ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

[firefightergr]

Το βάζω από σήμερα για να μη το ξεχάσω μιας και το βρήκα.
Στις 16 Μαρτίου 2003 η αμερικανίδα ακτιβίστρια Rachel Corrie δολοφονήθηκε στη Ράφα στη νότια λωρίδα της Γάζα,ισραηλινή μπουλντόζα πέρασε από επάνω της 2 φορές.

http://en.wikipedia.org/wiki/Rachel_Corrie

[Irene3006]

Σήμερα είναι η μέρα του αριθμού π
(3,14159.......)

[firefightergr]

Σήμερα είναι η μέρα του αριθμού π
(3,14159.......)

τώρα ξενέρωσα,με το συμπάθειο κιόλας.

[Irene3006]

Δεν πειράζει

(Τώρα διάβασα το παραπάνω ποστ)

[firefightergr]

Δεν πειράζει

(Τώρα διάβασα το παραπάνω ποστ)

Τι να σε κάνω,κορίτσι πράμα και έμπλεξες με τις θετικές επιστήμες.

[Irene3006]

Γιατί όχι;

[ArELa]

Έπρεπε να'χε ενημερωθεί αυτό το τόπικ μήνα Μάρτη...

στις 6/3/94 έφυγε η Μελίνα...

στις 7/3 το 322 π.Χ πέθανε ο μέγας Αριστοτέλης...
http://apollonios.pblogs.gr/2014/03/thl ... totel.html

στις 10/3/92 πέθανε ο μεγάλος μουσικός Γιώργος Ζαμπέτας


( στις 2/3/88 έφυγε ο πατέρας μου, αλλά στις 2/3/90 ήρθε ο γιος μου)


Μάρτης γδάρτης, μας παίρνει τα καλύτερα παιδιά

[doctormarkon]

Τι ωραία που αρχίσαμε να ενημερώνουμε αυτό το νήμα?

Ναι θυμάμαι την ημέρα που πέθανε η Μελίνα.
Είχε γίνει χαμός. Δούλευα σε ένα από τα γύρω κτίρια και βλέπαμε από το μπαλκόνι. Πολλοί ήταν εκείνοι που έκλαιγαν. Δεν τρελαινόμουν ποτέ για τη Μελίνα αλλά το κλίμα με είχε παρασύρει.

Αλλαγή θέματος.
Βασούλα ο γιός σου είναι ψαράκι στο ζώδιο.
Άπ ότι ξέρω τα ψαράκια είναι ρομαντικά και γι αυτό και οι καντάδες.
Να τον χαίρεσαι και να είστε όλοι καλά.

Δεν έχω πολλά ψαράκια στο άμεσο περιβάλλον.
σχεδόν κανένα.

Χμμμμμ να θέμα για νέο νήμα.
Παρατηρώ το περιβάλλον μου και οι περισσότεροι που ξέρω είναι καρκίνοι. Γιός μαμά πεθερά πεθερός και 6 φίλοι.

[promitheas14]

Σάν σήμερα: αἱ εἰδοί τοῦ Μαρτίου, ὅπου δολοφονεῖται ὁ Ἰούλιος Καίσαρας ἀπό συγκλητικούς τό 44 π.Χ.
Εἶναι γνωστό τό "καί ἐσύ τέκνον, Βροῦτε;" κατά τήν δολοφονία του.

Ναι θυμάμαι την ημέρα που πέθανε η Μελίνα.
Είχε γίνει χαμός. Δούλευα σε ένα από τα γύρω κτίρια και βλέπαμε από το μπαλκόνι. Πολλοί ήταν εκείνοι που έκλαιγαν. Δεν τρελαινόμουν ποτέ για τη Μελίνα αλλά το κλίμα με είχε παρασύρει.

Ἦταν ἡ ἐποχή πού ἀπέδιδαν τιμές σέ μετριότητες ὡς ἐάν νά ἦταν Μαρίες Κάλλας, Γκάντι ἤ Πλάτωνες...
Στό στομάχι μοῦ κάθεται ἡ φάτσα τῆς Μελίνας μπροστά ἀπό τόν Παρθενῶνα στόν σταθμό μετρό "Ἀκρόπολη". Ὀ ἄνθρωπος σέ πρῶτο πλάνο καί τό μνημεῖο ὡς φόντο!
Στήν ἀρχαιότητα, ὅποιος τολμοῦσε νά συσχετίση τό πρόσωπό του μέ τά ἱερά (π.χ. νά χαράξη τήν μορφή του στήν ἀσπίδα τῆς Ἀθηνᾶς) δικαζόταν μέ τίς λεγόμενες "δίκες ἀσεβείας".
Δέν ἔχουμε αἴσθηση τοῦ "μεγάλου" τοῦ "μέτριου" ἤ τῆς μικρότητας στίς μέρες μας.

[promitheas14]

16 Μαρτίου

1921 Ο ελληνικός στρατός καταλαμβάνει το Αφιόν Καραχισάρ, κατά τη Μικρασιατική Εκστρατεία.

