Τα τραγούδια στις χούντες
- doctormarkon
- Επίτιμος
- Δημοσιεύσεις: 15807
- Εγγραφή: Πέμ 11 Μαρ 2010, 20:05
- Φύλο: Γυναίκα
- Έδωσε Likes: 342 φορές
- Έλαβε Likes: 449 φορές
Τα τραγούδια στις χούντες
Χθες είχαμε την επέτειο της Χούντας.
Πολλά σαιτ έγραφαν αν η χούντα η τότε ήταν καλή ή κακιά.
Ας εξετάσουμε τις χούντες συγκριτικά την τότε και τη σημερινή.
Ποια η διαφορά?
Στην παλιά Χούντα υπήρχε τέχνη, τραγούδια, μουσική.
Ναι υπήρχε λογοκρισία.
Πολλά τραγούδια απαγορεύτηκαν επειδή στους στίχους υπήρχε κάποιο υπονοούμενο.
Παρά τις απαγορεύσεις και τη λογοκρισία υπήρχε τέχνη.
Σήμερα γιατί δεν υπάρχει τίποτα?
Αφού υποτίθεται ότι δεν υπάρχει λογοκρισία γιατί λίγα τραγούδια γράφονται για την εποχή?
Ας δούμε τι απαγορεύτηκε τότε και γιατί.
Ας δούμε τι υπάρχει τώρα και πως περνάει στη σκιά.
Πολλά σαιτ έγραφαν αν η χούντα η τότε ήταν καλή ή κακιά.
Ας εξετάσουμε τις χούντες συγκριτικά την τότε και τη σημερινή.
Ποια η διαφορά?
Στην παλιά Χούντα υπήρχε τέχνη, τραγούδια, μουσική.
Ναι υπήρχε λογοκρισία.
Πολλά τραγούδια απαγορεύτηκαν επειδή στους στίχους υπήρχε κάποιο υπονοούμενο.
Παρά τις απαγορεύσεις και τη λογοκρισία υπήρχε τέχνη.
Σήμερα γιατί δεν υπάρχει τίποτα?
Αφού υποτίθεται ότι δεν υπάρχει λογοκρισία γιατί λίγα τραγούδια γράφονται για την εποχή?
Ας δούμε τι απαγορεύτηκε τότε και γιατί.
Ας δούμε τι υπάρχει τώρα και πως περνάει στη σκιά.
Μη σκοτώνετε τα κουνούπια. Αλλοι σας πίνουν το αίμα
- doctormarkon
- Επίτιμος
- Δημοσιεύσεις: 15807
- Εγγραφή: Πέμ 11 Μαρ 2010, 20:05
- Φύλο: Γυναίκα
- Έδωσε Likes: 342 φορές
- Έλαβε Likes: 449 φορές
Re: Η τέχνη στις χούντες
Αρχίζω με το κορυφαίο κατά τη γνώμη μου απαγορευμένο τραγούδι του 1967
Τραγούδι πολύ γνωστό αλλά με άλλους στίχους ερωτικούς αλλά ξεκομμένους από το κοινωνικό πλαίσιο της ερωτικής ιστορίας.
Είχαν λέει κομμουνιστικό περιεχόμενο οι στίχοι.
Το περίεργο ήταν ότι ο στιχουργός Ακης Πάνου κάθε άλλο παρά "κομμουνιστής" ήταν. Θεωρούσε βρισιά να τον αποκαλούν έτσι
Οι στίχοι μιλούσαν για φτώχεια. Θα μπορούσαν να έχουν γραφτεί σήμερα.
Το τραγούδι αυτό μοιάζει να είναι γέφυρα ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα.
Και τότε υπήρχε φτώχεια.
Αλλά όπως σήμερα έτσι και τότε η φτώχεια έπρεπε να υπάρχει αλλά να μη φαίνεται.
Ήταν ένα ταμπού. Τους συνηθισμένους στίχους όλοι τους ξέρουμε.
Ας δούμε τους αρχικούς.
Ή μήπως γράφεται.
Και αν γράφεται που βρίσκεται και ποιός το ακούει?
Τραγούδι πολύ γνωστό αλλά με άλλους στίχους ερωτικούς αλλά ξεκομμένους από το κοινωνικό πλαίσιο της ερωτικής ιστορίας.
Είχαν λέει κομμουνιστικό περιεχόμενο οι στίχοι.
Το περίεργο ήταν ότι ο στιχουργός Ακης Πάνου κάθε άλλο παρά "κομμουνιστής" ήταν. Θεωρούσε βρισιά να τον αποκαλούν έτσι
Οι στίχοι μιλούσαν για φτώχεια. Θα μπορούσαν να έχουν γραφτεί σήμερα.
Το τραγούδι αυτό μοιάζει να είναι γέφυρα ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα.
Και τότε υπήρχε φτώχεια.
Αλλά όπως σήμερα έτσι και τότε η φτώχεια έπρεπε να υπάρχει αλλά να μη φαίνεται.
Ήταν ένα ταμπού. Τους συνηθισμένους στίχους όλοι τους ξέρουμε.
Ας δούμε τους αρχικούς.
