Φίλοι, παραθέτω μία ἐργασία μου πού ἔχω γράψει πρό διετίας περίπου, μέ τήν ὁποία παραθέτω ἀποδεικτικά στοιχεῖα γιά τό ψεῦδος τοῦ ὀνομαζόμενου "φαινομένου τοῦ θερμοκηπίου". Στήν συνέχεια, σέ νέα ἀνάρτηση, θά παραθέσω ἐπιστημονική ὁμιλία τοῦ Greg Braden, πού τήν οὐσία βάζει τελεία στό θέμα.
Ἀποδείξεις περί τοῦ ψεύδους τῆς «Ἀνθρωπογενοῦς ὑπερθέρμανσης τοῦ πλανήτη»
Ἐημερωτικό ἄρθρο
τοῦ Γ.Π., Γεωπόνου –Οἰνολόγου M.D.
Στό παρακάτω κείμενο θά ἐπιχειρήσω νά ἀποδείξω ὅτι τά λεγόμενα περί ἀνθρωπογενοῦς ὑπερθέρμανσης τοῦ πλανήτη καί τά περί τῆς συμβολῆς τοῦ CO2 στήν ἀλλαγή τοῦ κλίματος, ὄχι μόνον εἶναι ἐπιστημονικῶς ἀναπόδεικτα, ἀλλά ὅτι ὑπάρχει ἕνα πλῆθος ἱστορικῶν, λογικῶν καί ἐπιστημονικῶν δεδομένων, πού ἀποδεικνύουν τό ἀντίθετο.
Α) ΤΟ ΜΟΝΟ «ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ» ΠΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ
Σχετικά μέ τά οἰκολογικά ζητήματα, τό μοναδικό σημεῖο, στό ὁποῖο ἐσκεμμένα καθοδηγεῖται καί ἐπικεντρώνεται ἡ προσοχή τῶν πολιτῶν, εἶναι ἡ «κλιματική ἀλλαγή» (ὅπως μετωνόμασαν τήν παλαιώτερη ὀρολογία «ὑπερθέρμανση»). Φορέας τῆς, κατά τήν ἄποψή μου, ψευδοῦς ἐπιχειρηματολογίας περί τῆς ὑπερθέρμανσης, εἶναι τό πολιτικό ὄργανο τοῦ ΟΗΕ, ὀνόματι Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC), καί προωθητικά ὄργανά του οἱ δημοσιογράφοι & ΜΜΕ «παπαγαλάκια».
Οὐδείς σχεδόν θέτει τά ζητήματα τῶν φυσικῶν πόρων, τῆς χημικῆς ρύπανσης, τῶν πυρηνικῶν, τῆς συστηματικῆς καταστροφῆς τῶν δασῶν τοῦ Ἀμαζονίου καί τῆς Ἀφρικῆς, πού ἔχει στόχο τήν ἀνάπτυξη τῶν πολυεθνικῶν τροφίμων καί πρώτων ὑλῶν, παρά μόνον ἑστιάζουν στήν κλιματική ἀλλαγή. Ὁ στόχος; Προφανής καί ὁρατός: Πράσινες μπίζινες (πού μόνο οἰκολογικές δέν εἶναι) καί πράσινοι φόροι. Ἕνα κατατοπιστικό ντοκυμανταίρ γιά τό θέμα τῆς «ὑπερθέρμανσης» εἶναι τό παρακάτω:
http://www.youtube.com/watch?v=sbq0y_Y7Ue0 (1ο ἀπό ἐννέα μέρη).
(Σχόλιο: Σήμερα τό ντοκυμανταίρ αὐτό ἔχει ἀποσυρθῆ. Τό ἔχω σέ ἀρχεῖο ἀλλά δέν ξέρω πῶς νά τό ἀνεβάσω).
Μοῦ εἶναι σαφές ὅτι προσπαθοῦν ἀπεγνωσμένα νά ποδηγετήσουν τήν ἀνθρωπότητα μέ ψέμματα (ὅπως ἡ 11η Σεπτεμβρίου, ἡ τρομοκρατία, οἱ ἀσθένειες, καί ἐσχάτως ἡ κινδυνολογία γιά τό κλίμα).
