Ήχοι της φύσης

[Apomakros]

Η σιγαλιά παραμένει θαύμα για τις πόλεις. Όποιος φεύγει απ’ την πόλη για να πάει στην ύπαιθρο, αισθάνεται τη σιγαλιά να τον τυλίγει σαν δώρο και σαν βάλσαμο.

Νιώθει πως βρίσκεται κοντά στην πηγή της υγείας και της γνησιότητας. Η αιωνιότητα φυσάει πάνω του σαν απαλό αεράκι. Η σιωπή αυτή δεν είναι απόλυτη, είναι γεμάτη ήχους ζωντανούς, μυστικούς και μαγικούς.

Στην πόλη, οι ήχοι της νύχτας δεν διαφέρουν σχεδόν καθόλου από εκείνους που ακούγονται τη μέρα.

Στην ύπαιθρο, οι ήχοι είναι το κελάηδισμα των πουλιών, το τραγούδι των βατράχων, το θρόισμα των φυλλωμάτων, το κελάρυσμα του νερού που κυλάει στο ρυάκι.





(Αυτοί οι ήχοι είναι ασπασμοί της ζωής, που σβήνουν αργά και μεγαλόπρεπα στην απεραντοσύνη του διαστήματος)

[ELectriE]

Σπουδαίο αυτό που άνοιξες εδώ Απόμακρε...
Πόσο τυχεροί είμαστε που έχουμε έναν κόσμο όπου μπορούμε να βρούμε τέτοια γαλήνη, όμως να επιλέγουμε να κλεινόμαστε στους θορύβους των πόλεων που αποδομούν κάθε θετική σκέψη...
Πόσο θα άλλαζε η ζωή μας αν ξεκλέβαμε έστω και μία ώρα για να συνδεθούμε με τη Γαία και να καθαρίσουμε το μυαλό μας...

[Apomakros]

...για να συνδεθούμε με τη Γαία...

Aφού όπως λέει ο Ησίοδος, στην αρχή δεν υπήρχε τίποτα. Πριν απ' όλα υπήρχε το Χάος, το απόλυτο "τίποτα". Κανένας ήχος ή θόρυβος, καμιά κίνηση. Όλα ήταν άμορφα και σκοτεινά και οι αιώνες κυλούσαν σιωπηλοί και σκοτεινοί ο ένας μετά τον άλλο.

Μετά το Χάος φάνηκε το Έρεβος και ύστερα η Νύχτα. Το σκοτεινό Έρεβος απλωνόταν μαζί με το πηχτό σκοτάδι της Νύχτας παντού πάνω και γύρω από το Χάος. Το Έρεβος και η Νύχτα έφεραν στην συνέχεια τον Αιθέρα και την Ημέρα.

(Από αυτά έλαμψαν και φωτίστηκαν όλα, πήραν ζωή και ημέρεψαν)

[firefightergr]

Δενδροτσοπανάκος και άλλα πουλάκια τσίου και ζωάκια επίσης

πατήστε το play για ήχο

http://grevena-fauna.blogspot.gr/2011/1 ... _7115.html