Γιατί δεν γράφεται σήμερα κάτι παρόμοιο?Τον έρωτά, φαρμάκωσ' η μιζέρια
κομμάτιασε, η φτώχεια την καρδιά
Δεν ήρθανε, για μας τα καλοκαίρια
και έγιν' η ζωή, τόσο βαριά
Θα κλείσω τα μάτια, θ' απλώσω τα χέρια
μακριά από τη φτώχεια, μακριά απ' τη μιζέρια
Θα πάρω τη στράτα, κι εγώ τη μεγάλη
θα κλείσω τα μάτια, και όπου με βγάλει
Που να βρεθεί, ντροπή να με κρατήσει
στη λάσπη και, στην ξύλινη σκεπή
Τη φτώχεια που, μας έχει γονατίσει
τη νιώθω μεγαλύτερη ντροπή
Ή μήπως γράφεται.
Και αν γράφεται που βρίσκεται και ποιός το ακούει?
Μη σκοτώνετε τα κουνούπια. Αλλοι σας πίνουν το αίμα
- doctormarkon
- Επίτιμος
- Δημοσιεύσεις: 15807
- Εγγραφή: Πέμ 11 Μαρ 2010, 20:05
- Φύλο: Γυναίκα
- Έδωσε Likes: 342 φορές
- Έλαβε Likes: 449 φορές
Re: Η τέχνη στις χούντες
Συνεχίζω με ένα τραγούδι που είχε αλληγορικούς στίχους.
Πέρασε πιθανόν από λογοκρισία αλλά η Χούντα στα τελευταία της ίσως δεν μπορούσε να φιμώσει απόλυτα όπως στην αρχή και το τραγούδι σφράγισε την εποχή των τελευταίων χουντοχρόνων.
Τραγουδήθηκε απ όλους
ΘΑ ΠΑΩ ΣΤΗ ΖΟΥΓΚΛΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΑΡΖΑΝ
Το τραγούδησε ο Γιάννης Ντουνιάς και ο Θέμης Ανδρεάδης.
Για τον τελευταίο θα μιλήσω περισσότερο αφού έχει κάποια ιστορία.
Υπάρχει και σήμερα και γράφει τραγούδια σχετικά με τη σημερινή Χούντα.
Ενώνει τις δύο Χούντες.
Πέρασε πιθανόν από λογοκρισία αλλά η Χούντα στα τελευταία της ίσως δεν μπορούσε να φιμώσει απόλυτα όπως στην αρχή και το τραγούδι σφράγισε την εποχή των τελευταίων χουντοχρόνων.
Τραγουδήθηκε απ όλους
ΘΑ ΠΑΩ ΣΤΗ ΖΟΥΓΚΛΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΑΡΖΑΝ
Το τραγούδησε ο Γιάννης Ντουνιάς και ο Θέμης Ανδρεάδης.
Για τον τελευταίο θα μιλήσω περισσότερο αφού έχει κάποια ιστορία.
Υπάρχει και σήμερα και γράφει τραγούδια σχετικά με τη σημερινή Χούντα.
Ενώνει τις δύο Χούντες.
Μη σκοτώνετε τα κουνούπια. Αλλοι σας πίνουν το αίμα
- ArELa
- Founder-Administrator
- Δημοσιεύσεις: 66942
- Εγγραφή: Κυρ 15 Απρ 2007, 01:29
- Irc ψευδώνυμο: ArELa
- Φύλο: Γυναίκα
- Έδωσε Likes: 1879 φορές
- Έλαβε Likes: 2770 φορές
Re: Τα τραγούδια στις χούντες
Από το μεγάλο μας τσίρκο
.
Δεν περιμένω τίποτα, δεν ελπίζω σε τίποτα,
δεν καταλαβαίνω τίποτα, είμαι ξανθιά κι ελεύθερη...
τα κανάλια μου /my channels:
στο vasoula2908 και στο vasoula2908asteria
στο Βrighteon,
στο Bitchute
στο Rumble
Δεν περιμένω τίποτα, δεν ελπίζω σε τίποτα,
δεν καταλαβαίνω τίποτα, είμαι ξανθιά κι ελεύθερη...
τα κανάλια μου /my channels:
στο vasoula2908 και στο vasoula2908asteria
στο Βrighteon,
στο Bitchute
στο Rumble
- doctormarkon
- Επίτιμος
- Δημοσιεύσεις: 15807
- Εγγραφή: Πέμ 11 Μαρ 2010, 20:05
- Φύλο: Γυναίκα
- Έδωσε Likes: 342 φορές
- Έλαβε Likes: 449 φορές
Re: Τα τραγούδια στις χούντες
Το μεγάλο μας τσίρκο.
Ας δούμε λίγο και το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο, τη λογοκρισία αλλά και την απήχηση που είχε αυτό το έργο στον κόσμο.
Και τώρα λένε ο λαός δεν ξεσηκώνεται. Μιλάνε για καναπέδες.
Ας σκεφτούμε όμως αν υπάρχει το πολιτιστικό υπόβαθρο για κάτι τέτοιο.
Και πάλι δεν μιλάμε για τυπική μόρφωση όπως π.χ Πανεπιστήμιο κλπ.
Τις γνώσεις και τον πολιτισμό δεν τα παίρνεις από το επίσημο εκπαιδευτικό σύστημα αλλά και από την τέχνη μέσα από την οποία διαδίδονται ιδέες.