Β) Ο ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ Ο,ΤΙ ΤΟΥ ΖΗΤΗΣΕΙ Ο ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣ ΤΟΥ
Πρίν ἀρχίσουμε νά ἐκθέτουμε τά ἐπιχειρήματα πού καταρρίπτουν τήν ὑπόθεση τῆς «ανθρωπογενοῦς κλιματικῆς ἀλλαγῆς», ἄς ἑστιάσουμε στόν τρόπο πού λειτουργεῖ ἡ σημερινή ἐπιστήμη. Τό κλειδί στήν ἐπιστήμη σήμερα εἶναι ἡ χρηματοδότηση. Ὅπως, στόν κόσμο τῆς δημοσιογραφίας, ὁ ἀρχισυντάκτης ὁρίζει: «χτυπᾶμε τόν τάδε πολιτικό» ἤ «ὑποστηρίζουμε τόν δεῖνα πολιτικό», ἀναλόγως τῶν συμφερόντων τοῦ ἐκδότη ἤ τῶν χρηματοδοτών του, ἔτσι καί στόν κόσμο τῆς ἐπιστήμης ἡ ἔρευνα στρέφεται ἐκεῖ πού θέλουν οἱ χρηματοδότες της.
Ἄς μήν βαυκαλιζόμαστε ὅτι ζοῦμε στήν ἐποχή τοῦ Ἀριστοτέλη ἤ τοῦ Γαλιλαίου. Τό ντοκυμανταίρ πού πρότεινα ἀνωτέρω ἀναφέρεται σέ μία νέα γεννιά ἐπιστημόνων, οἱ ὁποῖοι πολύ λίγο ἐνδιαφέρονται γιά τήν Ἀλήθεια. Ἄλλωστε πρέπει νά καταλάβουμε ὅτι σήμερα ὁ ἐπιστήμονας «δέν ἐπίσταται», ὑπό τήν ἔννοια ὅτι ἀποδέχεται αὐτά πού τοῦ λένε οἱ δάσκαλοί του, τά ὁποῖα ποτέ δέν τοῦ τά ἀπέδειξαν: Παραδείγματος χάριν, ὡς γεωπόνο μέ ἔμαθαν ὅτι τά ὑβρίδια είναι πολύ καλά. Ἐάν πράγματι εἶναι ἔτσι ἤ ἐάν ἔχουν «παρενέργειες», δέν τό ἐρεύνησα. Ἀντιστοίχως, τοῦ ὀδοντιάτρου τοῦ ἔμαθαν ὅτι ἡ φθορίωση τῶν δοντιῶν εἶναι καλή. Δέν τοῦ τό ἀπέδειξαν ὅμως, κ.ο.κ. Μοῦ εἶναι σαφές ὅτι σήμερα ἡ ἔρευνα στήν ἐπιστήμη (ἰδίως ἡ ἐφαρμοσμένη) καθοδηγεῖται ἀπό συμφέροντα. Ὑπ’ αὐτήν τήν ἔννοια ο κλάδος τῆς κλιματολογίας ἔχει μπεῖ στήν ὑπηρεσία τῆς πολιτικῆς σκοπιμότητας.
Γ) ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ
1) ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ
Θά προσπαθήσω νά ἐκθέσω τά ἐπιχειρήματα πού μέ ἔπεισαν σχετικά μέ τήν κλιματική ἀλλαγή. Λέω κλιματική ἀλλαγή, διότι δέν γνωρίζω πλέον ἄν θά ὁδηγηθοῦμε σέ πολύ ψυχρή περίοδο ἤ σέ θερμότερη. Τό κομβικό σημεῖο εἶναι ὅτι ἡ ἀνθρωπότητα σέ ἱστορικούς χρόνους ἔχει γνωρίσει πολύ θερμότερες καί πολύ ψυχρότερες περιόδους, χωρίς νά ἔχη καταστραφῆ! Τρεῖς ἀποδείξεις περί αὐτοῦ:
α) Ἡ Γροινλανδία (Green-land) ἀνακαλύφθηκε περί τό 1000 μ.Χ καί ὅπως ἀποδεικνύει τό ὄνομα πού τῆς ἔδωσαν, ἦταν (στό νοτιώτερο τμῆμα της) μία «πράσινη χώρα» μέ λειβάδια καί θάμνους (διάφορα εἴδη berries) ὅπως τά ἀγριοστάφυλα.