1968 Μία από τις πιο ντροπιαστικές σελίδες για τους Αμερικανούς στον πόλεμο του Βιετνάμ. Δυνάμεις τους εισβάλουν στο χωριό Μι Λάι και σκοτώνουν 450 άοπλους χωρικούς. (Η Σφαγή του Μι Λάι)

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/

[doctormarkon]

Σαν χθες πέθανε ο Ωνάσης.

Περίεργη η αρρώστια από την οποία πέθανε.

Η μυοπάθεια συνήθως είναι εκ γενετής και όχι επίκτητη.
Προσβάλλει τα αγόρια μόνο τα οποία πεθαίνουν στα 20.

Κάποιοι λένε ότι του φύτεψαν αυτή την ασθένεια τα σαυρόπουλα γιατί ένας που δεν ήταν σαυρομάτης μπήκε στα λημέρια τους.

Το άκουσα το 94 από κάποιον που τον έλεγαν τρελό στην περιοχή.
Είμασταν σε μία καφετέρια με το σύζυγο την εποχή που είχαμε γνωριστεί και βγαίναμε. Τον καλέσαμε στο τραπέζι μας γιατί αυτοί που τους λένε τρελούς μας αρέσουν. Είπε ότι αυτοί που έχουν τα λεφτά στα χέρια τους είναι μια διαφορετική φάρα (δεν είπε ερπετά είπε ότι είναι μια άλλη ράτσα όχι ανθρώπινη) και όποιος κατορθώσει και γίνει σαν αυτούς ή τους ξεπεράσει τον τρώνε. Είπε επίσης ότι ο Γκορμπατσοφ είναι σημαδεμένος και αυτό που έχει στην κουτέλα του είναι το σημάδι του Σατανά.

Εκείνο το βράδυ όταν έφυγε αυτός που έλεγαν τρελό καθόμασταν και τα λέγαμε και είχαμε λιώσει στο γέλιο.
Τότε κανείς δεν μιλούσε γι αυτά. Δεκα χρόνια μετά μίλησε ο Αικ για ερπετά.

[ArELa]

Περίεργη η αρρώστια από την οποία πέθανε.

τον πέθαναν όπως πέθαναν και τον Αλέξανδρο και τη Χριστίνα.
Ο λόγος που τους πέθαναν έχει κάποια ερείσματα, αλλά δε νομίζω
πως εστιάζει μόνο σ'αυτά. Κάποια στιγμή θα βγουν και οι εκτενέστεροι
πραγματικοί λόγοι στο φως.

[doctormarkon]

Με διαφορετικό τρόπο έστειλαν τον καθένα από την οικογένεια.
Τον Αλέξανδρο τον έστειλαν με "ατύχημα" Με το θάνατο του Αλέξανδρου πέτυχαν να πλήξουν και τον πατέρα για να του φυτέψουν αργότερα την αρρώστια.
Τη Χριστίνα την αυτοκτόνησαν

[doctormarkon]

Σαν σήμερα ή μάλλον σαν χθες και πάλι κατόπιν εορτής.

21 Μαρτίου= Πρώτη μέρα της Άνοιξης Εαρινή ισημερία.

Η Google είχε τον Αυρτον Σέννα ο οποίος αν ζούσε θα είχε γενέθλια.
http://www.zougla.gr/automoto/article/h ... irton-sena

Γεννήθηκε 21-3-1960 πάνω κάτω της γενιάς μας ή πολύ κοντά στη γενιά μας.

[ArELa]

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΜΑΡΤΥΡΗΣΕ Ο ΡΗΓΑΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΩΝ. Σημερα, οι λαοί σφαγιαζονται απο την ίδια δολοφονική συμμορία. Ως ποτέ παλικάρια;


Ρήγας Φερραίος Βελεστινλής(1757-12 Ιουνίου 1798): η ζωή και ο φρικτός θάνατος

Στα χρόνια της σκλαβιάς, όταν η Θεσσαλία στέναζε κάτω από την τυραννία του Σουλτάνου, γεννήθηκε το 1757 ο Ρήγας Βελεστινλής από ντόπιους γονείς στο Βελεστίνο Μαγνησίας, όπου βρίσκονται τα ερείπια της αρχαίας πόλεως των Φερών.Το βαπτιστικό του όνομα ήταν «Ρήγας», όνομα που συνηθιζόταν στην περιοχή του Βελεστίνου και του Πηλίου, ενώ ως επώνυμο, κατά τη συνήθεια των λογίων της εποχής του, χρησιμοποίησε το
«Βελεστινλής» από το όνομα του τόπου όπου γεννήθηκε.

Για να πετύχει την μετάδοση του επαναστατικού μηνύματός του στους σκλαβωμένους και να τους εμψυχώσει στην απόφασή για επανάσταση, ο Ρήγας, εκτός από το εποπτικό υλικό, χρησιμοποίησε και τη μουσική. Συγκεκριμένα συνέθεσε τον παιάνα με τίτλο «Θούριος», που αρχίζει με τον στίχο «Ως πότε παλληκάρια».