Ας δούμε λίγο και το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο, τη λογοκρισία αλλά και την απήχηση που είχε αυτό το έργο στον κόσμο.
Και τώρα λένε ο λαός δεν ξεσηκώνεται. Μιλάνε για καναπέδες.
Ας σκεφτούμε όμως αν υπάρχει το πολιτιστικό υπόβαθρο για κάτι τέτοιο.
Και πάλι δεν μιλάμε για τυπική μόρφωση όπως π.χ Πανεπιστήμιο κλπ.
Τις γνώσεις και τον πολιτισμό δεν τα παίρνεις από το επίσημο εκπαιδευτικό σύστημα αλλά και από την τέχνη μέσα από την οποία διαδίδονται ιδέες.
«Λαέ μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι μην έχεις πια την πείνα για καμάρι.
Οι αγώνες πούχεις κάνει δεν φελάνε το αίμα το χυμένο δεν εξοφλάνε»
Ι. Καμπανέλης
Μέσα σε μια σκοτεινή πολιτικά περίοδο μόνο η τέχνη δίνει διέξοδο στον πολίτη, που έχει στερηθεί πολλές από τις ελευθερίες του. Η τέχνη σαν διέξοδος και δίαυλος έκφρασης δίνεται στην υπέρτατη μορφή της, σαν μουσική θεατρική παράσταση την περίοδο της Χούντας των συνταγματαρχών από τον συγγραφέα-ποιητή Ιάκωβο Καμπανέλλη και τον συνθέτη Σταύρο Ξαρχάκο. Τριάντα εννέα χρόνια μετά την πρώτη του παρουσίαση, το έργο των δύο κορυφαίων δημιουργών εξακολουθεί και είναι επίκαιρο, μιας και μια άλλη μορφή άλωσης - καταπίεσης μαστίζει και σήμερα τη χώρα.
Το πραξικόπημα της Χούντας των συνταγματαρχών ήταν μια ευκαιρία να αποδείξει περίτρανα, πως ο ελληνικός λαός μπορεί να αντισταθεί με όλα τα μέσα. Οι άνθρωποι των γραμμάτων, του θεάτρου, η νεολαία και η εργατιά ανέπτυξαν μια ποικιλόμορφη αντίσταση στους εντολοδόχους των Αμερικανών. Πέραν από το πολυτεχνείο, που υπήρξε η κορύφωση του αγώνα του ελληνικού λαού, τα ποιήματα, τα θεατρικά, τα τραγούδια και τα συνθήματα εμπνέουν μέχρι σήμερα τους νέους. Το 1973 και ενώ η Χούντα έδειχνε ακόμα πανίσχυρη, ο Κώστας Καζάκος και η Τζένη Καρέζη ανεβάζουν στο θέατρο «ΑΘΗΝΑΙΟΝ» τη θεατρική παράσταση «Το Μεγάλο Μας Τσίρκο». Στο έργο συμμετείχε ο Νίκος Ξυλούρης ερμηνεύοντας τα τραγούδια του Σταύρου Ξαρχάκου, ο Διονύσης Παπαγιανόπουλος, που έπαιζε πολλαπλούς ρόλους, και πολλοί άλλοι .
Το έργο, μέσα από τις κωμικοτραγικές του ιστορίες, στόχο είχε την αφύπνιση του ελληνικού λαού ενάντια στο δικτατορικό καθεστώς, που του είχε επιβληθεί. Οι παραστάσεις ήταν ολοένα και μαζικότερες. Σύντομα η λογοκρισία της Χούντας έβαλε στο στόχαστρο της το έργο «Το Μεγάλο Μας Τσίρκο». Η επιτροπή λογοκρισίας μάταια προσπαθούσε να βρει στοιχεία. Τα κείμενα όμως ήταν αλληγορικά γραμμένα και οι «σπόνδυλοι» δίνονταν στη επιτροπή ανακατεμένοι. Μέσα από σατιρικά και δραματικά νούμερα, αλλά και τραγούδια, γινόταν μια αναδρομή στην ιστορία της Ελλάδας από την Τουρκοκρατία, τον Όθωνα και τους υπόλοιπους κυβερνήτες της ανεξάρτητης Ελλάδας ως την Μικρασιατική καταστροφή και τον πόλεμο του ʽ40 . Ο βασικότερος ήρωας του έργου ήταν ο Θόδωρος Κολοκοτρώνης (Παπαγιανόπουλος), που αλληγορικά ο θεατρικός συγγραφέας τον τοποθετεί στην επανάσταση της 3ης του Σεπτέμβρη 1843, μέσα από τη οποία ο ελληνικός λαός διεκδίκησε Σύνταγμα, και καλούσε τους Έλληνες σε νέο ξεσηκωμό. Οι αναλυτές προσπαθούσαν να βρουν αντικαθεστωτικές εκφράσεις, όμως τα λόγια του Κολοκοτρώνη ήταν υπεράνω κάθε υποψίας.
Μη σκοτώνετε τα κουνούπια. Αλλοι σας πίνουν το αίμα
- butterfly
- Σούπερ Ιδεογραφίτης
- Δημοσιεύσεις: 1177
- Εγγραφή: Τετ 13 Ιαν 2010, 22:59
- Φύλο: Γυναίκα
- Έλαβε Likes: 4 φορές
Re: Τα τραγούδια στις χούντες
Αν η εργασια δεν ειναι πια δικαιωμα,τοτε κι η πληρωμη των φορων δεν αποτελει πια καθηκον!
