Ιδεογραφήματα

Uploaded with ImageShack.us

Ο τίτλος του πρωτοτύπου είναι: "L'antisemitisme, son histoire et ses causes" στα ελληνικά: "ΑΝΤΙΕΒΡΑΪΣΜΟΣ ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ". Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1894. Στην Ελλάδα κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις: "ελεύθερη σκέψις".

Ο Γαλλοεβραίος Μπερνάρ Λαζάρ με αυτό του το βιβλίο ανιχνεύει τις ιδεολογικές αρχές του αντιεβραϊσμού και της εβραϊκής απολογίας. Διερευνώντας τα γεγονότα επιχειρεί μία κριτική και διαλεκτική μελέτη της εβραϊκής κοινότητος και των σχέσεών της με το εξωτερικό περιβάλλον.

Ο ίδιος υπήρξε ο πραγματικός εμπνευστής της εκστρατείας υπέρ του λοχαγού Ντρέϋφους στη Γαλλία κατά την τελευταία δεκαετία του 19ου αιώνος. Είναι αλήθεια ότι προσπάθησε με κάθε τρόπο να υπερασπίσει την εβραϊκή υπόθεση. Προσεχώρησε στις θέσεις του Θεοδώρου Χερτζλ και στον Σιωνισμό και έγινε μέλος της δεύτερης επιτροπής δράσεώς του, από την οποία παραιτήθηκε μετά από ένα χρόνο, αφού διαφώνησε με την ίδρυση τράπεζας που προορίζοταν να χρηματοδοτήση την εβραϊκή μετανάστευση στην Παλαιστίνη.

Πέθανε το 1904 σε ηλικία 38 ετών. Ο θάνατός του ήρθε νωρίς με αποτέλεσμα να μην δυνηθεί να παρακολουθήση την εξέλιξη του Σιωνιστικού κινήματος, όπου δεν είναι σίγουρο πως θα το επιδοκίμαζε.

Παρακάτω παραθέτω ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από το πρώτο κεφάλαιο το οποίο αντικατοπτρίζει την πραγματιστική σκέψη του Λαζάρ:

"Εάν αυτή η εχθρότητα, αυτή η απέχθεια, δεν είχαν εκδηλωθεί προς τους Εβραίους παρά μόνον σε έναν χρόνο και σε μία χώρα, θα ήταν εύκολο να επισημανθούν οι περιορισμένες αιτίες τους` όμως αυτή η φυλή, αντιθέτως, κυνηγήθηκε και μισήθηκε από όλους τους λαούς στους κόλπους των οποίων εγκαταστάθηκε. Θα πρέπη λοιπόν, εφ' όσον οι εχθροί των Εβραίων ανήκαν στις πιο ποίκιλες φυλές, ζούσαν σε χώρες πολύ μακρινές μεταξύ των, εκυβερνώντο από διαφορετικούς νόμους, εκυριαρχούντο από αντιτιθέμενες αρχές, δεν είχαν ούτε τα ίδια ήθη, ούτε τα ίδια έθιμα, εμπνέονταν από ανόμοιες αντιλήψεις που δεν τους επέτρεπαν να κρίνουν ομοιομόρφως όλα τα πράγματα, να υπήρχαν ανέκαθεν οι γενικές αιτίες του αντισημιτισμού μέσα στο ίδιο το Ισραήλ και όχι μέσα σ'εκείνους που το καταπολέμησαν."

Δηλαδή με απλά λόγια: Μόνοι τους με τη συμπεριφορά τους προκάλεσαν και προκαλούν τους διωγμούς εναντίον των. Η αυτοκριτική ενός λαού μέσα από έναν άνθρωπο που ανήκει στους κόλπους του είναι αναμφιβόλως συγκλονιστική και διδακτική.

Aν χρησιμοποιήσουμε τα λογια ενος εβραίου για επιχείρημα.
μπορουν να μας πουνε φασίστες;

Εδώ θα δυσκολευτούν, τρόπο τινί, διότι ο Λαζάρ δεν είναι τυχαίος. Πραγματικά το βιβλίο του επιβεβαίωσε με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο την πεποίθησή μου ότι δεν γίνεται να έχουν άδικο όλοι οι Λαοί που τους κατεδίωξαν και δίκιο μόνον αυτοί. Κάποιο Λάκκο έχει η φάβα. Αυτόν λοιπόν τον λάκκο έρχεται να ξεσκεπάσει ο Λαζάρ με το περίφημο βιβλίο του.

Διότι υπάρχουν και Εβραίοι διανοητές που υψώνουν το ανάστημα στο ισοπεδωτικό σχέδιο των "Σοφών της Σιών" και αυτό, αν μη τι άλλο, θα πρέπει να τους το αναγνωρίσουμε. Πάντως αξίζει να το πάρεις Φώτη.