Ας σημειωθεί ότι η λέξη θούριος, που είναι από το ρήμα θρώσκω, σημαίνει ορμητικός, μαινόμενος, πολεμικός, δεν ήταν σε χρήση στην εποχή του και ο Ρήγας, την δανείζεται από τους Αττικούς ποιητές. ΄Εκτοτε, καταγράφεται στο νεοελληνικό λεξιλόγιο και γίνεται πλέον πασίγνωστος, συνώνυμος με την επανάσταση.

Ο Θούριος είναι με απλά λόγια γραμμένος, για να είναι κατανοητός από τον λαό και δεν χρειάζονται υποσημειώσεις και επεξηγήσεις όπως άλλες συνθέσεις της εποχής του. Γρήγορα διαδόθηκε σε χειρόγραφη μορφή. Πέρασε βουνά και κάμπους, πολιτείες και χωριά στεριές και θάλασσες του Βαλκανικού χώρου εμψυχώνοντας τους σκλαβωμένους στον τιτάνιο του πολέμου αγώνα.

Ο Ρήγας τονίζει τη σημασία της ελευθερίας, ως πρώτιστου αγαθού του ανθρώπου, που είναι και πάνω από τη ζωή. Διακηρύσσει πως είναι προτιμότερη μιάς ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή. Είναι η εμπειρία, μέχρι τότε που έγραφε τον Θούριο, των σαράντα χρόνων της ζωής του. Συμπυκνώνει της ρωμιοσύνης όλων των αιώνων την πίκρα, την αγανάκτηση κατά της τυραννίας…..

πηγή: άσχετος

ΘΟΥΡΙΟΣ

ἤτοι ὁρμητικὸς πατριωτικὸς ὕμνος πρῶτος, εἰς τὸν ἦχον

Ὡς πότε παλικάρια, νὰ ζοῦμε στὰ στενά,
μονάχοι σὰ λεοντάρια, σταῖς ράχαις στὰ βουνά;
Σπηλιαῖς νὰ κατοικοῦμε, νὰ βλέπωμεν κλαδιά,
νὰ φεύγωμ᾿ ἀπ᾿ τὸν κόσμον, γιὰ τὴν πικρὴ σκλαβιά;

Νὰ χάνωμεν ἀδέλφια, πατρίδα καὶ γονεῖς,
τοὺς φίλους, τὰ παιδιά μας, κι ὅλους τοὺς συγγενεῖς;
Καλλιῶναι μίας ὥρας ἐλεύθερη ζωή,
παρὰ σαράντα χρόνοι, σκλαβιὰ καὶ φυλακή.

Τί σ᾿ ὠφελεῖ ἂν ζήσῃς, καὶ εἶσαι στὴ σκλαβιά;
στοχάσου πῶς σὲ ψαίνουν, καθ᾿ ὥραν στὴν φωτιά.
Βεζύρης, δραγουμάνος, ἀφέντης κι᾿ ἂν σταθῇς
ὁ τύραννος ἀδίκως σὲ κάμνει νὰ χαθῇς.

Δουλεύεις ὅλ᾿ ἡμέρα, σὲ ὅ,τι κι᾿ ἂν σὲ πῇ,
κι᾿ αὐτὸς πασχίζει πάλιν, τὸ αἷμα σου νὰ πιῇ.
Ὁ Σοῦτζος, κι᾿ ὁ Μουρούζης, Πετράκης, Σκαναβῆς
Γκίκας καὶ Μαυρογένης, καθρέπτης, εἶν᾿ νὰ ἰδῇς.

Ἀνδρεῖοι καπετάνοι, παπᾶδες, λαϊκοί,
σκοτώθηκαν κι᾿ ἀγάδες, μὲ ἄδικον σπαθί.
Κι᾿ ἀμέτρητ᾿ ἄλλοι τόσοι, καὶ Τοῦρκοι καὶ Ῥωμιοί,
ζωὴν καὶ πλοῦτον χάνουν, χωρὶς κᾀμμιὰ ῾φορμή.

Ἐλᾶτε μ᾿ ἕναν ζῆλον, σὲ τοῦτον τὸν καιρόν,
νὰ κάμωμεν τὸν ὅρκον, ἐπάνω στὸν Σταυρόν.
Συμβούλους προκομμένους, μὲ πατριωτισμὸν
νὰ βάλωμεν εἰς ὅλα, νὰ δίδουν ὁρισμόν.

Οἱ νόμοι νἆν᾿ ὁ πρῶτος, καὶ μόνος ὁδηγός,
καὶ τῆς πατρίδος ἕνας, νὰ γένῃ ἀρχηγός.
Γιατὶ κ᾿ ἡ ἀναρχία, ὁμοιάζει τὴν σκλαβιά,
νὰ ζοῦμε σὰν θηρία, εἶν᾿ πλιὸ σκληρὴ φωτιά.

