Περι Ατλαντίδας... (idroxoos, sacred_circle, TEUTAMOS)

Άβαταρ μέλους
ArELa
Founder-Administrator
Founder-Administrator
Δημοσιεύσεις: 66942
Εγγραφή: Κυρ 15 Απρ 2007, 01:29
Irc ψευδώνυμο: ArELa
Φύλο: Γυναίκα
Έδωσε Likes: 1879 φορές
Έλαβε Likes: 2770 φορές

Περι Ατλαντίδας... (idroxoos, sacred_circle, TEUTAMOS)

Δημοσίευση από ArELa » Πέμ 19 Απρ 2007, 11:04

ΕΚ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ

Posted: Thu Dec 28, 2006 1:55 am Post subject: Η Ατλαντίδα στη Σαχάρα

Από idroxoos


Πού να βρίσκεται άραγε η θρυλική Ατλαντίδα; Αν και πολλοί συμφωνούν με την περιγραφή του Πλάτωνα, ο οποίος στους διάλογους του «Τίμαιος» και «Κριτίας», την τοποθετεί στον Ατλαντικό, υπάρχουν θεωρίες που την τοποθετούν σε διάφορα άλλα μέρη της υφηλίου. Μια τέτοια θεωρία είναι κι αυτή της αρχαιολόγου Dr. Carla Sage, η οποία πρωτοτυπεί, τοποθετώντας των πολιτισμό των Ατλάντων στη Σαχάρα !!!

Παρακάτω παραθέτουμε μερικά επιχειρήματα της Dr. Sage:

- Με βάση το γεγονός ότι οι Μυκηναίοι, οι Αιγύπτιοι και οι Κρήτες είχαν αναπτύξει αξιόλογες εμπορικές συναλλαγές με την Ατλαντίδα, η Dr. Sage βρίσκει απίθανο να βρίσκονταν αυτή στον Ατλαντικό. Μάλλον την τοποθετεί κάπου στον κόλπο της Σίδρας.

- Κατά την Dr. Sage, η Ατλαντίδα δεν καταστράφηκε από κατακλυσμό ή από ηφαιστειακές εκρήξεις, αλλά απ' τη σταδιακή εξάπλωση της ερήμου της Σαχάρας, η οποία κυριολεκτικά κατάπιε τους Άτλαντες.

- Το 9.500 π.Χ. που αναφέρεται σαν χρόνος καταστροφής της Ατλαντίδας, η Σαχάρα ήταν μια γόνιμη και φιλόξενη περιοχή.

- Ο Πλάτωνας μετέφρασε λανθασμένα μια αιγυπτιακή λέξη, που συνέδεε τους Άτλαντες με το νερό. Δεν ήταν ένας πολιτισμός που ζούσε μέσα στο νερό και καταστράφηκε απ' αυτό. Αντίθετα, καταστράφηκε από την έλλειψη νερού.

Η Dr. Sage ισχυροποιεί τη θέση του τονίζοντας ότι, το 1912 ο καθηγητής Alfred Wegener απέδειξε ότι οι ακτές της Αμερικής απ' τη μία και της Ευρώπης και της Αφρικής απ' την άλλη, ταιριάζουν τέλεια μεταξύ τους. Άρα κάποτε οι ήπειροι αυτές ήταν ενωμένες και κάποιες τεκτονικές αλλαγές τις διαχώρισαν. Κανείς άλλος γεωλογικός σχηματισμός δεν χωράει κάπου ανάμεσα τους στον Ατλαντικό. Άρα - κατά την Dr. Sage - η Ατλαντίδα δεν ήταν εκεί.

Μετά απ' αυτές τις διαπιστώσεις τους, η Dr. Sage πρόκειται να ηγηθεί μιας αποστολής που θα αναζητήσει τον πολιτισμό των Ατλάντων κάτω απ' την Σαχάρα. Η αποστολή ξεκινάει την άνοιξη του 2004. Πάντως χρειάζεται πολύ κουράγιο και λίγη τύχη απ' αυτή του Ιντιάνα ήζόουνς για να καλύψει αυτά τα 3.500.000 τετρ. μίλια της αχανής ερήμου.)
.







Δεν περιμένω τίποτα, δεν ελπίζω σε τίποτα,
δεν καταλαβαίνω τίποτα, είμαι ξανθιά κι ελεύθερη...


τα κανάλια μου /my channels:
στο vasoula2908 και στο vasoula2908asteria
στο Βrighteon,
στο Bitchute
στο Rumble
Άβαταρ μέλους
ArELa
Founder-Administrator
Founder-Administrator
Δημοσιεύσεις: 66942
Εγγραφή: Κυρ 15 Απρ 2007, 01:29
Irc ψευδώνυμο: ArELa
Φύλο: Γυναίκα
Έδωσε Likes: 1879 φορές
Έλαβε Likes: 2770 φορές

Περι Ατλαντίδας (idroxoos, sacred_circle, TEUTAMOS)

Δημοσίευση από ArELa » Πέμ 19 Απρ 2007, 11:05

Σ'αυτό το θέμα σίγουρα θα μπορούσε ο Υπερβόρειός μας να αναπτυχθεί εκτενέστερα. Εγώ απλά ευχαριστώ το Υδροχοάκι μας που έβαλε αυτό το ενδιαφέρον άρθρο:)

Προσωπικά πιστεύω στην ύπαρξη της Ατλαντίδας.
.







