Ο καπετάν-Πανίκας, ο μούτσος και το τζίνι!

[karipis]

Ένας καπετάνιος με το όνομα Πανίκας, φωνάζει το μούτσο του τον Πανικούλη, ο οποίος ήταν δεν ήταν ένα μέτρο μπόι και του λέει:

- Άκου ρε. Μπες στην καμπίνα μου να την καθαρίσεις γιατί είναι σαν σταύλος. Αλλά πρόσεχε. Κάτω από το κρεβάτι μου είναι ένα λυχνάρι που έχει ένα τζίνι μέσα, το οποίο έχει πρόβλημα. Κοίτα μην το τρίψεις και βγει γιατί θα έχεις μεγάλα προβλήματα.

Πάει κι μούτσος, αρχίζει να καθαρίζει αλλά με την περιέργεια που τον έδερνε, ψάχνει κάτω από το κρεβάτι και βρίσκει το λυχνάρι. Αγνοώντας τον καπετάνιο και το τρίβει. Βγαίνει το τζίνι και του λέει:

- Στις διαταγές σου Πανικούλη-εφέντη. Πες μου μια επιθυμία σου και θα σου την εκπληρώσω.

- Εεεε, θέλω να μου δώσεις 1000 λίρες.

- Έγινε αφέντη, λέει το τζίνι και εξαφανίζεται.

Δεν περνάνε μερικά δευτερόλεπτα και αρχίζουν να πέφτουν από το πουθενά, 1000... μπύρες! Πέφτουν επάνω στον μούτσο και τον κάνανε χάλια. Μετά από μερική ώρα, με κόπο και καταματωμένος πάει στον καπετάνιο.

- Ρε βλήμα! Πώς έγινες έτσι; τον ρωτάει ο καπετάν-Πανίκας.

Του εξηγεί ο μούτσος τι έγινε με το λυχνάρι και τον αρχίζει ο καπετάνιος στα καντήλια:

- Ρε γράσο, ρε βούρλο, ρε κόπανε, δεν σου είπα να προσέχεις με το λυχνάρι;

Το τζίνι είναι θεόκουφο! Εσύ τι λες; Να ευχήθηκα να είχα ένα μέτρο μούτσο;