- doctormarkon
- Επίτιμος
- Δημοσιεύσεις: 15807
- Εγγραφή: Πέμ 11 Μαρ 2010, 20:05
- Φύλο: Γυναίκα
- Έδωσε Likes: 342 φορές
- Έλαβε Likes: 449 φορές
Re: Τα τραγούδια στις χούντες
To τραγούδι εκείνο όπως και τα άλλα που τραγουδούσε η Μαρινέλλα είχαν κάποιο υπονοούμενο για τη Χούντα?
Αναφέρονταν στον πόλεμο του 40 αν και γράφτηκαν και τραγουδήθηκαν στη Χούντα.
Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για τραγούδια που είχαν σχέση με κάποια ιστορική εποχή.
Υπήρχαν και τραγούδια με μελοποιημένη ποίηση ανεξάρτητα από αναφορές ή υπονοούμενα?
Μου έρχεται στο μυαλό αυτό:
Στοίχοι Γεώργιος Βυζηινός
Για την ξενητειά και τη μετανάστευση.
Αναφέρθηκε σε αυτό ο Καζάκης.
Πριν τη Χούντα έφευγαν οι Έλληνες μετανάστες στη Γερμανία και πολλά τραγούδια γράφτηκαν γι το γεγονός αυτό.
Και σήμερα φεύγουν αλλά κανείς δεν μιλάει για το γεγονός. Σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Λογοκρισία δεν έχει αλλά υπάρχει σίγουρα πλήρης έλεγχος.
Πέρα από αρκουδιάρικα κενά νοήματος τραγούδια δεν βγαίνει τίποτα στην επιφάνεια.
Αν κάποιος άκουγε τα σουξέ της εποχής μας και είχε κατεβεί από τον Άρη θα νόμιζε ότι είμαστε μες την καλή χαρά και ότι έχουμε λυμένα όλα μας τα προβλήματα.
Αναφέρονταν στον πόλεμο του 40 αν και γράφτηκαν και τραγουδήθηκαν στη Χούντα.
Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για τραγούδια που είχαν σχέση με κάποια ιστορική εποχή.
Υπήρχαν και τραγούδια με μελοποιημένη ποίηση ανεξάρτητα από αναφορές ή υπονοούμενα?
Μου έρχεται στο μυαλό αυτό:
Στοίχοι Γεώργιος Βυζηινός
Για την ξενητειά και τη μετανάστευση.
Αναφέρθηκε σε αυτό ο Καζάκης.
Πριν τη Χούντα έφευγαν οι Έλληνες μετανάστες στη Γερμανία και πολλά τραγούδια γράφτηκαν γι το γεγονός αυτό.
Και σήμερα φεύγουν αλλά κανείς δεν μιλάει για το γεγονός. Σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Λογοκρισία δεν έχει αλλά υπάρχει σίγουρα πλήρης έλεγχος.
Πέρα από αρκουδιάρικα κενά νοήματος τραγούδια δεν βγαίνει τίποτα στην επιφάνεια.
Αν κάποιος άκουγε τα σουξέ της εποχής μας και είχε κατεβεί από τον Άρη θα νόμιζε ότι είμαστε μες την καλή χαρά και ότι έχουμε λυμένα όλα μας τα προβλήματα.
Μη σκοτώνετε τα κουνούπια. Αλλοι σας πίνουν το αίμα
- butterfly
- Σούπερ Ιδεογραφίτης
- Δημοσιεύσεις: 1177
- Εγγραφή: Τετ 13 Ιαν 2010, 22:59
- Φύλο: Γυναίκα
- Έλαβε Likes: 4 φορές
Re: Τα τραγούδια στις χούντες
Ηταν απαγορευμενο, αν και δεν ειχε αμεση αναφορα στο καθεστως.doctormarkon έγραψε:To τραγούδι εκείνο όπως και τα άλλα που τραγουδούσε η Μαρινέλλα είχαν κάποιο υπονοούμενο για τη Χούντα?
Αναφέρονταν στον πόλεμο του 40 αν και γράφτηκαν και τραγουδήθηκαν στη Χούντα.
Αν η εργασια δεν ειναι πια δικαιωμα,τοτε κι η πληρωμη των φορων δεν αποτελει πια καθηκον!
- doctormarkon
- Επίτιμος
- Δημοσιεύσεις: 15807
- Εγγραφή: Πέμ 11 Μαρ 2010, 20:05
- Φύλο: Γυναίκα
- Έδωσε Likes: 342 φορές
- Έλαβε Likes: 449 φορές
Re: Τα τραγούδια στις χούντες
Δεν το ήξερα αλλά εκτός από τα τραγούδια του Θεοδωράκη που είχαν απαγορευτεί όλα υπήρχαν και πολλά που τα έπιανε η τσιμπίδα της λογοκρισίας κατά καιρούς
Μάλλον απαγορεύτηκε ολόκληρος ο δίσκος και όχι μόνο το συγκεκριμένο τραγούδι.
Μήπως θυμάσαι πως λεγόταν το Αλμπουμ?
Είναι από τα καλύτερα που τραγούδησε η Μαρινέλλα.
