Ελληνικός τρόπς ζωής VS Δυτικού Life Style

[doctormarkon]

Βρήκα ένα άρθρο.

http://thesecretrealtruth.blogspot.com/ ... style.html

Το βρίσκω πολύ απλοϊκό και νομίζω ότι χρειάζεται συζήτηση για να συμπληρωθεί ή ακόμα και να αλλαχθεί.

Πρώτα απ όλα δεν πρέπει να μιλάμε για αμερικάνικο τρόπο ζωής αποκλειστικά αλλά και για ευρωπαϊκό που και αυτός έχει επιβληθεί και είναι διαφορετικός από τον αμερικάνικο και ίσως χειρότερος.

Ποιά είναι τα χαρακτηριστικά του ελληνικού τρόπου ζωής που τον κάνουν να ξεχωρίζει από τον αμερικάνικο και τον ευρωπαϊκό?

Ποιά στοιχεία από τον ευρωπαϊκό και αμερικάνικο τρόπο ζωής επιβλήθηκαν με το ζόρι σχεδόν στην ελληνική κοινωνία?

Και δεν μιλάμε για αρχαίους αλλά για σύγχρονο τρόπο ζωής?

Πως συνδέεται η επιρροή του δυτικού τρόπου ζωής με την κρίση?

Περιμένω απόψεις. Αλλά θα πω και τις δικές μου.

[Divine Sinner]

δεν νομιζω ο τροπος ζωης να επιβληθηκε με την βια. ειπε κανεις δηλαδη στους πρωτους που τον αποδεχτηκαν πριν γινει πλειοψηφια και mainstream oτι θα δεχθειτε εναν τροπο ζωης ή θα πεθανετε;;
επισης γιατι κατηγοριοποιουμε τους τροπους ζωης μας; ο σουηδος και ο αγγλος εχουν διαφορετικο τροπο ζωης με ομοιοτητες βεβαια μεταξυ τους και ο αμερικανος διαφορετικο παλι με ομοιοτητες. Ο τροπος ζωης του σημερινου Ελληνα διαφερει απο ολους τους παραπανω και του ιταλου απο ολους τους παραπανω. σιγουρα με τον καιρο λογω παγκοσμιοποιησης οι διαφορες μειωνονται. πραγμα αρνητικο. αλλα δεν μπορουμε στην συγκεκριμενη φαση να πουμε οτι εχουμε αμερικανικο τροπο ζωης.

[doctormarkon]

Ο όρος life style είναι αηδιαστικός και κακώς τον έβαλα στον τίτλο.
Το life style από μόνο του σαν όρος υπονοεί αποδοχή ενός πακέτου συνηθειών, ντυσίματος, προτιμήσεων και στάσης ζωής.
Τα πακέτα είναι απαράδεκτα.
Και ο ελληνικός τρόπος ζωής είναι χύμα και δεν πακετάρεται.

Και το αρθράκι είναι χαζό.

Γιατί άλλα είναι τα στοιχεία που έκαναν τον Έλληνα να ξεχωρίζει.
Με τη γέννηση του ελληνικού κράτους ο Έλληνας ήταν έτη φωτός μπροστά από το μέσο Ευρω-πέο ως προς την πολιτική ανάπτυξη.

Αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι ο Έλληνας δεν πέρασε ποτέ από το στάδιο του ξεβράκωτου δουλοπάροικου που κατέβηκε κουρελής στην πόλη προς αναζήτηση εργασίας.
Τέτοια κατάσταση δεν υπήρχε μέσα στην τουρκοκρατία.
Η Ελλάδα δεν υπήρξε ποτέ μέρος της ευρωπαϊκής φεουδαρχίας και δεν θα γίνει ποτέ.

Ακόμα και σήμερα ο μέσος Έλληνας αρθρώνει λόγο και έχει κριτική σκέψη. Αλλά σήμερα λιγότερο απ ότι στο παρελθόν.