Καὶ τότε μὲ τὰ χέρια, ψηλὰ στὸν οὐρανὸν
ἂς ποῦμ᾿ ἀπ᾿ τὴν καρδιά μας, ἐτοῦτα στὸν Θεόν·

Ἐδῶ συκώνονται οἱ πατριῶται ὀρθοί, καὶ ὑψώνοντες
τὰς χεῖρας πρὸς τὸν οὐρανόν, / κάμνουν τὸν ὅρκον.

Ὅρκος κατὰ τῆς τυραννίας καὶ τῆς ἀναρχίας.

Ὦ βασιλεῦ τοῦ κόσμου, ὁρκίζομαι σὲ σέ,
στὴν γνώμην τῶν τυράννων, νὰ μὴν ἐλθῶ ποτέ.
Μήτε νὰ τοὺς δουλεύσω, μήτε νὰ πλανηθῶ,
εἰς τὰ ταξίματά τους, γιὰ νὰ παραδοθῶ.

Ἐν ὅσῳ ζῶ στὸν κόσμον, ὁ μόνος μου σκοπός,
γιὰ νὰ τοὺς ἀφανίσω, θὲ νἆναι σταθερός.
Πιστὸς εἰς τὴν πατρίδα, συντρίβω τὸν ζυγόν,
ἀχώριστος γιὰ νἆμαι, ὑπὸ τὸν στρατηγόν.

Κι᾿ ἂν παραβῶ τὸν ὅρκον, ν᾿ ἀστράψ᾿ ὁ οὐρανός,
καὶ νὰ μὲ κατακάψῃ, νὰ γένω σὰν καπνός.

Τέλος τοῦ ὅρκου

Σ᾿ ἀνατολὴ καὶ δύσι, καὶ νότον καὶ βοριά,
γιὰ τὴν πατρίδα ὅλοι, νἄχωμεν μιὰ καρδιά.
Στὴν πίστιν του καθ᾿ ἕνας, ἐλεύθερος νὰ ζῇ,
στὴν δόξαν τοῦ πολέμου, νὰ τρέξωμεν μαζί.

Βουλγάροι κι᾿ Ἀρβανῆτες, Ἀρμένοι καὶ Ῥωμιοί,
Ἀράπηδες καὶ ἄσπροι, μὲ μιὰ κοινὴν ὁρμή,
Γιὰ τὴν ἐλευθερίαν, νὰ ζώσωμεν σπαθί,
πῶς εἴμαστ᾿ ἀντριωμένοι, παντοῦ νὰ ξακουσθῇ.

Ὅσ᾿ ἀπ᾿ τὴν τυραννίαν, πῆγαν στὴν ξενητιὰ
στὸν τόπον του καθ᾿ ἕνας, ἂς ἔλθῃ τώρα πλιά.
Καὶ ὅσοι τοῦ πολέμου, τὴν τέχνην ἀγροικοῦν
ἐδῶ ἂς τρέξουν ὅλοι, τυράννους νὰ νικοῦν.

Ἡ Ῥούμελη τοὺς κράζει, μ᾿ ἀγκάλαις ἀνοιχταῖς,
τοὺς δίδει βιὸ καὶ τόπον, ἀξίαις καὶ τιμαῖς.
Ὡς πότ᾿ ὀφφικιάλος, σὲ ξένους Βασιλεῖς;
ἔλα νὰ γένῃς στῦλος, δικῆς σου τῆς φυλῆς.

Κάλλιο γιὰ τὴν πατρίδα, κᾀνένας νὰ χαθῇ
ἢ νὰ κρεμάσῃ φοῦντα, γιὰ ξένον στὸ σπαθί.
Καὶ ὅσοι προσκυνήσουν, δὲν εἶναι πλιὸ ἐχθροί,
ἀδέλφια μας θὰ γένουν, ἂς εἶναι κ᾿ ἐθνικοί.

Μὰ ὅσοι θὰ τολμήσουν, ἀντίκρυ νὰ σταθοῦν,
ἐκεῖνοι καὶ δικοί μας, ἂν εἶναι, ἂς χαθοῦν.
Σουλιώταις καὶ Μανιώταις, λιοντάρια ξακουστὰ
ὡς πότε σταῖς σπηλιαῖς σας, κοιμᾶστε σφαλιστά;

Μαυροβουνιοῦ καπλάνια, Ὀλύμπου σταυρ᾿ ἀητοί,
κι᾿ Ἀγράφων τὰ ξεφτέρια, γεννῆτε μιὰ ψυχή.
Ἀνδρεῖοι Μακεδόνες, ὁρμήσετε γιὰ μιά,
καὶ αἷμα τῶν τυράννων, ρουφῆστε σὰ θεριά.

