυτήν τον εγκωμιάζει ο ρήτων Λυκούργος, ο οποίος και διέσωσε μερικούς στίχους του ποιητού, που μαρτυρούν την πίστη του και την αγάπη του προς τη πατρίδα:

Ώ πατρίς είθε πάντες, οι ναίουσί σε,
ούτω φιλοΐεν ως εγώ και ραδίως,
οικοΐμεν αν σε κ’ ουδέν αν πάρχοις κακόν.

Επί πλέον, ο Ευρυπίδης δεν αφήνει καμία ευκαιρία, για να καυτηριάσει τους εχθρούς της πατρίδας, τους Λακεδαιμόνιους. Στον οικογενειακό του βίο είχε ατυχήματα, αν και όσα οι κωμωδοποιοί παρέδωσαν στη δημοσιότητα, δεν είναι και πολύ αξιόπιστα. Λέγεται ότι η γυναίκα του Μελιτώ τον απατούσε. Είχε τρεις υιούς, ο δε τρίτος Ευριπίδης επίσης στο όνομα, παρουσίασε δράματα του πατέρα του, ύστερα από το θάνατό του. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε στην Αυλή του βασιλιά της Μακεδονίας Αρχέλαου, που όντας φιλόμουσος, προσκαλούσε στην Πέλλα πολλούς ποιητές, λογίους και καλλιτέχνες, για να λαμπρύνει τη βασιλεία του.

Για να τιμήσει το βασιλικό αυτό προστάτη, ο Ευριπίδης, έγραψε την τραγωδία «Αρχέλαος», όπου εγκωμιάζει τον ηρακλείδη, σαν ιδρυτή της Μακεδονικής δυναστείας. Ακόμα και οι «Βάκχες» του, λέγεται, γράφτηκαν για να παιχθούν στο θέατρο του Αρχέλαου. Το φθινόπωρο του 407, ο μέγας τραγικός πέθανε στη Μακεδονία και ετάφη εκεί.

Λέγεται, ότι τον κατασπάραξαν άγρια σκυλιά, αλλά αυτό μπορεί και να είναι φανταστικό. Ο τάφος του, κοντά στην Αμφίπολη, έγινε προσκυνητήριο των Αθηναίων θαυμαστών του, κοντά δε στην Αθήνα, προς τιμήν του, ανεγέρθηκε κενοτάφιο, με το εξής επίγραμμα:

Μνήμα μεν Ελλάς άπασα Ευριπίδου• δ’ ισχύει
Γη Μακεφών η γάρ δέξατο τέρμα βίου
Πατρίς δ’ Ελλάδος Ελλάς, Αθήναι• πλαίστα δε Μούσαις
Τέρψας, εκ πολλών και τον έπαινον έχει.

Αργότερα, με πρόταση του ρήτορος Λυκούργου, στήθηκε στο θέατρο Διονύσου ο χάλκινος ανδριάντας του. Κατά την παράδοση, ο Ευριπίδης ήταν σκυθρωπός, σκεπτικός και σπάνια γελούσε. Είχε, δηλαδή, την αυστηρή φυσιογνωμία πιο πολύ ενός λεπτολόγου ηθικολόγου, παρά τη δημιουργική ευθυμία του θεόπνευστου ποιητή.

Ο Ευριπίδης, εκτός από ένα επινίκιο που έγραψε για τον Αλκιβιάδη, όταν είχε νικήσει σε αρματοδρομίες, και μια ελεγεία για τους Αθηναίους που έπεσαν στις Συρακούσες, στην καταστρεπτική εκείνη εκστρατεία, (415 – 413 π.Χ.), έγραψε 92 δράματα και 3 τετραλογίες, από τις οποίες, ελάχιστες διασώθηκαν. Στο πίσω μέρος του ανδριάντα, που βρίσκεται στο Μουσείο του Λούβρου, και ο Ευριπίδης παρίσταται καθήμενος, αναγράφονται με αλφαβητική σειρά 37 δράματά του μέχρι του «Ορέστη». Σε μας έφθασαν μόνο 19, ανάμεσα στα οποία και ένα σατυρικό, ο «Κύκλωψ».