β) Στήν Ἀγγλία ὑπάρχουν μνῆμες ἀπό καλλιέργεια τοῦ ἀμπελιοῦ σέ πολύ θερμότερες ἐποχές (ὀνομασίες ὁδῶν, περιοχῶν κτλ). Σήμερα δέν μπορεῖ νά εὐδοκιμήσει τό ἀμπέλι ἐκεῖ, λόγῳ τοῦ ψύχους.
γ) Ὑπῆρξαν ἐπίσης καί πολύ ψυχρότερες ἱστορικές περίοδοι ἀπό τήν σημερινή: Στήν Ἀγγλία ὁ Τάμεσης ἐμφανίζεται παλαιώτερα παγωμένος τούς χειμῶνες καί γίνονταν παγοδρομίες κτλ. (στοιχεῖα ἀπό ζωγραφικούς πίνακες καί ἱστορικές ἀφηγήσεις).
Τά προηγούμενα ἱστορικά στοιχεῖα ἀποδεικνύουν ὅτι, παρά τίς πολύ θερμότερες περιόδους τοῦ Μεσαίωνα, καμμία Βενετία δέν πνίγηκε, καί καμμία Κάτω Χώρα δέν πλημμύρησε ἀπό τό λιώσιμο τῶν πάγων. Μέ τά παραπάνω παραδείγματα καταδεικνύεται ὅτι στό «φαινόμενο τῆς υπερθέρμανσης» (ἔστω καί ἄν χάριν τῆς οἰκονομίας τῆς συζήτησης, δεχθοῦμε ὅτι συμβαίνει, καί ὅτι μάλιστα εἶναι ἀνθρωπογενές) ὅπως τό παρουσιάζουν, ὑπάρχει ὑπερβολή, καί ἀποτελεῖ ἀφορμή γιά διασπορά φόβου καί καταστροφολογικῶν προβλέψεων γιά τό μέλλον τῆς ἀνθρωπότητας.
2) ΛΟΓΙΚΕΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ
Ἀφοῦ ὅμως ἡσυχάσαμε καί εἴδαμε ὅτι δέν θά καταστραφοῦμε ἀπό μία ὑποτιθέμενη ὑπερθέρμανση, καί συνεπῶς λιώσιμο τῶν πάγων, ἄς δοῦμε πῶς ἔχουν τά πράγματα: Μέχρι τά μέσα τῆς δεκαετίας τοῦ ‘80 καί ἴσως ἀρκετά ἀργότερα, (ὅμως ἀπό τό 1987 καί μετά, ἡ ἐνημέρωσή μου περί αὐτῶν τῶν ζητημάτων ἦταν «δημοσιογραφική», ἄρα ἀφερέγγυα, ὅπως αποδείχθηκε), οἱ κλιματολόγοι καί οἱ ἐπιστήμονες οἰκολόγοι δέν μποροῦσαν νά συμπεράνουν ἄν ὁ πλανήτης ὁδηγεῖται σέ θέρμανση ἤ ψύξη. Θυμᾶμαι αὐτά πού δίδασκε ο καθηγητής οἰκολογίας Μιχ. Καρανδεινός στήν τότε ΑΓΣΑ καί νῦν ΓΠΑ: Ἡ ἐπιστημονική ὑπόθεση τῆς συμβολῆς τοῦ ἀνθρωπογενῶς αὐξανομένου CO2 ὡς ἀερίου τοῦ θερμοκηπίου, στήν αὔξηση τῆς θερμοκρασίας τοῦ πλανήτη, ἀντισταθμιζόταν ἀπό τήν ἐρημοποίηση, τήν ἀποψίλωση τῶν δασῶν καί τά μεγάλα τεχνικά ἔργα, πού αὐξάνουν τήν ἀνακλαστικότητα (albido) τοῦ πλανήτη στίς ἡλιακές ἀκτίνες (ἄρα καί τήν ἀπώλεια θερμότητος).