Τοῦ Σάββα καὶ Δουνάβου, ἀδέλφια Χριστιανοί,
μὲ τ᾿ ἄρματα στὸ χέρι, καθ᾿ ἕνας ἂς φανῇ,
Τὸ αἷμα σας ἂς βράσῃ, μὲ δίκαιον θυμόν,
μικροὶ μεγάλ᾿ ὁμῶστε, τυράννου τὸν χαμόν.

Λεβέντες ἀντριωμένοι, Μαυροθαλασσινοί,
ὁ βάρβαρος ὡς πότε, θὲ νὰ σᾶς τυραννῇ.
Μὴν καρτερῆτε πλέον, ἀνίκητοι Λαζοί,
χωθῆτε στὸ μπογάζι, μ᾿ ἐμᾶς καὶ σεῖς μαζί.

Δελφίνια τῆς θαλάσσης, ἀζδέρια τῶν νησιῶν,
σὰν ἀστραπὴ χυθῆτε, χτυπᾶτε τὸν ἐχθρόν.
Τῆς Κρήτης καὶ τῆς Νύδρας, θαλασσινὰ πουλιά,
καιρὸς εἶν᾿ τῆς πατρίδος, ν᾿ ἀκοῦστε τὴν λαλιά.

Κι᾿ ὅσ᾿ εἶστε στὴν ἀρμάδα, σὰν ἄξια παιδιά,
οἱ νόμοι σᾶς προστάζουν, νὰ βάλετε φωτιά.
Μ᾿ ἐμᾶς κ᾿ ἐσεῖς Μαλτέζοι, γεννῆτ᾿ ἕνα κορμί,
κατὰ τῆς τυραννίας, ῥιχθῆτε μὲ ὁρμή.

Σᾶς κράζει ἡ Ἑλλάδα, σᾶς θέλει σᾶς πονεῖ,
ζητᾷ τὴν συνδρομήν σας, μὲ μητρικὴν φωνή.
Τί στέκεις Παζβαντζιόγλου, τόσον ἐκστατικός;
τεινάξου στὸ Μπαλκάνι, φώλιασε σὰν ἀητός.

Τοὺς μπούφους καὶ κοράκους, καθόλου μὴν ψηφᾷς,
μὲ τὸν ῥαγιὰ ἑνώσου, ἂν θέλῃς νὰ νικᾷς.
Συλήστρα καὶ Μπραΐλα, Σμαῆλι καὶ Κιλί,
Μπενδέρι καὶ Χωτῆνι, ἐσένα προσκαλεῖ.

Στρατεύματά σου στεῖλε, κ᾿ ἐκεῖνα προσκυνοῦν
γιατὶ στὴν τυραννίαν, νὰ ζήσουν δὲν μποροῦν.
Γγιουρντζῆ πλιὰ μὴ κοιμᾶσαι, συκώσου μὲ ὁρμήν,
τὸν Προύσια νὰ μοιάσῃς, ἔχεις τὴν ἀφορμήν.

Καὶ σὺ ποῦ στὸ Χαλέπι, ἐλεύθερα φρονεῖς
πασιᾶ καιρὸν μὴ χάνεις, στὸν κάμπον νὰ φανῇς.
Μὲ τὰ στρατεύματά σου, εὐθὺς νὰ συκωθῇς,
στῆς Πόλης τὰ φερμάνια, ποτὲ νὰ μὴ δοθῇς.

Τοῦ Μισιριοῦ ἀσλάνια, γιὰ πρώτη σας δουλειά,
δικόν σας ἕνα μπέη, κάμετε βασιλιά.
Χαράτζι τῆς Αἰγύπτου, στὴν Πόλ᾿ ἂς μὴ φανῇ,
γιὰ νὰ ψοφήσ᾿ ὁ λύκος, ὁποῦ σᾶς τυραννεῖ.

Μὲ μιὰ καρδίαν ὅλοι, μιὰ γνώμην, μιὰ ψυχή,
χτυπᾶτε τοῦ τυράννου, τὴν ῥίζα νὰ χαθῇ.
Ν᾿ ἀνάψωμεν μιὰ φλόγα, σὲ ὅλην τὴν Τουρκιά,
νὰ τρέξ᾿ ἀπὸ τὴν Μπόσνα, καὶ ὡς τὴν Ἀραπιὰ

Ψηλὰ στὰ μπαϊράκια, συκῶστε τὸν σταυρόν,
καὶ σὰν ἀστροπελέκια, χτυπᾶτε τὸν ἐχθρόν.
Ποτὲ μὴ στοχασθῆτε, πῶς εἶναι δυνατός,
καρδιοκτυπᾷ καὶ τρέμει, σὰν τὸν λαγὸν κι᾿ αὐτός.

Τρακόσοι Γγιρτζιαλῆδες, τὸν ἔκαμαν νὰ ἰδῇ,
πῶς δὲν μπορεῖ μὲ τόπια, μπροστᾶ τους νὰ εὐγῇ.
Λοιπὸν γιατί ἀργῆτε, τί στέκεσθε νεκροί;
ξυπνήσετε μὴν εἶστε ἐνάντιοι κ᾿ ἐχθροί.