Στο σημείο αυτό η δυτική πειθαρχία επιβλήθηκε και δεν ήταν θέμα συναίνεσης. Μπορεί να μην επιβλήθηκε με το ρόπαλο ή με το πιστόλι αλλά επιβλήθηκε με μια σειρά πρακτικών και μεθόδων στο σχολείο στη δουλειά στο στρατό ακόμα και σαν γραμμή στην οικογένεια χωρίς να ξέρουν οι γονείς γιατί το κάνουν.

Δεν είναι το κάπνισμα, το ποτό, το ξενύχτι τα βασικά χαρακτηριστικά του ελληνικού τρόπου ζωής όπως λέει το άρθρο.
Ούτε τα τραγουδάκια του απόλυτα συστημικού Σακελάριου.

Το βασικό χαρακτηριστικό είναι η τάση να αρθρώνει λόγο και να συζητάει. Σε καφενεία, σε πηγαδάκια στο δρόμο ή όπου αλλού.
Γιατί μήπως το "σώπα" δεν επιβάλλεται συνεχώς παντού και πάντα?
Μήπως το να μιλάς δεν έγινε κάτι αξιόποινο στο σχολείο και στη δουλειά?
Μήπως το πρότυπο του εργατικού δεν σημαίνει εκτός των άλλων αυτός που μόνο δουλεύει και δεν μιλά? Μήπως η κουβέντα δεν θεωρήθηκε στις περισσότερες περιπτώσεις ελλάτωμα συνώνυμο με τεμπελιά και επιπολαιότητα? Μήπως ο λιγομίλητος και ο "τυπικός" (αυτός που έχει καταπιεί CD ΚΑΙ ΛΈΕΙ ΚΑΛΗΜΈΡΑ ΚΑΛΗΣΠΈΡΑ ΤΙ ΚΆΝΕΤΕ ΚΑΛΆ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΣΥΛΛΥΠΗΤΗΡΙΑ) δεν έγινε πρότυπο ανθρώπου?
Στο σχολείο δεν παίρνεις κακό βαθμό όταν δεν συμβαδίζεις με τα πρότυπα αυτά? Προπαντός όταν μιλάς χωρίς να σηκώνεις το χεράκι κα μόνο όταν σου απευθύνουν το λόγο και όταν στο επιτρέπουν.

[doctormarkon]

Το άρθρο είναι χαζό γιατί θεωρεί σαν ελληνικό τρόπο ζωής τον καναπέ την ακινησία το τσιγάρο το ούζο ή τσιπουρο και τους μεζέδες μόνο.

Ο Έλληνας δεν ήταν ποτέ "πλαδαρός" μία σειρά γενεών μεγάλωσε σε αλάνες αλλά ακόμα και ενήλικες παίζουν ποδόσφαιρο όταν βρεθεί ο κατάλληλος χώρος ή κάνουν δραστηριότητες που περιλαμβάνουν κίνηση.

Αυτό που επιβλήθηκε ήταν η "προγραμματισμένη" άσκηση σε γυμναστήριο, σε ειδικό χώρο, με λεφτά ή προσφορά από το Δήμο έστω, σε συγκεκριμένα ωράρια, με μέτρηση επιδόσεων, με συστηματική παρουσία και για κάποιο σκοπό (πρωταθλητισμό ή αδυνάτισμα ή ότι άλλο) και όχι για διασκέδαση ή για πλάκα.
Η κίνηση βγήκε από τον τρόπο ζωής και εντάχθηκε σε "πρόγραμμα" και κατά κάποιον τρόπο επιβλήθηκε.
Ο πατέρας μου μέχρι 88 χρονών που πέθανε περπατούσε χιλιόμετρα τη μέρα και πήγαινε παντού με τα πόδια και σε αποστάσεις που στο μέσο άνθρωπο φαινόταν αδιανόητο να τις περπατήσει κάποιος.
Ένας άλλος γέρος γύρω στα 90 ερχόταν από τον Πειραιά στην Καλλιθέα με τα πόδια. Θυμάμαι πολλούς που το έκαναν αυτό και το θεωρούσαν φυσικό να χρησιμοποιούν τα πόδια τους σαν μέσο συγκοινωνίας.

Η κίνηση και η άσκηση είναι μέσα στον ελληνικό τρόπο ζωής αλλά όχι ενταγμένη σε συγκεκριμένο πρόγραμμα και σε συγκεκριμένα ωράρια και μάλιστα με μετρήσεις επιδόσεων και χρόνων, ανατομία ποιοί μύες γυμνάζονται κλπ.