Μάλλον απαγορεύτηκε ολόκληρος ο δίσκος και όχι μόνο το συγκεκριμένο τραγούδι.
Μήπως θυμάσαι πως λεγόταν το Αλμπουμ?
Είναι από τα καλύτερα που τραγούδησε η Μαρινέλλα.
Μη σκοτώνετε τα κουνούπια. Αλλοι σας πίνουν το αίμα
- doctormarkon
- Επίτιμος
- Δημοσιεύσεις: 15807
- Εγγραφή: Πέμ 11 Μαρ 2010, 20:05
- Φύλο: Γυναίκα
- Έδωσε Likes: 342 φορές
- Έλαβε Likes: 449 φορές
Re: Τα τραγούδια στις χούντες
Παρά τη λογοκρισία υπήρχε τέχνη και κουλτούρα εκείνη την εποχή.
Γιατί σήμερα δεν υπάρχει.
Επειδή υπήρχε τέχνη και κουλτούρα γι αυτό και η λογοκρισία.
Σήμερα που δεν υπάρχει τίποτα τι να λογοκρίνουν?
Μήπως υπάρχει? Και τι το κάνουν αυτό που υπάρχει ή πάει να γεννηθεί?
Μάλλον το μαντρώνουν.
Να απευθύνεται σε ένα μικρό κύκλο ανθρώπων που και αυτός ο μικρός κύκλος να θεωρούνται αντικοινωνικοί και γραφικοί.
Το μεγάλο κοπάδι τρώει σκουπίδια από τη χωματερή που προσφέρονται απλόχερα.
Γιατί σήμερα δεν υπάρχει.
Επειδή υπήρχε τέχνη και κουλτούρα γι αυτό και η λογοκρισία.
Σήμερα που δεν υπάρχει τίποτα τι να λογοκρίνουν?
Μήπως υπάρχει? Και τι το κάνουν αυτό που υπάρχει ή πάει να γεννηθεί?
Μάλλον το μαντρώνουν.
Να απευθύνεται σε ένα μικρό κύκλο ανθρώπων που και αυτός ο μικρός κύκλος να θεωρούνται αντικοινωνικοί και γραφικοί.
Το μεγάλο κοπάδι τρώει σκουπίδια από τη χωματερή που προσφέρονται απλόχερα.
Μη σκοτώνετε τα κουνούπια. Αλλοι σας πίνουν το αίμα
- butterfly
- Σούπερ Ιδεογραφίτης
- Δημοσιεύσεις: 1177
- Εγγραφή: Τετ 13 Ιαν 2010, 22:59
- Φύλο: Γυναίκα
- Έλαβε Likes: 4 φορές
Re: Τα τραγούδια στις χούντες
doctormarkon έγραψε:Δεν το ήξερα αλλά εκτός από τα τραγούδια του Θεοδωράκη που είχαν απαγορευτεί όλα υπήρχαν και πολλά που τα έπιανε η τσιμπίδα της λογοκρισίας κατά καιρούς
Μάλλον απαγορεύτηκε ολόκληρος ο δίσκος και όχι μόνο το συγκεκριμένο τραγούδι.
Μήπως θυμάσαι πως λεγόταν το Αλμπουμ?
Είναι από τα καλύτερα που τραγούδησε η Μαρινέλλα.
Στις 9 Οκτωβρίου, κυκλοφόρησε το δίσκο "Αλβανία" σε μουσική Γιώργου Κατσαρού και στίχους Πυθαγόρα, αφιερωμένο στην Εποποιία του 1940. Η "Αλβανία", ήταν ουσιαστικά η πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά της Μαρινέλλας με συγκεκριμένους δημιουργούς αλλά και με συγκεκριμένο θέμα. Τα τραγούδια («Ο έφεδρος», «Μάνα θα τους περιμένει», «Γράμμα απ' το μέτωπο», «Ηπειρώτισσες» κ.ά.) παρουσιάστηκαν στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά και μεταδόθηκαν απευθείας από την ΕΙΡΤ, παραμονή της 28ης Οκτωβρίου. Το τραγούδι «Μάνα μου κρύψε το σπαθί» θεωρήθηκε αντιστασιακό και απαγορεύτηκε από τη Χούντα. Την ίδια τύχη είχαν λίγο καιρό νωρίτερα και τα τραγούδια «Ντρίγκι, ντρίγκι μάνα μου (Velvet mornings)» και «Πού πάνε εκείνα τα παιδιά (My reason)», οι δυο διεθνείς επιτυχίες του Ντέμη Ρούσου που η Μαρινέλλα τραγούδησε σε ελληνικούς στίχους του Πυθαγόρα και κυκλοφόρησαν σε δίσκο 45' στροφών στις 17 Ιανουαρίου.
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE% ... E%BB%CE%B1
Αν η εργασια δεν ειναι πια δικαιωμα,τοτε κι η πληρωμη των φορων δεν αποτελει πια καθηκον!
- butterfly
- Σούπερ Ιδεογραφίτης
- Δημοσιεύσεις: 1177
- Εγγραφή: Τετ 13 Ιαν 2010, 22:59
- Φύλο: Γυναίκα
- Έλαβε Likes: 4 φορές
Re: Τα τραγούδια στις χούντες
Αν η εργασια δεν ειναι πια δικαιωμα,τοτε κι η πληρωμη των φορων δεν αποτελει πια καθηκον!