Ο Ευριπίδης, σαν νεωτεριστής, προκαλούσε συχνά τις επιφυλάξεις των καθιερωμένων, των κριτών και των συντηρητικών. Η νεολαία όμως τον υπεραγαπούσε και τον αποκαλούσε σοφότατο.


Τα Έργα Του: 1) -)-(- Ρήσος ~
2) -)-(- Ικέτιδες ~
3) -)-(- Εκάβη ~
4) -)-(- Τρωάδες ~
5) -)-(- Ιφιγένεια H Eν Αυλίδι ~
6) -)-(- Μήδεια Ιφιγένεια H Eν Ταύροις ~
7) -)-(- Ορέστης ~
8) -)-(- Ηλέκτρα ~
9) -)-(- Ηρακλείδαι ~
10) -)-(- Φοίνισσαι ~
11) -)-(- Ελένη ~
12) -)-(- Ίων ~
13) -)-(- Βάκχαι ~
14) -)-(- Ηρακλής Mαινόμενος ~
15) -)-(- Ανδρομάχη ~
16) -)-(- Iππόλυτος ~
17) -)-(- Κύκλωψ ~
18) -)-(- Άλκηστις ~





<< Οι Ρήσεις Του Ευριπίδη >>



Ρήση Υπ.Αρίθ.1: Η αρετή των ανθρώπων λάμπει κ μετά το θάνατο.
Ρήση Υπ.Αρίθ.2: Δεν έχει να φοβάται η χώρα απο το λαό, αλλά απο αυτούς που κυβερνούν.
Ρήση Υπ.Αρίθ.3: Ο πλούτος είναι πρόσκαιρος, ποτέ δεν είναι σταθερός.
Ρήση Υπ.Αρίθ.4: Δεν πέρνει ποτέ κανένας αδικαιολόγητα τα όπλα, όταν αγαπάει την πατρίδα του.
Ρήση Υπ.Αρίθ.5: Δεν είναι τίποτε ίσο ανάμεσα στους ανθρώπους.
Ρήση Υπ.Αρίθ.6: Η συγκράτηση του θυμού χαρακτηρίζει τους συνετούς ανθρώπους.
Ρήση Υπ.Αρίθ.7: Κανένας δεν μπορεί να σκεφτεί τίποτε όταν είναι οργισμένος.
Ρήση Υπ.Αρίθ.8: Το άνθος του θυμού είναι η μανία.
Ρήση Υπ.Αρίθ.9: Πρέπει να κοπιάζεις αν θέλεις να ευτυχήσεις.
Ρήση Υπ.Αρίθ.10: Ο τρόπος να κάνει κανείς τα πλήθη να δουν την ομορφιά της δικαιοσύνης, είναι να τους διδάξει με απλούς τρόπους τις συνέπειες της αδικίας.
Ρήση Υπ.Αρίθ.11: Στον αμαθή, ο σοφός φαίνεται τρελός.
Ρήση Υπ.Αρίθ.12: Ποιος γνωρίζει αν η ζωή είναι θάνατος, κ θάνατος ζωή.
Ρήση Υπ.Αρίθ.13: Είναι τρομεροί οι πόνοι του τοκετού, όμως η ψυχή της γυναίκας είναι πάντα φιλότεκνη.
Ρήση Υπ.Αρίθ.14: Αν οι θεοί είναι κακοί, δεν είναι θεοί.
Ρήση Υπ.Αρίθ.15: Η εχθρότητα ανάμεσα σε συγγενείς κ φίλους, είναι φοβερή κ δύσκολα ειρηνεύει.
Ρήση Υπ.Αρίθ.16: Οι δεύτερες σκέψεις είναι οι καλύτερες.