Τότε τὸ ζήτημα τοῦ CO2 ἦταν ἁπλά μία ἐπιστημονική ὑπόθεση καί τίποτε ἄλλο!
Ἀλλ’ ἐξαίφνης στίς ἀρχές τῆς δεκαετίας τοῦ 90, ἔρχονται μηνύματα ἀπό παντοῦ, (μέσα ἐνημέρωσης, ἀκόμα καί ἀπό τά σχολικά ἐγχειρίδια στήν τρέχουσα δεκαετία), περί τοῦ σεναρίου τῆς ὑπερθέρμανσης! Σκέφτηκα καλοπροαίρετα ὅτι «ἡ ἐπιστήμη ἀπεφάνθη»! Ἄρχισα λοιπόν νά διαδίδω (καί νά διδάσκω στούς μαθητές μου) τήν «ἐπιστημονική γνώση», ἔστω καί ἄν στήν ὑποτιθέμενη ἁλυσίδα αἰτίου-αἰτιατοῦ: (μεγαλύτερη «παραγωγή» CO2 a αὔξηση τῆς θερμοκρασίας a λιώσιμο πάγων a ἄνοδος στάθμης θάλασσας a πλημμύρες παρακτίων περιοχῶν aa(;) ἀκραῖα καιρικά φαινόμενα a φυσικές καταστροφές), ἡ συνεπαγωγή πρός τά ἀκραῖα καιρικά φαινόμενα δέν μοῦ ἦταν κατανοητή. Τώρα γνωρίζω (ἀπό ἱστορικές πηγές, πού ἀνέφερα παραπάνω) ὅτι ἔστω καί μία ἀξιοσημείωτη αὔξηση τῆς θερμοκρασίας δέν σημαίνει κατ’ ἀνάγκην καταστροφές, πλημμύρες κτλ.
Κάποια στιγμή ἄρχισα νά συνδέω πληροφορίες ὅπως α) ὅτι ὁ Ἀλ Γκόρ, ὁ σφαγέας τῶν Βαλκανίων, ἀποφάσισε νά σώση τόν πλανήτη καί πῆρε καί βραβεῖο Νόμπελ γιά αὐτό, β) ὅτι θεσπίζονται φόροι διοξειδίου τοῦ ἄνθρακα παντοῦ, γ) τό τελευταίο σκάνδαλο, πρίν τήν σύνοδο τῆς Κοπεγχάγης, τοῦ «μαγειρέματος» τῶν τιμῶν τῶν κλιματικῶν μετρήσεων, ὥστε νά εἶναι συμβατές μέ τό σενάριο τῆς ὑπερθέρμανσης, ὅπως βγῆκε στήν δημοσιότητα ἀπό τήν κλοπή τῶν e-mails, πού ἀντήλασσαν μεταξύ τους οἱ «ἁρμόδιοι φορεῖς». Συνειδητοποίησα λοιπόν ὅτι οὐδείς ἐπιστήμονας μοῦ εἶχε ἀποδείξει τήν ὀρθότητα τῶν ἰσχυρισμῶν περί ἀνθρωπογενοῦς ὑπερθέρμανσης.
Νά σημειώσω ἐδῶ ὅτι ἡ IPCC καί τά «παπαγαλάκια» της ἀκολουθοῦν τήν λογική τοῦ Γκαίμπελς: Πές, πές, πές τό ἴδιο πρᾶγμα χιλιάδες φορές, ὥστε τελικά ἕνα ψέμμα θά γίνη πιστευτό ὡς ἀλήθεια.