Πῶς οἱ προπάτορές μας, ὁρμοῦσαν σὰ θεριά,
γιὰ τὴν ἐλευθερίαν, πηδοῦσαν στὴ φωτιά.
Ἔτζι κ᾿ ἡμεῖς, ἀδέλφια, ν᾿ ἁρπάξωμεν γιὰ μιὰ
τ᾿ ἄρματα, καὶ νὰ βγοῦμεν ἀπ᾿ τὴν πικρὴ σκλαβιά.

Νὰ σφάξωμεν τοὺς λύκους, ποὺ στὸν ζυγὸν βαστοῦν,
καὶ Χριστιανοὺς καὶ Τούρκους, σκληρὰ τοὺς τυραννοῦν.
Στεργιᾶς καὶ τοῦ πελάγου, νὰ λάμψῃ ὁ σταυρός,
καὶ στὴν δικαιοσύνην, νὰ σκύψῃ ὁ ἐχθρός.

Ὁ κόσμος νὰ γλυτώσῃ, ἀπ᾿ αὕτην τὴν πληγή,
κ᾿ ἐλεύθεροι νὰ ζῶμεν, ἀδέλφια εἰς τὴν γῆ.

http://olympia.gr/2014/06/12/%CF%83%CE% ... %B5%CE%BB/

[BlueAngel]

Αντώνης Σαμαράς σαν σήμερα πριν 19 χρόνια: «Δεν θα επιστρέψω στην Ν.Δ ούτε ως αρχηγός»

«Δεν θα επιστρέψω, συνεπώς, στη Ν.Δ. και αν ακόμη αλλάξουν οι πολιτικές συνθήκες, έστω και αν με καλέσουν για να γίνω ο «αρχηγός» της» Εικοσιτέσσερα χρόνια έχουν περάσει από την περιβόητη δήλωση του σημερινού πρωθυπουργού στην «Καθημερινή» την οποία θυμάται σήμερα το greki. Ακολουθούν αποσπάσματα από την συνέντευξη στον Α. Καραγιάννη Πηγή: http://www.lifo.gr

Πηγή: http://www.lifo.gr

[ArELa]

Σαν σήμερα έφυγε από τη ζωή ο μεγάλος "άγιος" της ελληνικής λογοτεχνίας
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης ( 4/3/1851 - 3/1/1911)


στο βιβλίο του " Οι έμποροι των εθνών" είχε γράψει:

[ArELa]

17 σφαίρες για έναν άγγελο: Η αληθινή ιστορία της Ηρώς Κωνσταντοπούλου



H Ηρώ Κωνσταντοπούλου ήταν μια ηρωίδα. Μια ηρωίδα μόλις 17 ετών. Η Ηρώ εκτελέσθηκε από τους Γερμανούς γιατί του χάλασε τη «μαγιά» γιατί παρά το νεαρό της ηλικίας της και αν και μαθήτρια ήταν μέλος και μάλιστα από τα πιο δραστήρια, της Εθνικής Αντίστασης.

Η Ηρώ γεννήθηκε στην Αθήνα στις 16 Ιουλίου του 1927, από ευκατάστατους γονείς καταγόμενους από τη Σπάρτη. Απο μαθήτρια του γυμνασίου οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ και ανέπτυξε ιδιαίτερα αντιστασιακή δράση κατά των γερμανικών δυνάμεων Κατοχής. Στις αρχές Ιουλίου του 1944, μία ομάδα των γνωστών για τη σκληρότητας του SS εισέβαλε στο σπίτι της στην οδό Βεΐκου 57 στο Κουκάκι και τη συνέβαλαν. Στην οδήγησαν στην κομαντατούρ όπου την βασάνισαν κληρά. Οι πλούσιοι γονείς της κατάφεραν να την ελευθερώσουν χρησιμοποιώντας γνωριμίες και περιουσιακά στοιχεία.

Τα ss όμως τη συνέλαβαν και πάλι στις 31 Ιουλίου, λίγο μετά από ένα δυνατό πλήγμα. Μετά από ένα σαμποτάζ σε τρένο που μετέφερε πυρομαχικά για λογαριασμό των δυνάμεων κατοχής. Την έκλεισαν στα κρατητήρια της «Κομαντατούρ» στην οδό Μέρλιν και τη βασάνισαν για τρεις εβδομάδες, προκειμένου να μαρτυρήσει τους συντρόφους της στην οργάνωση. Αλλά ούτε τα βασανιστήρια, ούτε οι δελεαστικές προτάσεις που της έκαναν απέδωσαν και τελικά την οδήγησαν στην πτέρυγα μελλοθανάτων του στρατοπέδου Χαϊδαρίου.

Στις 5 Σεπτεμβρίου 1944 εκτελέσθηκε μαζί με άλλους 49 κρατουμένους στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής. Οι Γερμανοί την εκτέλεσαν με 17 σφαίρες. Μια για κάθε χρόνο της ζωής της. Έτσι για παραδειγματισμό. Η Ηρώ εκτελέσθηκε μόλις 37 μέρες πριν την απελευθέρωση της Ελλάδας.