Ρήση Υπ.Αρίθ.17: Τίποτε δεν είναι ποιό αγαπητό απο την πατρική γή, κ είναι ευτυχισμένος όποιος, ενώ ευημερεί, μένει στην ίδια τουν την πατρίδα.
Ρήση Υπ.Αρίθ.18: Δεν υπάρχει μεγαλύτερο βάσανο απο το να στερηθείς την πατρική γή.
Ρήση Υπ.Αρίθ.19: Μάταια οι γέροντες εύχονται να πεθάνουν, κατηγορώντας τα γεράματα κ το μακρύ χρόνο του βίου. Όταν πλησιάζει ο θάνατος, κανείς δε θέλει να πεθάνει.
Ρήση Υπ.Αρίθ.20: Απαίσιο είναι να πλουτίζει κάποιος, κ να μην ξέρει τίποτε άλλο εκτός απο τον πλούτο.
Ρήση Υπ.Αρίθ.21: Τα παθήματα πρέπει να τα υπομένεις.
Ρήση Υπ.Αρίθ.22: Κανένας γεναίος δεν καταδέχεται να σκοτώσει τον εχθρό ύπουλα.
Ρήση Υπ.Αρίθ.23: Μιά μέτρια ζωή, περιέχει ασφάλεια, τα μεγαλέια δεν διαρκούν πολύ, κ συχνά φέρνουν μεγάλες καταστροφές σε πολλές οικογένειες.
Ρήση Υπ.Αρίθ.24: Δεν ορθοφρονεί η πολιτεία που υποφέρει απο εσωτερικές ταραχές, κ κακόβουλα σχέδια.
Ρήση Υπ.Αρίθ.25: Να μην προσπαθείς να διορθώσεις τους άλλους, ενώ εσύ είσαι γεμάτος ελατώματα.
Ρήση Υπ.Αρίθ.26: Τα χέρια των νέων είναι γερά για τη δράση, αλλά των γερόντων οι γνώμες είναι καλύτερες.
Ρήση Υπ.Αρίθ.27: Πρέπει να αφήνεται η τύχη ανεμπόδιστη.
Ρήση Υπ.Αρίθ.28: Δεν είναι μόνο το αργυρό κ το χρυσό νόμισμα που έχουν αξία, νόμισμα είναι κ η αρετή κ θα έπρεπε κ αυτή να είχε συναλαγματική δύναμη.
Ρήση Υπ.Αρίθ.29: Οι πράξεις των τύρρανων είναι τρομερές. Καθώς σπάνια ελέγχονται κ αυθαίρετα ενεργούν στα περισσότερα ζητήματα, δύσκολα παραμερίζουν τα πάθη τους, χάριν της λογικής κ του δίκαιου.
Ρήση Υπ.Αρίθ.30: Ότι μαθαίνει το παιδί με αγάπη, το διατηρεί στοργικά μέχρι τα γηρατειά του. Πρέπει λοιπόν, να διαπαιδαγωγούνται καλά τα παιδιά.
Ρήση Υπ.Αρίθ.31: Η γυναίκα δεν πρέπει να προσέχει μόνο την ομορφιά της, αλλά κ τις αρετές της.
Ρήση Υπ.Αρίθ.32: Το γυναικεί μυαλό είναι φοβερό στην κατάστρωση τεχνασμάτων.
Ρήση Υπ.Αρίθ.33: Το κάστρο, τα χρήματα κ κάθε τι πολύτιμο, μπορεί να το φυλάξεις εύκολα, τη γυναίκα όμως πολύ δύσκολα μπορείς να τη φυλάξεις.
Ρήση Υπ.Αρίθ.34: Ο θυμός είναι ποιό δυνατός απο τη σκέψη, κ αυτό είναι η αιτία πολλών κακών στους ανθρώπους.
Ρήση Υπ.Αρίθ.35: Κανένας δεν είναι μέχρι τέλους ευτυχισμένος.
Ρήση Υπ.Αρίθ.36: Κανένας ράθυμος δεν δοξάσθηκε.