Ἄρα, ἐλλείψει ἐπαρκῶν ἀποδείξεων, βρισκόμαστε πίσω στήν προβληματική τῆς δεκαετίας τοῦ 80, πού ἡ ὑπερθέρμανση ἦταν ἁπλῶς μία ἐπιστημονική ὑπόθεση.
3) ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ
Ἄς ἀρχίσουμε λοιπόν νά ἐξετάζουμε ἄν στέκει αὐτή ἡ ὑπόθεση, ἐξετάζοντας τόν ρόλο τοῦ CO2 ὡς ἀερίου τοῦ θερμοκηπίου. Τό CO2 ἀποτελεῖ τό 0,2-0,3% τῆς ἀτμόσφαιρας. Ὁ ρόλος του, ποσοτικά, ὡς ἀερίου τοῦ θερμοκηπίου εἶναι ΑΜΕΛΗΤΕΟΣ, ἄν τόν συγκρίνουμε μέ τήν συγκέντρωση σέ ὑδρατμούς καί κυρίως τὦν νεφῶν. Αὐτό ἀποσιωπεῖται ἐντέχνως. (Ἀπό τήν ἐμπειρία μας ὅλοι γνωρίζουμε ὅτι κατά τήν διάρκεια μίας ἀνέφελης νύχτας κάνει τσουχτερό κρύο, ἐνῶ μία νεφοσκεπής εἶναι πιό «γλυκειά»). Ἄρα τά νέφη παίζουν τεράστιο ρόλο σέ σχέση μέ τό ἀμελητέο κλάσμα πού εἶναι τό CO2. Ἀπό τό παραγόμενο, μάλιστα, CO2, ἕνα μικρό ποσοστό προέρχεται ἀπό τήν ἀνθρώπινη δραστηριότητα. Τό μεγαλύτερο ποσοστό προκύπτει ἀπό τήν συνολική ἀναπνευστική δραστηριότητα τῶν ἐμβίων ὄντων καί δή τῆς μάζας τοῦ πλαγκτόν στούς ὠκεανούς, ἀλλά καί πιθανόν ἀπό γεωλογικούς παράγοντες. Ἔτσι ἀσχολούμαστε μέ... τρίχες κατ’ οὐσίαν, ἄν συγκρίνουμε τήν «βαρύτητα» τοῦ νεροῦ τῆς ἀτμόσφαιρας μέ αὐτήν τοῦ CO2. Μία μελέτη πού βρῆκα στήν ἔρευνά μου γιά τήν ἀλήθεια τοῦ θέματος, ἐπισημαίνει τήν «λάθος ἀντίληψη» σχετικά μέ τό φαινόμενο τοῦ θερμοκηπίου:
Falsification Of The Atmospheric CO2 Greenhouse Effects Within The Frame Of Physics. Authors: Gerhard Gerlich, Ralf D. Tscheuschner
Ὅποιος ἐνδιαφέρεται, θά τήν βρῆ εὔκολα στό διαδίκτυο.
Ἀλλά ἄς πάρουμε τό θέμα πιό «πρακτικά-ἁπλοϊκά». Γιά νά καταλάβη κάποιος ὅτι οὐσιαστικά «ψειρίζουμε τήν μαϊμού», ἀσχολούμενοι μέ τό CO2, σᾶς καλῶ νά σκεφτεῖτε τό ἑξῆς ἁπλοϊκό μοντέλο: Ἔχουμε ἕνα θερμοκήπιο πού ἀποτελεῖται ἀπό 1000 πλακίδια στήν ὀροφή του, ὅπου τά 780 πλακίδια ἀφοροῦν στό ἄζωτο (78% τῶν μορίων τῆς ἀτμόσφαιρας), τά 210 πλακίδια ἀφοροῦν στό ὀξυγόνο καί μόνο τά 2-3 ἀπό αὐτά εἶναι τό CO2. Μποροῦν αὐτά τά δύο ἤ τρία πλακίδια τοῦ CO2 νά ἐπηρεάσουν τό ἰσοζύγιο τῆς ἐνέργειας τοῦ θερμοκηπίου; Ἡ ἀπάντηση εἶναι φανερή...! ΟΧΙ.