Γιατί τα παιδιά σήμερα δεν προτιμούν την άσκηση και κολλάνε στην οθόνη ενός υπολογιστή?

Το αντιμετώπισα κι εγώ αυτό. Και μπορώ να πω πως με προβλημάτισε ιδιαίτερα.

Ρώτησα το γιό μου γιατί δεν θέλει να πάει Τζούντο εφόσον του άρεσε πολύ.
Βαρέθηκε λέει το συγκεκριμένο ωράριο αμέσως μετά το σχολείο.
Δύο - τρεις φορές δεν πήγε επειδή έκανε κρύο και δεν είχε διάθεση ή επειδή εγώ είχα υπερωρία στο γραφείο και έφαγε κατσάδα. Αν είναι να λείπεις να μην έρχεσαι καθόλου του είπαν.

Το ίδιο συμβαίνει και με το ποδόσφαιρο.
Τα παιδιά είναι υποχρεωμένα να πηγαίνουν στις προπονήσεις ενώ από την αρχή έχουν βγει τα ονόματα των λίγων και εκλεκτών που θα παίξουν σε ομάδα και θα ακολουθήσουν καριέρα ποδοσφαιριστή (εκεί πέφτει και η σχετική κλωτσοπατινάδα μεταξύ γονέων και προπονητών). Οι υπόλοιποι είναι κομπάρσοι αλλά πρέπει να πηγαίνουν συστηματικά αλλιώς τους διώχνουν. Και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να το δουν σαν διασκέδαση και σαν τρόπο ζωής όπως έβλεπαν την αλάνα κάποτε, αλλά σαν επέκταση του προγράμματος του σχολείου σαν ένα επιπλέον ΠΡΕΠΕΙ μαζί με τα αγγλικά τα γαλλικά το μουσικό όργανο ή άλλες δραστηριότητες που πρέπει να γίνονται με βάση ασφυκτικά ωράρια και κανόνες.

Αν δεν δεχτείς τους κανόνες τα ωράρια και τους ρόλους δεν μπορείς να εντάξεις την άσκηση στον τρόπο ζωής σου και αυτό είναι κάτι που επιβάλλεται από τη στιγμή που μπήκε σε πακέτο. Η δέχεσαι το πακέτο ή δρόμο και στον καναπέ σου.

Λίγα από τα παιδιά έχουν φιλοδοξία να γίνουν πρωταθλητές αλλά άσκηση για πλάκα και για διασκέδαση έχει εξοστρακιστεί.
Ο ελληνικός τρόπος ζωής είναι να κάνεις πράγματα για διασκέδαση και χωρίς προγράμματα και άγχη για επιδόσεις και αυτό είναι πολύ υγιές και πολύ μπροστά.

Και δεν είναι μόνο το θέμα της άσκησης αλλά και πολλά άλλα δημιουργικά πράγματα ξεκινάνε για πλάκα ή για διασκέδαση χωρίς πρόγραμμα χωρίς ιδιαίτερη φιλοδοξία και δίνουν ευχαρίστηση. Το δημοτικό τραγούδι πως προέκυψε? Πήγε σε Ωδείο Δευτέρα Τετάρτη και Παρασκευή αυτός που τα έγραψε? Οι ρεμπέτες πως έγραφαν στίχους αφού δεν είχαν πάει σχολείο και πως έπαιζαν μπουζούκι αφού δεν είχαν πάει Ωδείο?

[doctormarkon]

Ένα χαρακτηριστικό του ελληνικού τρόπου ζωής που περνάει ξώφαλτσα μόνο από το χαζό αρθράκι είναι η παρουσία του "Χάρου" στα ελληνικά τραγούδια που κόβει βόλτες με το δρεπάνι του.
Αυτή η παρουσία έχει επηρεάσει αρκετά τον ελληνικό τρόπο ζωής αλλά και τη νοοτροπία έτσι ώστε κάθε αποστειρωμένη δραστηριότητα να θεωρείται ξένη υποχόνδρια ξενέρωτη.