Ρήση Υπ.Αρίθ.37: Δεν υπάρχει απόκτημα πολυτιμότερο απο την αρετή.
Ρήση Υπ.Αρίθ.38: Το χρήμα είναι πολύτιμο στον άνθρωπο, κ έχει δύναμη τρομερή.
Ρήση Υπ.Αρίθ.39: Ο απλός λόγος είναι αληθινός, κ δεν χρειάζεται φανταχτερές επεξηγήσεις.
Ρήση Υπ.Αρίθ.40: Είναι προτιμότερο να ζεί κανείς απλά. Δίχως πλούτη είναι κανείς ποιό ήσυχος κ δεν διατρέχει κινδύνους.
Ρήση Υπ.Αρίθ.41: Η αφθονία του πλούτου δεν κατορθώνει πάντα να κάνει ευτυχισμένο έναν άνθρωπο. Συχνά συναντάς την ευτυχία μέσα σε μιά ταπεινή κατάσταση.
Ρήση Υπ.Αρίθ.42: Πολύ σπάνια η ευτυχία είναι ολοκληρωμένη κ ανέπαφη απο θλίψεις.
Ρήση Υπ.Αρίθ.43: Οι δειλοί δεν έχουν καμιά αξία.
Ρήση Υπ.Αρίθ.44: Όταν είσαι οργισμένος τίποτε δεν μπορείς να σκεφτείς.
Ρήση Υπ.Αρίθ.45: Η τήρηση των νόμων είναι ο συνεκτικός δεσμός της πολιτείας.
Ρήση Υπ.Αρίθ.46: ΟΙ δρόμος που οδηγεί στην αρετή, είναι δύσκολος.
Ρήση Υπ.Αρίθ.47: Μονο για κάτι που αξίζει πρέπει να κοπιάζεις.
Ρήση Υπ.Αρίθ.48: Ο άνθρωπος που δεν είναι οργισμένος, είναι ποιό σοφός.
Ρήση Υπ.Αρίθ.49: Χωρίς να κοπιάσεις, δεν θα μπορέσεις να ευτυχήσεις. Είναι αισχρό στο νέο να μή θέλει να κοπιάσει.
Ρήση Υπ.Αρίθ.50: Ο κόπος είναι πατέρας της δόξας.
Ρήση Υπ.Αρίθ.51: Δεν υπάρχει μεγαλύτερη λύπη για τους ανθρώπους, απο το να δούν τα παιδιά τους νεκρά.
Ρήση Υπ.Αρίθ.52: Ο πολιτικός που νικάει με την ευγλωτία του είναι σοφός, αλλά θα ήταν προτιμότερο να νικάει με έργα.
Ρήση Υπ.Αρίθ.53: Όποιος παραμελεί στη νεότητα του τη μάθηση, κ το χρόνο που πέρασε, έχει χάσει κ το μέλλον έχει πεθάνει για αυτόν.
Ρήση Υπ.Αρίθ.54: Τίποτε ποιό αγαπητό στα παιδιά, απο τη μητέρα.
Ρήση Υπ.Αρίθ.55: Ο χρόνος αποκαλύπτει τα πάντα στους μεταγενέστερους, είναι ένας φλύαρος που μιλάει ακόμα κ όταν δεν τον ρωτάς.
Ρήση Υπ.Αρίθ.56: Απλός είναι ο λόγος της αλήθειας.
Ρήση Υπ.Αρίθ.57: Όταν ο λαός εξεγείρεται κ παραδίνεται στην οργή του, είναι μιά φλόγα σφοδρή, που μάταια προσπαθείς να τη σβήσεις.
Ρήση Υπ.Αρίθ.58: Χιλιάδες επιχειρήματα δεν φέρνουν το αποτέλεσμα που φέρνει το χρήμα.
Ρήση Υπ.Αρίθ.59: Αν όλοι συμφωνούσαν για το ποιό είναι καλό κ σοφό, για το ποιό είναι άδικο, διαφορές στον κόσμο δεν θα υπήρχαν.