- doctormarkon
- Επίτιμος
- Δημοσιεύσεις: 15807
- Εγγραφή: Πέμ 11 Μαρ 2010, 20:05
- Φύλο: Γυναίκα
- Έδωσε Likes: 342 φορές
- Έλαβε Likes: 449 φορές
Re: Τα τραγούδια στις χούντες
Ναι αυτό ήταν το επίμαχο τραγούδι.
Δεν αναφερόταν αποκλειστικά στο 40 αλλά ήταν παντός καιρού.
Για κάθε χούντα και στην τότε και στην τώρα.
Για κάθε γύψο, συνταγή λάθος ή σωστή
Μάνα μου, κρύψε το σπαθί,
κρύψε μου το πιστόλι,
τι ο καιρός θα ξαναρθεί
να σηκωθούμε όλοι.
Κράτα, μάνα, και θα γίνει
το μεγάλο πήδημα.
Λευτεριά και Ρωμιοσύνη
είν’ αδέρφια δίδυμα.
Μάνα μου, κρύψε τη στολή
τη χιλιοματωμένη.
Τούτ’ η πατρίδα κι η φυλή
δεν κάθεται δεμένη.
Δεν αναφερόταν αποκλειστικά στο 40 αλλά ήταν παντός καιρού.
Για κάθε χούντα και στην τότε και στην τώρα.
Για κάθε γύψο, συνταγή λάθος ή σωστή
Μάνα μου, κρύψε το σπαθί,
κρύψε μου το πιστόλι,
τι ο καιρός θα ξαναρθεί
να σηκωθούμε όλοι.
Κράτα, μάνα, και θα γίνει
το μεγάλο πήδημα.
Λευτεριά και Ρωμιοσύνη
είν’ αδέρφια δίδυμα.
Μάνα μου, κρύψε τη στολή
τη χιλιοματωμένη.
Τούτ’ η πατρίδα κι η φυλή
δεν κάθεται δεμένη.
Μη σκοτώνετε τα κουνούπια. Αλλοι σας πίνουν το αίμα
- doctormarkon
- Επίτιμος
- Δημοσιεύσεις: 15807
- Εγγραφή: Πέμ 11 Μαρ 2010, 20:05
- Φύλο: Γυναίκα
- Έδωσε Likes: 342 φορές
- Έλαβε Likes: 449 φορές
Re: Τα τραγούδια στις χούντες
Αλλά ας έρθουμε στα τραγούδια της ΝΕΑΣ ΧΟΥΝΤΑΣ.
Το πιό γνωστό και ωραίο είναι το ΜΗ ΜΙΛΑΣ.
Είναι ώρα να γυρίσω πλευρό
Να πλαγιάσω από την άλλη και να ονειρευτώ
Όχι πια τα όνειρα μου μ `αυτά που μου `βαλαν να δω
Το `πανε και στις ειδήσεις που μου λένε πως να ζω
Τώρα μη μιλάς σου λένε, μη μιλάς, δεν είναι ώρα
Τώρα πρέπει να σωπαίνεις, πρέπει να σωθεί η χώρα
Τώρα μη μιλάς σου λένε, μη ζητάς, μονάχα δίνε
Μα άκου τώρα να μαθαίνεις, η δική μου ώρα είναι
Θα μου λένε και εγώ θα εκτελώ
Μέχρι που ν’ ανασάνω, μέχρι που να αισθανθώ
Η κραυγή μου μια μέρα στου παιδιού μου τα μάτια θα δω
Να μου λέει "πατέρα την σιωπή σου την πλήρωσα εγώ"
Το πιό γνωστό και ωραίο είναι το ΜΗ ΜΙΛΑΣ.
Είναι ώρα να γυρίσω πλευρό
Να πλαγιάσω από την άλλη και να ονειρευτώ
Όχι πια τα όνειρα μου μ `αυτά που μου `βαλαν να δω
Το `πανε και στις ειδήσεις που μου λένε πως να ζω
Τώρα μη μιλάς σου λένε, μη μιλάς, δεν είναι ώρα
Τώρα πρέπει να σωπαίνεις, πρέπει να σωθεί η χώρα
Τώρα μη μιλάς σου λένε, μη ζητάς, μονάχα δίνε
Μα άκου τώρα να μαθαίνεις, η δική μου ώρα είναι
Θα μου λένε και εγώ θα εκτελώ
Μέχρι που ν’ ανασάνω, μέχρι που να αισθανθώ
Η κραυγή μου μια μέρα στου παιδιού μου τα μάτια θα δω
Να μου λέει "πατέρα την σιωπή σου την πλήρωσα εγώ"
Μη σκοτώνετε τα κουνούπια. Αλλοι σας πίνουν το αίμα
- doctormarkon
- Επίτιμος
- Δημοσιεύσεις: 15807
- Εγγραφή: Πέμ 11 Μαρ 2010, 20:05
- Φύλο: Γυναίκα
- Έδωσε Likes: 342 φορές
- Έλαβε Likes: 449 φορές
Re: Τα τραγούδια στις χούντες
Είναι και μια φωνή απ τα παλιά ο Θέμης Ανδρεάδης που γράφει τραγούδια σχετικά (θα μιλήσω γι αυτόν αργότερα) και ο Μητσιάς.