Στις 29 Δεκεμβρίου του 1977 η Ακαδημία Αθηνών, τίμησε την Ηρώ(ιδα) με μεταθανάτιο βραβείο για την υπέρτατη θυσία της και το 1981 ο Νίκος Φώσκολος μετέφερε στη μεγάλη οθόνη τη ζωή της («17 σφαίρες για έναν άγγελο: Η αληθινή ιστορία της Ηρώς Κωνσταντοπούλου»), με πρωταγωνίστρια τη Μαίρη Βιδάλη!

με πληροφορίες από το sansimera.gr και την wikipedia

http://katohika.gr/gn-blog/iro-konstantopoulou/

[doctormarkon]

Και μια ταινία για την Ηρώ Κωνσταντοπούλου.



Η Μαίρη Βιδάλη μεσουρανούσε μέχρι που έγινε νύφη της Βουγιουκλάκη και άνοιξε η γη και την κατάπιε

[kat_woman]

Σαν σήμερα πριν από 35 χρόνια δολοφονήθηκε ο θρυλικός τραγουδιστής των Beatles και ένας από τους πλέον δραστήριους ακτιβιστές της γενιάς του, ο John Lennon.
Ήταν 11 η ώρα το βράδυ όταν ο Λένον επέστρεφε στο σπίτι του έχοντας στο πλευρό του τη σύζυγό του Γιόκο Όνο, έπειτα από την ηχογράφηση των τραγουδιών Walking on Thin Ice και It Happened για τον επόμενο δίσκο του. Έξω από το σπίτι του, ένα διαμέρισμα του κτιρίου Ντακότα σε δυτική συνοικία του Μανχάταν και απέναντι από το Σέντραλ Πάρκ, η μοίρα του επιφύλασσε μια δυσάρεστη έκπληξη. Εκεί, τον περίμενε ο Μαρκ Τσάπμαν, που έμελλε να μείνει στην ιστορία ως ο άνθρωπος που δολοφόνησε τον θρυλικό Τζον Λένον κι έκανε το αίμα των απανταχού φαν να παγώσει. Ο Τσάπμαν τον πυροβόλησε πολλές φορές στην πλάτη (υπήρξαν μαρτυρίες που έκαναν λόγο για έξι πυροβολισμούς), τραυματίζοντάς τον θανάσιμα. Ο Λένον μεταφέρθηκε αιμόφυρτος στο νοσοκομείο Ρούσβελτ, όπου λίγα λεπτά αργότερα επιβεβαιώθηκε ο θάνατός του. Σύμφωνα με την αυτοψία, οι σφαίρες προκάλεσαν εσωτερική αιμορραγία, αλλά μία ήταν η θανάσιμη που διαπέρασε την αορτή του.

Η συνέχεια του άρθρου εδώ

http://www.i-diadromi.gr/2015/12/john-lennon.html

Δολοφονία από ψυχάκια ή κάτι άλλο? Πόσο επικίνδυνος τελικά ήταν ο Λένον για το σύστημα?

[promitheas14]

Σάν σήμερα, 17.2.1600 θανατώθηκε στήν πυρά ὁ Τζορντάνο Μπρούνο γιά τίς ιδέες του, μετά από επτά χρόνια φυλακής.

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE ... E%BD%CE%BF

Η μισαλλοδοξία καί η τάση γιά επιβολή τών απόψεων στούς άλλους διά τής βίας αποτελούν διαχρονικές σταθερές στήν ανθρωπότητα.
Αν ζοῦσε ο Τζορντάνο Μπρούνο σέ μία σημερινή Δυτική κοινωνία, πιθανότατα θά "πάθαινε ατύχημα", θά "τρελαινόταν" ή θά "αυτοκτονούσε". Ίσως πάλι νά τού αφαιρείτο η επαγγελματική ιδιότητα (π.χ. τού ιατρού) κατόπιν "δημοκρατικής κρίσεως" τών αρμοδίων πειθαρχικών συμβουλίων, ή νά διεσύρετο καί νά απομονωνόταν ως ερευνητής, τό δέ έργο του νά υπονομευόταν καί νά παρεμποδίζετο ποικιλοτρόπως.
Ο φασισμός καλά κρατεί. Ἀλλάζει μόνο πρόσωπα.
Ἡ ἀνθρωπότητα δυστυχῶς γνωρίζει καί μνημονεύει μόνον τήν "ἱερά ἐξέταση" τοῦ Γαλιλαίου, ἴσως διότι ἐκεῖνος ἀνακάλεσε καί ἀπαρνήθηκε δημοσίως τίς ἰδέες του, κάτι πού τόν ἔκανε τό ἰδανικό πρότυπο τοῦ σκεπτόμενου ἀνθρώπου τῶν ἑπόμενων αἰώνων: Μπορεῖς νά ἔχεις τίς ἀπόψεις σου, ἀλλά ἐάν τολμήσεις νά τίς μοιραστεῖς μέ τήν κοινωνία, νά τίς διαδώσεις καί νά τίς θέσεις ὑπό τήν βάσανο τῆς λογικῆς ἀξιολόγησης, νά γνωρίζεις ὅτι ἡ τύχη σου εἶναι προδιαγεγραμμένη.