Ρήση Υπ.Αρίθ.60: Οι υπομονετικοί, αν κ σπάνια διαμαρτύρονται, εν τούτοις, σε ορισμένες περιστάσεις κ όταν τους προκαλούν, εκδηλώνουν με θάρρος τις σκέψεις τους.
Ρήση Υπ.Αρίθ.61: Δεν ωφελεί να οργιζόμαστε εναντίον των περιστάσεων, αφού οι περιστάσεις είναι κουφές.
Ρήση Υπ.Αρίθ.62: Ειρήνη βαθύπλουτη κ πολύ καλήτερη απο τους ευτυχισμένους θεούς
Ρήση Υπ.Αρίθ.63: Πρέπει να τολμούν οι ανθρώποι.
Ρήση Υπ.Αρίθ.64: Ευκολότερα φυλάγεται κανείς απο οξύθυμη γυναίκα η άντρα, παρά απο πανούργο κ σιωπηλό σοφό.
Ρήση Υπ.Αρίθ.65: Ο ζεύς είναι τιμωρός των υπερηφάνων.
Ρήση Υπ.Αρίθ.66: Το να πάρεις απόφαση αφού σκεφθείς καλά, είναι πολύ καλύτερο, το να πάρεις όμως απόφαση στα γρήγορα θα σε κάνει να το μετανιώσεις.
Ρήση Υπ.Αρίθ.67: Όποιος μπορεί να ζήσει άνετα τη ζωή του, να διατηρεί την ψυχραιμία του σε περίπτωση κακοτυχίας, αυτός θεωρείται ευτυχής.
Ρήση Υπ.Αρίθ.68: Ευτυχής είναι εκείνος που μπόρεσε να διασχύσει μιά φουρτουνιασμένη θάλασσα, κ κατάφερε να φτάσει σώος σε λιμάνι ασφαλισμένο.
Ρήση Υπ.Αρίθ.69: Ευτυχής είναι όποιος μελέτησε την ιστορία.
Ρήση Υπ.Αρίθ.70: Οι ενάρετοι κοπιάζουν.
Ρήση Υπ.Αρίθ.71: Η αρετή είναι το μεγαλύτερο καλό απο αυτά που υπάρχουν στους ανθρώπους.
Ρήση Υπ.Αρίθ.72: Δια μόχθων βαίνει η αρετή.
Ρήση Υπ.Αρίθ.73: Φοβού το γήρας, ού γαρ έρχεται μόνον.
Ρήση Υπ.Αρίθ.74: Όταν σμίξουν οι τρέλες δυό ανθρώπων, γίνεται τρομερό κακό.
Ρήση Υπ.Αρίθ.75: Είναι καλό να οδηγεί γέροντα νεαρό χέρι.
Ρήση Υπ.Αρίθ.76: Σοφός δεν είναι εκείνος που αφήνει τον ίδιο άνθρωπο να δυστυχεί.
Ρήση Υπ.Αρίθ.77: Όσοι αποφεύγουν υπερβολικά την Αφροδίτη είναι εξίσου άρρωστοι, με εκείνους που την κυνηγούν υπερβολικά.
Ρήση Υπ.Αρίθ.78: Δεν πρέπει να λές καλό λόγο για κακά έργα.
Ρήση Υπ.Αρίθ.79: Τρείςείναι οι αρετές που οφείλει να ασκεί κανείς: Να τιμάς τους θεούς, τους γονείς που τον ανέθρεψαν κ τους νόμους. Αυτά αν κάνει, πάντοτε θα έχει το στεφάνι της δόξας.
Ρήση Υπ.Αρίθ.80: Τα ελατώματα θεραπεύονται. Τα γεγονότα όμως δεν διορθώνονται.
Ρήση Υπ.Αρίθ.81: Κανένας θεός δεν διάκειται με δυσμενεία προς τους ανθρώπους.
