Τιμωρείτε, μωρέ, τους καρκινοπαθείς;;;
της Άντζελας Βέργη
Οι πρώτες μέρες ενός μεγάλου πειράματος, όπως είναι οι αρχικές μέρες μια αριστερής κυβέρνησης που διακηρύσσει την ανεξαρτησία, για να ενδώσει στη συνέχεια – μη μπορώντας να κάνει διαφορετικά αναγκασμένη να εξυπηρετήσει το εξωτερικό της χρέος, συνήθως μοιάζουν ρόδινες.
Οι ζητωκραυγές, όμως, και οι ιαχές γρήγορα μπορεί να μετατραπούν σε αποδοκιμασίες όταν, όχι μόνο η κοινωνική δικαιοσύνη δεν μπορέσει να αποδοθεί, αλλά η ύφεση οδηγήσει σε παρανοϊκές αποφάσεις, που δεν θα τολμούσε να πάρει ούτε μια συντηρητική κυβέρνηση. Τότε οι όποιες κινήσεις, όχι μόνο δεν μοιάζουν αρεστές, αλλά αυτή η αίσθηση της βραχύβιας ικανοποίησης των πολιτών μετατρέπεται εύκολα σε οργή.
Η πληροφορία που θέλει το υπουργείο Υγείας να προωθεί νόμο σύμφωνα με τον οποίο σε περίπτωση που πολίτες προσβληθούν από διαδεδομένες μορφές καρκίνου, ενώ προηγουμένως δεν έχουν υποβληθεί σε υποχρεωτικές εξετάσεις, να πληρώνουν το 50% της θεραπείας τους, είναι τουλάχιστον παράλογη, εξωπραγματική και απάνθρωπη.
Για τους ανυπάκουους, μάλιστα, τους ξεχασιάρηδες, θα υπάρχει και penalty. Μόνο που δεν φρόντισαν να μας πουν από το Υπουργείο – ο κύριος Κουρουμπλής και οι συν αυτώ – για το ευφυές εγχείρημά τους, τι θα γίνει στις περιπτώσεις που η νεοπλασματική νόσος δεν μπορεί να διαγνωστεί, τι θα γίνει με τους ανασφάλιστους, τι θα γίνει με τα εκπρόθεσμα ραντεβού που θέλουν τον ασθενή πρώτα να πεθαίνει και μετά να εξετάζεται.
Και τι είναι ο καρκίνος, τιμωρία; Γιατί ναι, στην πραγματικότητα ο καρκίνος (λέξη που σπάνια προφέρουμε, σαν να προσπαθούμε να την ξορκίσουμε, σαν να πρόκειται για έναν δαίμονα που φοβόμαστε ότι μπορεί να τον καλέσουμε) είναι στα αλήθεια ο απόλυτος εξευτελισμός για τον άνθρωπο. Παραλύει κάθε ψυχολογικό και σωματικό μηχανισμό του, τον «σταυρώνει», τον κάνει ανήμπορο, να στέκεται παθητικά απέναντι στο «τσουνάμι», στον πόνο, στον εκφοβισμό.
Γιατί αυτό είναι ο καρκίνος ένας εκφοβισμός, η Δαμόκλειος σπάθη που απειλεί, ένα μυστήριο που δεν ξέρεις πού θα σε βρει η επόμενη μέρα. Είναι, λοιπόν, τουλάχιστον αλητεία, σε έναν – ψυχολογικά – νεκρό άνθρωπο αλλά και στους συγγενείς του, που μαθαίνει ότι έχει να διανύσει έναν Γολγοθά, αντί να τον κατανοείς ως κράτος – γιατί είσαι άχρηστο ακόμα και να προσφέρεις τα βασικά εξαιτίας της μπαχαλοδομής σου – να συνωμοτείς με άθλιες πρακτικές και νόμους εναντίων καρκινοπαθών προκειμένου να βγάλεις τα δικά σου σπασμένα.
Γιατί η πρόληψη ως πρόληψη σάς είναι αδιάφορη, κύριε Κουρουμπλή. Αυτό που σας νοιάζει, πολύ φοβάμαι, είναι η επόμενη δική σας μέρα – ακόμα κι αν χρειαστεί να πατήσετε επί πτωμάτων. Τιμωρήστε μας λίγο ακόμα, ελάτε, γιατί πιστέψαμε ότι σε μια εξευτελισμένη μνημονιακή χώρα κάτι μπορεί να αλλάξει…
http://idreamteam.gr/cms/20038/timorite ... inopathis/