Η συνείδηση ότι κάποτε θα πεθάνουμε δεν είναι απαισιόδοξη. Από τη στιγμή που κάποιος την έχει καμία εξουσία δεν μπορεί να τον χειραγωγήσει ή να τον φοβίσει.
Αντίθετα το να μιλάς για Χάρους σε αστούς τους κάνεις να φτύνουν τον κόρφο τους και να στριφογυρίζουν.

Όσοι έχετε αμάξι να έχετε μερικά CD με χαροτράγουδα στο ντουλαπάκι.
Κάποια στιγμή ίσως αποδειχθεί ότι διαθέτουν μαγική δύναμη.
Προπαντός όταν χρειαστεί να πάτε κανένα διευθυντή διευθύντρια ή γιάπη σπίτι του για.......εξυπηρέτηση. Ποτέ δεν ξέρεις...........Όταν παρουσιαστεί μια τέτοια λαμπρή ευκαιρία θα παίξουν τα χαροτράγουδα στη διαπασόν.
Αν κι εγώ τα ακούω και χωρίς κατάλληλη παρέα.
Τα λατρεύω!!!!!!!!!!

Ιδιαίτερα εκείνο με τίτλο "Στην κολόνα της ΔΕΗ"

Άλλα ωραία:

Η ζωή εδώ τελειώνει
Ένα όμορφο αμάξι με 2 άλογα.
5 Ελληνες στον Άδη.
Ενθάδε κείται ο μπατήρης ο Λουκάς.
Οι κληρονόμοι.
2 πόρτες έχει η ζωή.
Ο Χάρος βγήκε παγανιά.
Ο Χάρος στην ταβέρνα.
Χάρε άχαρε.
Δεν με φοβίζει το άγνωστο

Και ο κατάλογος συνεχίζεται μακρύς.
Τα σιχαίνονται οι δυτικοαναθρεμένοι αστοί.
Γι αυτό πρέπει να τα ακούνε συνέχεια.
Πως γίνεται αυτό όμως?

[Eva Luna]

Η ζωή εδώ τελειώνει
Ένα όμορφο αμάξι με 2 άλογα.

Αυτα τα δυο απο τα υπεραγαπημενα μου απο παιδι ακομα.
Τα τραγουδουσα κιολας, το πρωτο στο τελος της εφηβειας
σε μια προσπαθεια να γυμνασω και την φωνη μου.
Μαλιστα το δευτερο λατρευα να το τραγουδαω παντου.
Τοτε βεβαια ιδεα δεν ειχα τι ηθελε να πει ο ποιητης με
το ασπρο και το μαυρο αλογο, αλλα η μελωδια ειναι το κατι αλλο.
Ακομα με συγκινει.

Οι ρεμπετες! Τοσο μαγκες! Βαλε και μικρασιατικες ριζες, βαλε οτι και η Σμυρνη
πριν την καταστροφη ηταν κεντρο πολιτισμου και πολη με ποιοτητα ζωης για
τους ευπορους Ελληνες το λιγοτερο.
Εντυπωση μου ειχε κανει η επιρροη απο ασιατικα τραγουδια και μουσικη
στο ελληνικο λαϊκορεμπετικο. Ξερω οτι εγινε, δεν καταλαβα το πώς ακριβως:
Μαντουβαλα ας πουμε. Κι αλλα πολλα.
Τεσπα, ουτε αυτο εκτιμηθηκε αρκετα ισως. Ως φοιτητες βεβαια το τιμησαμε,
αλλα σημερα τι θεση εχει στην ζωη μας;
Να βαλω το αγαπημενο μου που λες και το γραψε για μενα ή καποια σαν εμενα
ο Τσιτσανης:

Και "το Διχτυ" ποσο μ αρεσει!
Σαν να μιλαει για το Ματριξ το ιδιο, το καρμα και τις επανενσαρκωσεις.