Ρήση Υπ.Αρίθ.82: Πικρό για νέα γυναίκα ο ηλικιωμένος σύζυγος.
Ρήση Υπ.Αρίθ.83: Τίποτε δεν υπάρχει καλύτερο απο την πολιτεία κ τους νόμους.
Ρήση Υπ.Αρίθ.84: Όταν υπάρχουν οι νόμοι, κ ο αδύνατος κ ο πλούσιος ίσοι είναι απέναντι του δικαίου.
Ρήση Υπ.Αρίθ.85: Ο χρόνος δεν καταστρέφει ότι μένει απο τους ενάρετους ανθρώπους.
Ρήση Υπ.Αρίθ.86: Έχε θάρρος, γιατί η δύναμη του δίκαιου είναι μεγάλη.
Ρήση Υπ.Αρίθ.87: Κανένας απο τους θεούς δεν είναι κακός.
Ρήση Υπ.Αρίθ.88: Η ελπίδα είναι προσφιλής στους ανθρώπους, ζημιώνει όμως πολύ.
Ρήση Υπ.Αρίθ.89: Η επιθυμία του πλούτου σε άλλους είναι υπερβολική, σε άλλους μέτρια.
Ρήση Υπ.Αρίθ.90: Οι θελήσεις των θεών ακολουθούν κρυφούς δρόμους, κ κανένας δεν ξέρει ποιά συμφορά τον περιμένει.
Ρήση Υπ.Αρίθ.91: Καλομελέτα.
Ρήση Υπ.Αρίθ.92: Τον πρόθυμο τον ενισχύει περισσότερο ο θεός.
Ρήση Υπ.Αρίθ.93: Μιά γυναίκα, είτε αθώα είναι, είτε ένοχη, πέφτει στην κακογλωσσιά, μόνο απο το γεγονός οτι απουσιάζει απο το σπιτι της.
Ρήση Υπ.Αρίθ.94: Η γυναίκα είναι ένα πλάσμα γεμάτο φόβο. Φοβάται πολύ τις μάχες κ τρέμει μόλις δεί σπαθί. Ωστόσο μέσα στον κύκλο το συζυγικό της, είναι ποιό αιμοδιψής απο όλους.
Ρήση Υπ.Αρίθ.95: Ότι αρχίσει κακά, κακά θα τελειώσει.
Ρήση Υπ.Αρίθ.96: Της κακης ηδονής η τέρψη είναι σύντομη.
Ρήση Υπ.Αρίθ.97: Όποιος γοητευθεί απο τα πλούτη κ την κοινωνική θέση κ παντρευτεί γυναίκα διεφθαρμένη, είναι ανόητος.
Ρήση Υπ.Αρίθ.98: Κ το φρούριο κ τα χρήματα κ κάθε τι πολύτιμο, μπορεί να το φυλάξεις εύκολα. Τη γυναίκα όμως πολύ δύσκολα μπορείς να τη φυλάξεις.
Ρήση Υπ.Αρίθ.99: Όταν πράτεις πάντοτε το δίκαιο, απο την πατρίδα διώκεσαι άδικα κ παράνομα.
Ρήση Υπ.Αρίθ.100: Αν είναι να αδικείς, κάνεις άριστα να αδικείς για την εξουσία.
Ρήση Υπ.Αρίθ.101: Αν είχα επιτύχει στη ζωή, σίγουρα θα με τοποθετούσαν ανάμεσα στους σοφούς, γιατί όλους όσους πετυχαίνουν, σοφούς τους θεωρούν κ τους ονομάζουν.
Ρήση Υπ.Αρίθ.102: Ω Αφροδίτη, το κράτος σου κυβερνά ολόκληρο το γένος των ανδρών.
Ρήση Υπ.Αρίθ.103: Η ανδρεία κ η σύνεση πρέπει να συνοδεύει η μία την άλλη, γιατί όταν λείπει η μιά απ' τις δύο, η άλλη τίποτε δεν είναι μόνη της.