Ἄς ἐπανέλθουμε στό παράδειγμα μέ τά δύο πλακίδια στά χίλια στήν ὀροφή ἑνός θερμοκηπίου. Τό CO2 ἀπορροφᾶ ἀπ’ ὅλο τό ἐκπεμπόμενο φάσμα ὑπέρυθρης ἀκτινοβολίας, (ἁπλοϊκά: ζέστης), τήν ὁποία ἐκπέμπει τό ἔδαφος, ἀφοῦ αὐτό θερμανθεῖ ἀπό τόν ἥλιο, μόνο σέ τρεῖς στενές περιοχές τοῦ φάσματος. Ἡ ὑπόλοιπη ἀκτινοβολία τοῦ φάσματος διαφεύγει ἐλεύθερα. Λοιπόν ἀπό ὅλο αὐτό τό φάσμα, τό CO2 ἀπορροφᾶ σέ στενές περιοχές ν=667, 1340 (φάσμα Raman) καί 2350. Μόνο τό 8% τῆς προσπίπτουσας στό CO2 ὑπέρυθρης ἀκτινοβολίας ἀπορροφᾶται καί κατόπιν ἐπανεκπέμπεται ὡς ἀκτινοβολία μέλανος σώματος, ἀνάλογα μέ τήν θερμοκρασία του. Καταλαβαίνει κάποιος ὅτι δέν λειτουργεῖ τό σύστημα μέ τήν λογική τῆς «ἀνάκλασης», ὅπως μᾶς ἔχουν κάνει νά πιστεύουμε διά τῆς μεθόδου Γκαίμπελς...
Δυστυχῶς (ὡς ἐπιστήμονας ὑποτίθεται) πειθόμουν σέ αὐτά τά μυθεύματα, χωρίς νά βάλω σέ τάξη τίς γνώσεις μου, ἀλλά ἀρκούμην στό νά σκέπτονται ἄλλοι ἀντί ἐμοῦ!
ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΩΣΗ: Στήν περίπτωση πού μελετᾶμε, ἔχουμε ἀπορρόφηση ἀπό ἕνα ἀμελητέο κλάσμα ἀερίων 0,2%, τοῦ 8% τῆς προσπίπτουσας σέ αὐτό ὑπέρυθρης ἀκτινοβολίας καί τήν ἐπανεκπομπή της. Μπορῶ νά παρομοιάσω τήν διαδικασία «ἀπώλειας θερμότητος» ἀπό τήν Γῆ μέ ἕνα ποτάμι πού ὅταν βρίσκει ἕνα ἐμπόδιο πάει ἀπό δίπλα ἤ ἀναγκάζεται νά ἀσκήση μεγαλύτερη πίεση ὥστε νά ὑπερνικήση τήν ἀντίσταση, ὄχι ὅμως σάν ἕναν καθρέφτη πού ἀνακλά πίσω τίς ἀκτίνες.
Ἄλλωστε καί σύμφωνα μέ τόν δεύτερο νόμο τῆς θερμοδυναμικής δέν μπορεῖ νά συνεχίση νά θερμαίνεται ἐπ’ ἄπειρον μία περιοχή, ἐνῶ μιά ἄλλη εἶναι ψυχρότερη. Εἶναι μοιραῖο νά ἀποκατασταθῆ ἡ ἰσορροπία. Ἡ εἰσερχόμενη ἀκτινοβολία θά ἰσορροπήση καί θά ἐξισωθῆ μέ τήν ἐξερχόμενη.