Μια σκεψη: συχνα αναλογιζομουν πόσο τυπικοι ειναι στην διατηρηση του
ελληνικου πολιτιστικου στοιχειου οι ξενιτεμενοι Ελληνες, οι οποιοι ναι μεν
υιοθετησαν αναγκαστικα το δυτικο Lifestyle, ωστοσο ποτε δεν εχασαν
την επαφη με την ριζα. Μαλιστα στην προσπαθεια να παραμεινει ζωντανη
η ριζα εχω την εντυπωση πως εχουν διατηρησει καποια εθιμα ατοφια οχι
οπως τα γνωριζουμε εμεις σημερα εξελιγμενα, αλλα οπως ηταν πριν 10ετιες.
Ετσι απο την μια με ξενιζει η αυστηροτητα στην τηρηση καποιων εθιμοτυπικων,
αλλα απο την αλλη δεν μπορω να μην θαυμασω και να μην καμαρωσω πως
χαρη σ' αυτους ταξιδευουν στο χωρο και στο χρονο παλαιοτατα ελληνικα ηθη.
Μια υποσημειωση υποκειμενικη βεβαια.

Επισης, αλλη σκεψη: λεμε Ερως ισον Θανατος. Σε καποιο επιπεδο ισως ναι.
Κι αυτα τα τραγουδια οσο μιλουσαν για τον ερωτα αλλο τοσο μιλουσαν και
για τον θανατο, διατηρουσαν ενα σταθερο ισοζυγιο.
Σημερα που ολα τα χαζοτραγουδα μιλανε μονο για ερωτα και μαλιστα
στην λογικη της καψουροξεπετας, δεν ξερω αν ειναι για καλο μας
αυτη η απορρυθμισμενη ισορροπια. Σα να αισθανομαι οτι θα ρθει εκεινος (ο Χαρος)
να παρει το μεριδιο του ετσι κι αλλιως και αναδρομικα.
Α, ο Μητροπανος εχει πει για χαροντα ε;

[ostrako]

Ειναι αληθεια οτι τα Ελληνικα τραγουδια δεν ειναι χαρουμενα.
Ενα ειναι Αυτο που λεει ''αντε βρε Χαραλαμπη να σε παντρεψουμε, να φαμε και να πιουμε και να χορεψουμε...''
Το αλλο τα γνωστα καβουρακια.
Και εκεινο που λεει ''τι εχεις κορη μου και βογκας,και ειν τα ποδα σου στα αυφτια ς''[Ανεβηκα στην πιπερια,μαυροματα και ξανθια''

Κανα αλλο?

Και οταν λεμε χαρουμενα ,δεν ενοουμε αυτα με βρισιες και ας πουμε, σατιρα.Απλα και χαρουμενα.

[alkinoos]

Επισης, αλλη σκεψη: λεμε Ερως ισον Θανατος. Σε καποιο επιπεδο ισως ναι.
Κι αυτα τα τραγουδια οσο μιλουσαν για τον ερωτα αλλο τοσο μιλουσαν και
για τον θανατο, διατηρουσαν ενα σταθερο ισοζυγιο.
Σημερα που ολα τα χαζοτραγουδα μιλανε μονο για ερωτα και μαλιστα
στην λογικη της καψουροξεπετας, δεν ξερω αν ειναι για καλο μας
αυτη η απορρυθμισμενη ισορροπια. Σα να αισθανομαι οτι θα ρθει εκεινος (ο Χαρος)
να παρει το μεριδιο του ετσι κι αλλιως και αναδρομικα.
Α, ο Μητροπανος εχει πει για χαροντα ε;

<< Οταν το ΕΓΩ πεθαίνει για να αναβιώσει,
κοιτώντας μέσα από τα μάτια του άλλου, ως Εμείς>>...



«Κάθε φορά που ερωτεύονται δύο άνθρωποι, γεννιέται το σύμπαν. Η, για να μικρύνω το βεληνεκές, κάθε φορά που ερωτεύουνται δύο άνθρωποι γεννιέται ένας αστέρας με όλους τους πρωτοπλανήτες του. Και κάθε φορά που πεθαίνει ένας άνθρωπος, πεθαίνει το σύμπαν. Η, για να μικρύνω το βεληνεκές, κάθε φορά που πεθαίνει ένας άνθρωπος στη γη, στον ουρανό εκρήγνυται ένας αστέρας supernova.