Ρήση Υπ.Αρίθ.104: Είναι ανάγκη να αγαπούν όλοι την πατρίδα τους.
Ρήση Υπ.Αρίθ.105: Μιά σεμνή κ μετριόφρων σύζυγος, είναι προτιμότερη απο μιά αριστοκράτισα διεφθαρμένη.
Ρήση Υπ.Αρίθ.106: Η θάλασσα σκεπάζει όλες τις κακίες των ανθρώπων.
Ρήση Υπ.Αρίθ.107: Δεν μπορούν να είναι χωριστά τα ένδοξα απο τα κακά, αλλά υπάρχει κάποια σύνδεση.
Ρήση Υπ.Αρίθ.108: Αγαπάτε, τέκνα τη μητέρα σας, γιατί δεν υπάρχει ποιό αγνός κ ποιό γλυκός έρωτας απο αυτόν.
Ρήση Υπ.Αρίθ.109: Είναι προτιμότερος τρείς φορές ο πόλεμος, παρά μια φορά γέννα.
Ρήση Υπ.Αρίθ.110: Οι φίλοι δεν έχουν μεταξύ τους τίποτε δικό τους. Όλα μεταξύ τους είναι κοινά.
Ρήση Υπ.Αρίθ.111: Οι νοήμονες ανθρώποι πρέπει να ελπίζουν.
Ρήση Υπ.Αρίθ.112: Βλέπεις ψηλά τον άπειρο αιθέρα, που κρατάει ολόγυρα στην υγρή αγκαλιά του τη γή; Πίστεψε πως αυτός είναι ο θεός.
Ρήση Υπ.Αρίθ.113: Αργά αλλά σταθερά κινείται η δύναμη των θεών.
Ρήση Υπ.Αρίθ.114: Χωρίς θυμό κάθε άνθρωπος είναι σοφότερος.
Ρήση Υπ.Αρίθ.115: Ευκολότερα φυλάγεται κανείς απο οξύθυμει γυναίκα η άντρα, παρά απο πανούργο κ σιωπηλό φιλόσοφο.
Ρήση Υπ.Αρίθ.116: Τα κακά έργα γίνονται παράδειγμα κ καθρέφτης για τους ενάρετους.
Ρήση Υπ.Αρίθ.117: Στους καλούς υπάρχει κάθε είδος σοφίας.
Ρήση Υπ.Αρίθ.118: Η κολακεία καταστρέφει καλοθεμελιωμένες πόλεις κ σπίτια. Δεν θέλουμε τις λέξεις που γοητεύουν την ακοή, αλλά εκείνες που σπρώχνουν σε τίμιες πράξεις.
Ρήση Υπ.Αρίθ.119: Υπάρχουν τρείς τάξεις πολιτών: Οι πλούσιοι, βλαβεροί κ άπληστοι, οι φτωχοί που οδηγούνται απο τους λόγους διεφθαρμένων ηγετών, κ οι ένομοι που σώζουν το κράτος.
Ρήση Υπ.Αρίθ.120: Όταν δυό ομιλούν, κ ο ένας είναι θυμωμένος, εκείνος που δεν αντιμιλά είναι σοφότερος.
Ρήση Υπ.Αρίθ.121: Όταν ορκίζεται η γλώσσα, δεν ορκίζεται πάντα η ψυχή.
Ρήση Υπ.Αρίθ.122: Δεν θα διόριζα κανένα κυβερνήτη κράτους, η διοικητή στρατού για τα πλούτη του. Ο ηγέτης πρέπει να έχει σύνεση κ σοφία.
Ρήση Υπ.Αρίθ.123: Είναι αποτρόπαιο για τους ανώτερους ανθρώπους να βλέπουν έναν ποταμό περιβεβλημένο με τα ανώτερα αξιώματα να κυβερνά το λαό με το λόγο του.
Απάντηση

Επιστροφή στο “Ελληνική Φιλοσοφία”