Καμπύλη συσχέτισης CO2- θερμοκρασίας
Ἄς προσπαθήσουμε τώρα νά ἑρμηνεύσουμε τήν συσχέτιση τῶν καμπυλῶν θερμοκρασίας μέ τήν συγκέντρωση τοῦ CO2 στήν ἀτμόσφαιρα. Κατ’ ἀρχάς πολύ πονηρά ἔχουν ἀρχίσει νά παρουσιάζουν στοιχεία γιά τήν θερμοκρασία τοῦ Πλανήτη ἀπό τό 1700 περίπου ὀπότε καί ἦταν μιά ἐποχή «μικρῶν παγετώνων». Εἶναι ἡ ἐποχή πού ἀνέφερα ὅτι ἦταν πολύ ψυχρή καί... ἔκαναν πατινάζ στόν Τάμεση. Λογικά ἡ θερμοκρασία, ἔκτοτε, αὐξάνει, ὀπότε τό παρουσιάζουν σάν ἀποτέλεσμα τῆς βιομηχανικῆς ἐποχῆς.
[Ὅσο κι ἄν ἔψαξα στό διαδίκτυο νά βρῶ καί νά ἀναρτήσω τήν «κλασσική» καμπύλη συσχέτισης θερμοκρασίας – CO2 πού παρουσίαζε τά τελευταῖα χρόνια ἡ ΙPCC, δέν τήν βρῆκα. Προφανῶς τήν ...ἀποκαθήλωσαν διότι δέν πείθει πλέον. Ὀπότε βρῆκα μία παρόμοια ἀλλά μέ στοιχεῖα ἀπό τό 1832 καί ἑξῆς].
Πιστεύω ὅτι ἡ σχέση CO2-θερμοκρασίας εἶναι σχέση ἀποτελέσματος – αἰτίου (καί σέ καμμία περίπτωση τό ἀντίθετο, ὅπως διατείνεται ἡ ΙPCC). Ἡ βιολογία μάς λέει ξεκάθαρα ὅτι αὐξανομένης τῆς θερμοκρασίας αὐξάνεται ἡ ἀναπνευστική δραστηριότητα, ἄρα καί τό παραγόμενο CO2. Ἔτσι ἐξηγεῖται ἡ συσχέτιση, καί μάλιστα μέ μία μικρή χρονική ὑστέρηση. Βεβαίως στό ζήτημα ἐμπλέκονται πολλές παράμετροι (ὅπως ἡ διαλυτότητα τοῦ CO2 στούς ὠκεανούς, πού εἶναι ἀντίστροφη μέ τήν αὔξηση τῆς θερμοκρασίας), ὀπότε τό πρᾶγμα εἶναι περίπλοκο.
Ἀξίζει νά ἀναφέρουμε δύο λόγια γιά τά κλιματικά μοντέλα, πού χρησιμοποιοῦν καταστροφολογικά οἱ ἁρμόδιοι τῆς ΙPCC. Ὅταν δέν γνωρίζουμε πλήρως τήν γενεσιουργό αἰτία ἑνός φαινομένου καί ὅλες τίς παραμέτρους πού τό συνιστοῦν, (ὅπως στό ζήτημα τοῦ κλίματος πού συζητοῦμε) δέν ἔχει νόημα νά φτιάχνουμε μοντέλα, γιατί βγάζουν ἄλλα ἀντ’ ἄλλων.
Πιστεύω ὅτι ἡ βασική αἰτία τῶν διακυμάνσεων τῆς μέσης θερμοκρασίας τῆς Γῆς ἀνά τούς αἰῶνες ὀφείλεται ...στό μεγαλύτερο οὐράνιο σῶμα γύρω ἀπό τό ὁποῖο βρισκόμαστε σέ τροχιά...
Ἀνεξαρτήτως ἀάν τά ἐπιχειρήματά μου εἶναι πειστικά ἤ ὄχι, σᾶς καλῶ νά ἐρευνήσετε μόνοι σας τό θέμα καί νά μήν πείθεστε ἀπό διαφημίσεις τύπου «ὥρα τῆς Γῆς» μέ σβήσιμο τῶν φώτων, πού είναι γελοιότητες γιά νά προκαταλαμβάνουν συναισθηματικά τίς μᾶζες.
Δέν ἦταν σκοπός τό κείμενο αὐτό νά ἔχη τήν δομή ἐπιστημονικοῦ ἄρθρου, ἀφοῦ στόχος του ἦταν ἡ ἐνημέρωση.
ανέβηκε εδω
προτάθηκε εδώ εδω