Έτσι , από την άποψη της ουσίας ο έρωτας και ο θάνατος δεν είναι απλώς στοιχεία υποβάθρου. Δεν είναι δύο απλές καταθέσεις της ενόργανης ζωής. Πιο πλατιά, και πιο μακρυά, και πιο βαθιά, ο έρωτας και ο θάνατος είναι δύο πανεπίσκοποι νόμοι ανάμεσα στους οποίους ξεδιπλώνεται η διαλεκτική του σύμπαντος. Το δραστικό προτσές δηλαδή ολόκληρης της ανόργανης και της ενόργανης ύλης. Είναι το Α και το ω του σύμπαντος κόσμου και του σύμπαντος θεού. Είναι το είναι και το μηδέν του όντος. Τα δύο μισά και αδελφά συστατικά του.

Έξω από τον έρωτα και το θάνατο πρωταρχικό δεν υπάρχει τίποτα άλλο. Αλλά ούτε είναι και νοητό να υπάρχει. Τα ενενήντα δύο στοιχεία της ύλης εγίνανε, για να υπηρετήσουν τον έρωτα και το θάνατο. Και οι τέσσερες θεμελιώδεις δυνάμεις της φύσης, ηλεκτρομαγνητική, ασθενής, ισχυρή, βαρυτική, λειτουργούν για να υπηρετήσουν τον έρωτα και το θάνατο. Όλα τα όντα, τα φαινόμενα, και οι δράσεις του κόσμου είναι εκφράσεις, σαρκώσεις, μερικότητες, συντελεσμοί, εντελέχειες του έρωτα και του θανάτου. Γι αυτό ο έρωτας και ο θάνατος είναι αδελφοί κα ομοιότητες, είναι συμπληρώματα, και οι δύο όψεις του ιδίου προσώπου.»

Λιαντίνης


Πάντα γελαστοί




Υ.γ Ένσταση στο ρεφρέν .Θα μπορούσε να γράψει πάντα γελαστοί και ευτυχισμένοι,αντί πάντα γελαστοί και γελασμένοι. Αν επαναλάβετε αυτές τις δυο φράσεις χωριστά θα δείτε πως έχουν διαφορετικό το νόημα και δόνηση .

[Dhmellhn]

Ωραίο θέμα άνοιξες Μαρία.

Ο Πολιτισμός αποτελεί έναν εκ των βασικών Πυλώνων Γεωπολιτικής Ισχύος. Ο ισχυρός επιβάλλει τον πολιτισμό του, τον οποίο μιμούνται, έστω και ακούσια, οι υπόλοιποι.

- Υπάρχει η αμερικανική κουλτούρα και πολιτισμός (τρόπος του λέγειν γιατί δεν είναι ακριβώς πολιτισμός αυτό το εμπορικό κατασκεύασμα), η οποία έχει κυριαρχήσει σε μεγάλο μέρος του πλανήτου αλλά, τώρα τελευταία, δείχνει σημάδια υποχώρησης. Οπωσδήποτε, όμως, το αμερικανικό παράδειγμα του χωνευτηρίου (melting post), που εξαπλώθηκε πέραν των συνόρων των Η.Π.Α, αποτελεί τον οδηγό (τον τρόπο δηλαδή) για την εφαρμογή του Παγκοσμιοποιητικού Πολιτισμικού Μοντέλου το οποίο δεν θα έχει τα ίδια γνωρίσματα γιατί απευθύνεται σε πλανητική κλίμακα.

- Υπάρχει η Ευρωπαϊκή κουλτούρα και πολιτισμός, ο οποίος έχει χάσει, προ πολλού, τον προσανατολισμό του, οδηγούμενος σε κατάσταση σήψης και αποσύνθεσης. Η ευρωπαϊκή αυτή σαπίλα αποτελεί, ταυτόχρονα, μία πολύ καλή βάση για να πατήσει το φονταμεταλιστικό ισλάμ ώστε να αναπτυχθεί, με απώτερο σκοπό τον έλεγχο της Ευρώπης.