Όχι ότι δεν γράφεται τίποτα σήμερα.
Γράφεται αλλά χάνεται στη σαβούρα οπότε δε χρειάζεται να τα λογοκρίνει κανείς.
Σήμερα μιλάμε ελεύθερα αλλά είμαστε γραφικοί.
Ο Κώστας Μακεδόνας είναι δημοφιλής και αγαπητός στο κοινό.
Αλλά το συγκεκριμένο τραγούδι δεν ακούγεται. Δεν το παίζει το ραδιόφωνο.
Ούτε και τα άλλα που τραγουδάει ο Μητσιάς παίζονται.
Ο Θέμης Ανδρεάδης με τον οποίο είχαμε και κάποια αλληλογραφία στο youtube γράφει μόνος του για ένα μικρό κύκλο ανθρώπων εδώ και πολλά χρόνια.
Όχι ότι δεν γράφεται τίποτα σήμερα.
Γράφεται αλλά χάνεται στη σαβούρα οπότε δε χρειάζεται να τα λογοκρίνει κανείς.
Σήμερα μιλάμε ελεύθερα αλλά είμαστε γραφικοί.
Ο Κώστας Μακεδόνας είναι δημοφιλής και αγαπητός στο κοινό.
Αλλά το συγκεκριμένο τραγούδι δεν ακούγεται. Δεν το παίζει το ραδιόφωνο.
Ούτε και τα άλλα που τραγουδάει ο Μητσιάς παίζονται.
Ο Θέμης Ανδρεάδης με τον οποίο είχαμε και κάποια αλληλογραφία στο youtube γράφει μόνος του για ένα μικρό κύκλο ανθρώπων εδώ και πολλά χρόνια.
Μη σκοτώνετε τα κουνούπια. Αλλοι σας πίνουν το αίμα
- promitheas14
- Σούπερ Ιδεογραφίτης
- Δημοσιεύσεις: 1832
- Εγγραφή: Τετ 02 Ιαν 2013, 16:25
- Φύλο: Άνδρας
- Έδωσε Likes: 13 φορές
- Έλαβε Likes: 20 φορές
Re: Τα τραγούδια στις χούντες
Φίλοι,ArELa έγραψε:Από το μεγάλο μας τσίρκο
ἀξιώθηκα νά βρῶ στό youtube μία παράσταση-σταθμό, μέ τόν Κ. Καζάκο καί τήν Τζένη Καρέζη: "Τό μεγάλο μας τσίρκο" τού Ιάκωβου Καμπανέλλη καί κύριο τραγουδιστή τόν Νίκο Ξυλούρη.
https://www.youtube.com/watch?v=mll4JYn-000
Τό έργο, πού ανέβηκε τό 1973 (επί Χούντας) καί τό 1974 (επί Μεταπολίτευσης), διαπνεόμενο ἀπό τήν ἰδέα τῆς Ἐλευθερίας, τονίζει μέ σαρκαστικό τρόπο πτυχές τῆς Ἱστορίας τοῦ Νεοελληνικοῦ Ἔθνους ἀπό τήν ἵδρυσή του, πτυχές πού ἀποτελοῦν μερικά μόνο ἀπό τά ἀποδεικτικά ἱστορικά στοιχεῖα πού δικαιολογοῦν τόν χαρακτηρισμό "Προτεκτοράτον ἡ Ἑλλάς".
Ὀφείλουμε νά δοῦμε ξεκάθαρα, χωρίς συναισθηματισμούς ἤ συσχετίσεις μέ τά Ἀρχαῖα "περασμένα Μεγαλεῖα" καί νά βροντοφωνάξουμε στήν νέα γενιά ὅτι ἡ Ἑλλάδα ὡς Κράτος ἀπό ἱδρύσεώς τoυ διετέλεσε καί διατελεῖ ὡς προτεκτοράτο ἀλλότριων πολιτικῶν καί οἰκονομικῶν συμφερόντων, μέ μεσάζοντες τούς ἐγχώριους ἑλληνόφωνους πολιτικούς καί οἰκονομικούς Ταγούς.
Ὀφείλουμε νά ποῦμε στά παιδιά μας ἀπερίφραστα ὅτι ἡ σύγχρονη Ἑλλάδα μετά ἀπό ἄπειρες θυσίες καί αἷμα ἀπελευθερώθηκε μόνο ἐθνικά (κάτι πού καθώς προχωροῦν οἱ δεκαετίες καί οἱ αἰῶνες θά ἔχει ὅλο καί μικρότερη σημασία γιά τήν ἐξέλιξη τοῦ εἶναι μας ἀτομικά ἤ συλλογικά ὡς ἀνθρωπότητα) ἀλλά παραμένει πολιτικά καί οἰκονομικά Ὑποτελής ἀλλότριων συμφερόντων. (βλέπε "Ἡ Ἀλήθεια γιά τό 21" τοῦ Γιάννη Σκαρίμπα καί "Ἑλληνική Νομαρχία", Ἀνωνύμου τοῦ Ἕλληνος).