[alkinoos]

Σάν σήμερα, 17.2.1600 θανατώθηκε στήν πυρά ὁ Τζορντάνο Μπρούνο γιά τίς ιδέες του, μετά από επτά χρόνια φυλακής.

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE ... E%BD%CE%BF

Η μισαλλοδοξία καί η τάση γιά επιβολή τών απόψεων στούς άλλους διά τής βίας αποτελούν διαχρονικές σταθερές στήν ανθρωπότητα.
Αν ζοῦσε ο Τζορντάνο Μπρούνο σέ μία σημερινή Δυτική κοινωνία, πιθανότατα θά "πάθαινε ατύχημα", θά "τρελαινόταν" ή θά "αυτοκτονούσε". Ίσως πάλι νά τού αφαιρείτο η επαγγελματική ιδιότητα (π.χ. τού ιατρού) κατόπιν "δημοκρατικής κρίσεως" τών αρμοδίων πειθαρχικών συμβουλίων, ή νά διεσύρετο καί νά απομονωνόταν ως ερευνητής, τό δέ έργο του νά υπονομευόταν καί νά παρεμποδίζετο ποικιλοτρόπως.
Ο φασισμός καλά κρατεί. Ἀλλάζει μόνο πρόσωπα.
Ἡ ἀνθρωπότητα δυστυχῶς γνωρίζει καί μνημονεύει μόνον τήν "ἱερά ἐξέταση" τοῦ Γαλιλαίου, ἴσως διότι ἐκεῖνος ἀνακάλεσε καί ἀπαρνήθηκε δημοσίως τίς ἰδέες του, κάτι πού τόν ἔκανε τό ἰδανικό πρότυπο τοῦ σκεπτόμενου ἀνθρώπου τῶν ἑπόμενων αἰώνων: Μπορεῖς νά ἔχεις τίς ἀπόψεις σου, ἀλλά ἐάν τολμήσεις νά τίς μοιραστεῖς μέ τήν κοινωνία, νά τίς διαδώσεις καί νά τίς θέσεις ὑπό τήν βάσανο τῆς λογικῆς ἀξιολόγησης, νά γνωρίζεις ὅτι ἡ τύχη σου εἶναι προδιαγεγραμμένη.

Με βρίσκουν σύμφωνο οι σκέψεις σου...
Η ανθρωπότητα.. ή το πόπολο ή μάζα..πρέπει να σταματήσει να δίνει εξουσία(ξέρετε σε ποιους,μην αρχίσω πάλι ) και να αρχίσει ο καθένας ως μονάδα..να σκέφτεται ορθά και λογικά ! Αλλιώς ο χαμός της είναι ...εγγυημένος !

[delfini05]

Ήταν 12 Απριλίου 1961 όταν ο Γκαγκάριν έγινε ο πρώτος άνθρωπος σε τροχιά γύρω από τη Γη. Ένα ταξίδι 108 ωρών με αρκετά προβλήματα. Λάθος τροχιά, κατά λάθος κομμένα τα καλώδια μέτρησης πίεσης και θερμοκρασίας, η βαλβίδα οξυγόνου κατά την επάνοδο δεν λειτούργησε.

Μα μου περνάει η απορία... Με την προσελήνωση έχει γίνει Ο ντόρος! Με την περίγειο γιατί όχι;

[ArELa]

"Τρίτη 29 Μαΐου 1453. Νύχτα, πριν ξημερώσει, άρχισε το θανατερό γιουρούσι. Ο αυτοκράτορας όρθιος στην πύλη του αγίου Ρωμανού πολεμά. Πέταξε από πάνω του τη βασιλική στολή και “όρμησε μπροστά… όμοιος με μανιασμένο λιοντάρι με το σπαθί στο χέρι… Θερίζει τους γενίτσαρους… Το σπαθί τσακίζεται” (Φραντζής). Μια φωνή ακούγεται: “Η Πόλις εάλω!”. Βλέπει τη σημαία με το μισοφέγγαρο να ανεμίζει και ξεφωνίζει:

–Η Πόλη πάρθηκε κι εγώ ακόμη ζω;
-- «Δεν υπάρχει ένας χριστιανός να μου πάρει το κεφάλι;»

Σε λίγο χτυπήθηκε θανάσιμα και έπεσε.

Σαν απλός στρατιώτης. Σαν βασιλιάς του Γένους. Σαν ήρωας.

Κωνσταντινος Δραγατσης Παλαιολογος"

[Jackal]

Σολωμός Σολωμού
14/8/1996
Αθάνατος!