- Τέλος, ο ελληνικός τρόπος ζωής, όπως έφθασε στις ημέρες μας αποτελεί ένα υβρίδιο δυτικότροπης έκφρασης με άφθονες δόσεις νεοελληνικού κρετινισμού και ανατολίτικης κουτοπονηριάς. Το πρόβλημα αυτό ενυπάρχει από καταβολής του νεοελληνικού κράτους. Το πρότυπο που τέθηκε εξ' αρχής από την ελληνική πολιτεία ήταν ο εξευρωπαϊσμός. Η εξίσωση που επικρατούσε ήταν η εξής: ΠΡΟΟΔΟΣ = ΕΞΕΥΡΩΠΑΪΣΜΟΣ. Σήμερα, ονομάζεται εκδυτικισμός ώστε να συμπεριλάβει και τον αμερικανικό τρόπο ζωής, ο οποίος, όμως, παρουσιάζει πολλές ιδιομορφίες και μεγάλες διαφορές με τον δυτικοευρωπαϊκό. Παράλληλα, στην ελληνική ψυχοσύνθεση επιζούν έντονα τα στοιχεία της εγωπάθειας (κλασσικό ελληνικό γνώρισμα από την αρχαιότητα: "Ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε;") και του ανατολίτικου παπατζηλικίου. Στην ουσία δεν διαμορφώσαμε μία ξεκάθαρη πολιτισμική ταυτότητα η οποία θα έπαιρνε τα όποια καλά στοιχεία είτε από τη Δύση είτε από την Ανατολή, τα οποία σε συνδυασμό με την ελληνική ιδιοσυγκρασία θα έπλαθαν έναν στέρεο νεοελληνικό χαρακτήρα. Σε αυτό το γεγονός οφείλονται τα υπαρξιακά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε κατά καιρούς. Πάνω σε αυτά πατούν οι πάσης φύσεως εθνομηδενιστές μπουρδολόγοι, δήθεν ιστορικοί για να στηλιτεύσουν την ελληνικότητα. Ο Παπαρρηγόπουλος μας έδειξε τον δρόμο αλλά εμείς προτιμήσαμε να μην τον ακολουθήσουμε σε βάθος αλλά επιδερμικά, καταλήγοντας, στο τέλος, να τον χρησιμοποιούμε απλώς και μόνον σε βιβλιογραφικές παραπομπές.

Ο Έλλην δεν είναι μόνο σουβλάκι, greek mouzaka, συρτάκι (παλαιότερα), καναπές, ακατάσχετη φλυαρία και στείρος μιμητισμός. Ούτε τον εκπροσωπεί ο ραγιαδισμός, το κοπριλίκι, η ανατολίτικη πονηριά, ο ωχαδερφισμός και η χαμερπής συμπεριφορά.

[axinosp]

"Κόκκινα φανάρια (Το καλντερίμι)" - Πόλυ Πάνου (1963)



Μουσική : Σταύρος Ξαρχάκος
Στίχοι : Αλέκος Γαλανός
Α' Εκτέλεση : Πόλυ Πάνου

"Του λιμανιού το καλντερίμι όσοι δε ζήσαν
να που δεν ξέρουν τι 'ναι πόνος και καημός,
πώς κλαίει ο άνθρωπος που τα όνειρά του τώρα σβήσαν,
πόσο πικρός του κόσμου ο κατατρεγμός.

Πνιχτές ανάσες και βρισιές,
βαμμένα χείλια παγωμένα στις γωνιές.

του πεζοδρόμιου ο νόμος ο σκληρός.

Πληρωμένες αγκαλιές,
ιστορίες τραγικές
γράφονται μέσ' στις κρύες φτωχογειτονιές.
Το τραγούδι σπαραγμός,
η ζωή κατατρεγμός,
Κι είναι θάνατος αργός
το καλντερίμι ένας ατέλειωτος καημός.

Του λιμανιού το καλντερίμι όσοι δε ζήσαν,
να που δεν ξέρουν τι 'ναι πόνος και καημός.
Πώς κλαίει ο άνθρωπος που τα όνειρά του τώρα σβήσαν,
πόσο πικρός του κόσμου ο κατατρεγμός.

Σβήσαν τα φώτα στα στενά,
του λιμανιού τα καλντερίμια σκοτεινά
και σταμάτησε η ζωή
το ψέμα το φτασιδωμένο της να ζει."