Πρέπει νά τά διδάξουμε ὅτι οἱ σημερινές "πελατειακές σχέσεις" μεταξύ πολιτικῆς ἡγεσίας καί διαφόρων "ἐργολάβων", τά ρουσφέτια, οἱ ἐξυπηρετήσεις καί ὁ διορισμός τῶν "ἡμετέρων" δέν εἶναι "ραδίκια πού φύτρωσαν πέρυσι", ἀλλά "ἀγριάδες" πού εὐδοκιμοῦν ἐπί αἰῶνες, ἕλκοντας τήν ἐμφάνισή τους ὡς συστατικά στοιχεῖα τῆς διοίκησης τῆς Βυζαντινῆς καί τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας.
Βασίζονται στήν λειτουργική σχέση (συχνά ἀθέμιτης) οἰκονομικῆς συναλλαγῆς μεταξύ ἐπίδοξων (τοπικῶν ἤ ὄχι) ἀρχόντων καί Κεντρικῆς Ἐξουσίας μέ σκοπό τήν παραχώρηση ἐξουσιῶν, ὅπως τήν εἴσπραξη φόρων καί τήν ἀναρρίχηση σέ ἀξιώματα (βοεβόδας, κοτσαμπάσης, πατριάρχης).
Πρέπει νά τούς ποῦμε ὅτι οἱ ἀρχοντικές οἰκογένειες σέ κάθε τόπο, εἴτε λέγονταν προεστοί εἴτε προύχοντες εἰτε πρόκριτοι εἴτε κοτσαμπάσηδες εἴτε Τσιφλικάδες εἴτε Φαναριῶτες ἦταν ἐκεῖνες πού εἶχαν καλές σχέσεις μέ τόν Σουλτάνο καί ἀναλάμβαναν ἐργολαβικά τήν διοίκηση καί τήν φορολόγηση τοῦ πληθυσμοῦ. Τό μόνο πού γνώριζαν νά κάνουν ἦταν ἡ διαμεσολαβητική ἄσκηση ἐξουσίας ἐπί τῶν ἀδυνάτων πρός τό συμφέρον αλλοτρίων (ἱεραρχικά ὑπέρτερων) δυνάμεων.
Πρέπει νά τούς ποῦμε ὅτι αὐτές οἱ τάξεις ἦταν ἡ αἰτία τοῦ Ἐμφυλίου 1824-1827, καθώς ὑπονόμευαν συστηματικά τούς νέους ἠγέτες τοῦ λαοῦ πού ἀναδεικνύονταν Αξιοκρατικά στά Πεδία τῶν Μαχῶν.
Ὀφείλουμε νά συνειδητοποιήσουμε ὅτι ἀπ' αὐτές τίς τάξεις προέρχονταν ἐκεῖνοι πού μετά τήν ἱδρυση τοῦ Νεοελληνικοῦ Κράτους σκότωσαν τόν Καποδίστρια (πρός ὄφελος ιδίων (ἀλλ ἴσως καί ἀλλοτρίων) συμφερόντων.
Ὀφείλουμε νά τούς ποῦμε ὅτι ὅλες αὐτές οἱ βδέλλες τοῦ λαοῦ ἀναρριχήθηκαν σέ ἀξιώματα καί θέσεις - κλειδιά μέσα στό ὑπό τόν Ὄθωνα Βασίλειο-Προτεκτοράτο-"Ἀποικία" τῶν Μεγάλων Δυνάμεων, στό ὑπογάστριο τοῦ Τούρκου,τήν ὥρα πού οἱ περισσότεροι ἀπό τούς ἁγνούς πολεμιστές γιά τήν ἐλευθερία μετατρέπονταν σέ πειναλέους ζητιάνους ἤ γίνονταν μέλη συμμοριῶν πρός ..βιοπορισμό.
Ὀφείλουμε νά τά πληροφορήσουμε ὅτι οἱ περισσότερες ἀπό τίς "βδέλλες", γόνοι τῶν οἰκογενειῶν μέ πλούτο καί ἐπιρροή στόν λαό, ἔγιναν πολιτευτές (ἐγκαινιάζοντας τήν πολιτική ἱστορία τῶν "τζακιῶν") συγκροτῶντας ἀρχικά τό Ἀγγλικό, τό Γαλλικό καί τό Ρωσσικό Κόμμα, καί γινόμενοι (ὅπως πολύ καλά γνώριζαν) πράκτορες καί μεσάζοντες ἀλλότριων συμφερόντων (ἐκείνων τῶν Μεγάλων Δυνάμεων) ἐν Ἑλλάδι.
Ὀφείλουμε νά στοχαστοῦμε ἄν ἔχει ἀλλάξει ἀπό τόν 19ο αἰῶνα μέχρι σήμερα ἡ πολιτική νοοτροπία Ὅλων τῶν Κομμάτων ὡς πρός τήν ἐξυπηρέτηση τῶν Λαϊκῶν ἤ ἀλλοτρίων συμφερόντων. Ἠ πολιτική πραγματικότητα καί τά ἀποτελέσματα τῆς δράσης τους δείχνουν ὄτι διατηροῦν τόν ἴδιο ἀρχικό τους ρόλο.
Εῑναι οἱ "'Εχθροί τοῦ Λαοῦ" ὅπως θά ἔγραφε καί ὁ Ἴψεν.
Ὄποιος ἐλεύθερα συλλογᾶται, συλλογᾶται καλά.
Ρήγας Βελεστινλῆς
Ρήγας Βελεστινλῆς