Κάθε φορά που ανοίγεις δρόμο στη ζωή
μην περιμένεις να σε βρει το μεσονύχτι
έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ πρωί
γιατί μπροστά σου πάντα απλώνεται ένα δίχτυ
έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ πρωί
γιατί μπροστά σου πάντα απλώνεται ένα δίχτυ

Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς
κανείς δεν θα μπορέσει να σε βγάλει
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι

Αυτό το δίχτυ έχει ονόματα βαριά
που είναι γραμμένα σ' επτασφράγιστο κιτάπι
άλλοι το λεν του κάτω κόσμου πονηριά
κι άλλοι το λεν της πρώτης άνοιξης αγάπη

Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς
κανείς δεν θα μπορέσει να σε βγάλει
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι.


Σας έβαλα δύο τραγουδάκια για να καταλάβουμε τι σημαίνει Έλληνας
αν μερικοί δεν καταλάβατε τότε πάρτε το απόλυτο τραγούδι !!
Μετά από μια μεγάλη επαγγελματική καταστροφή
το αφεντικό ο Εγγλέζος λέει στον Έλληνα
Teach me to dance !!
Μάθε με να χορεύω, !!!!!
Μέσα από το χορό και το τραγούδι θα αντέξει την καταστροφή !!
Και από καταστροφές και δυστυχίες η Ελλάδα Μπόλικες !!!

[doctormarkon]

Υπάρχει και η Ελλάδα της Ανατολής οι Ρωμιοί. Πόντιοι, Μικρασιάτες Κωνσταντινουπολίτες, Αιγυπτιώτες. που είχαν το δικό τους πολιτισμό και τρόπο ζωής και στις χώρες όπου έζησαν αλλά και στην Ελλάδα όταν ήρθαν.

Η Ελλάδα της Ανατολής είναι το καλύτερο κομμάτι που όμως κυνηγήθηκε και θάφτηκε.

[Divine Sinner]

Υπάρχει και η Ελλάδα της Ανατολής οι Ρωμιοί. Πόντιοι, Μικρασιάτες Κωνσταντινουπολίτες, Αιγυπτιώτες. που είχαν το δικό τους πολιτισμό και τρόπο ζωής και στις χώρες όπου έζησαν αλλά και στην Ελλάδα όταν ήρθαν.

Η Ελλάδα της Ανατολής είναι το καλύτερο κομμάτι που όμως κυνηγήθηκε και θάφτηκε.

αυτους που υπογραμισσα τους ξεχναμε συχνα. μεγας καβαφης

[doctormarkon]

Ο Μέγας Καβάφης. Συμφωνώ απόλυτα.

Οι Αιγυπτιώτες ήταν διαφορετικοί.
Υπήρχε παροικία στην Αίγυπτο με μεγάλο πολιτισμό.
Η παροικία είναι κάτι διαφορετικό από την Κοινότητα και έχει μεγαλύτερη ανάπτυξη δραστηριότητες και μορφωτικό επίπεδο που ξεπερνά κατά πολύ αυτό των ντόπιων πληθυσμών.

Εκτός από αυτούς που ανέφερα υπάρχουν και οι Ρωμιοί της Αζοφικής και μιλούν ένα ιδίωμα που το λένε Ρωμέικα.

Τραγουδίστρια θρύλος η Ταμάρα Κατσή.



Άλλη σημαντική γυναίκα θρύλος στην περιοχή ήταν η Αγγελίνα Πάσια η πρώτη γυναίκα που οδήγησε τρακτέρ και τιμήθηκε σαν πλέον παραγωγική κάτι αμέσως παρακάτω από το Σταχάνωβ

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE% ... E%BD%CE%B1

[firefightergr]

όταν θα βρω χρόνο θα κάνω απόπειρα να μεταγλωττίσω στα αγγλικά το πιό πάνω βίντεο για να βλέπουν οι δυτικοί τι θα πεί ελληνικός τρόπος ζωής.

[Divine Sinner]

Σε αυτο το πνευμα κινουνται και καποια τραγουδια των Active member αλλα σε αλλο στυλ