Δεν περιμένω τίποτα, δεν ελπίζω σε τίποτα,
δεν καταλαβαίνω τίποτα, είμαι ξανθιά κι ελεύθερη...


τα κανάλια μου /my channels:
στο vasoula2908 και στο vasoula2908asteria
στο Βrighteon,
στο Bitchute
στο Rumble
Άβαταρ μέλους
sacred_circle
Πορωμένος Ιδεογραφίτης
Πορωμένος Ιδεογραφίτης
Δημοσιεύσεις: 580
Εγγραφή: Παρ 27 Απρ 2007, 17:08
Φύλο: Γυναίκα

Ατλαντίδα * (από sacred_circle)

Δημοσίευση από sacred_circle » Πέμ 19 Απρ 2007, 11:41

Posted: Wed Jan 10, 2007 4:07 am Post subject: Ατλαντίδα *



Το 350 π.Χ. ο Πλάτων, ο μεγάλος Ελληνας φιλόσοφος, γράφει δύο διάλογους, τον "Τίμαιο" και τον "Κριτία", και ο κόσμος ακούει για πρώτη φορά το όνομα της Ατλαντίδας.
Η ιστορία μιας βυθισμένης ηπείρου, στα εδάφη της οποίας άνθισε ένας εκπληκτικός πολιτισμός, είναι τόσο εντυπωσιακή και προκλητική, ώστε ο Αριστοτέλης την απορρίπτει αμέσως ως φανταστική.
Ομως, άλλοι επιφανείς πολίτες και διανοούμενοι εκείνης της εποχής δέχονται την αυθεντικότητα της. Η διαμάχη αυτή, ανάμεσα στους υποστηρικτές και τους αρνητές της Ατλαντίδος, διαρκεί μέχρι τις μέρες μας.
Τα κείμενα του Πλάτωνα πυροδοτούν τη φαντασία ολόκληρης της ανθρωπότητας και, στους αιώνες που κύλησαν από τότε, χιλιάδες τολμηροί άνθρωποι έχουν προσπαθήσει να βρουν κάποιο ίχνος της χαμένης ηπείρου.
Αμέτρητα, εξάλλου, είναι τα Βιβλία που έχουν γραφτεί για την Ατλαντίδα. Είναι χαρακτηριστικό πως σε μία Βιβλιοθήκη της αμερικανικής πολιτείας της Virginia υπάρχει μια αίθουσα της οποίας όλα τα ράφια, από το πάτωμα μέχρι το ταβάνι, περιέχουν Βιβλία για τη μυστηριώδη ήπειρο.
Είναι σαφές ότι το κύρος του ονόματος του Πλάτωνα έδωσε ιδιαίτερο Βάρος στην αφήγηση, ενώ είναι απαραίτητο να τονίσουμε πως αυτή δεν παρουσιάστηκε ως μύθος ή αλληγορία, αλλά ως ιστορικό γεγονός.
Ας δούμε τα κυριότερα σημεία της εξιστόρησης.
ΤΙΜΑΙΟΣ Κ ΚΡΙΤΙΑΣ
Σύμφωνα με τον Πλάτωνα, ο Σόλων, ο σοφός Αθηναίος νομοθέτης, επισκέφθηκε γύρω στο 600 π.Χ. την αιγυπτιακή πόλη Σαϊδα. Εκεί ήρθε σε επαφή με τους ιερείς της πόλης και ζήτησε να του δώσουν στοιχεία μέσα από τα αρχεία τους, σχετικά με την προέλευση του ελληνικού πολιτισμού.
Τόνισε δε πως δεν ενδιαφερόταν για μύθους παρά μόνο για ιστορικά γεγονότα. Οι Αιγύπτιοι ιερείς τον πληροφόρησαν ότι, ενω τα αρχαία γραπτά των περισσότερων λαών είχαν καταστραφεί από φωτιές, πλημμύρες και πολέμους, τα αρχεία της Αιγύπτου είχαν διατηρηθεί, διότι ήταν χαραγμένα επάνω σε πέτρες, οι οποίες φυλάσσονταν στα υπόγεια των ναών.
Ενα από τα χρονικά είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την πόλη της Αθήνας και τους Ελληνες και αναφερόταν σε γεγονότα που διαδραματίστηκαν 9.000 χρόνια πριν από εκείνη την εποχή. Εκείνους τους μακρινούς καιρούς, αποκάλυψαν οι Αιγύπτιοι ιερείς στον Σόλωνα, η Αθήνα ήταν η πιο λαμπρή πόλη και υπερτερούσε από όλες τις άλλες και σε αρετή και σε σοφία.
Πολλά και θαυμαστά ήταν τα κατορθώματα των Αθηναίων. Ομως, το μεγαλύτερο από αυτά ήταν η απόκρουση και η ήττα μιας ισχυρής στρατιωτικής δύναμης, η οποία εμφανίστηκε ξαφνικά από τη Δύση και άρχισε να κατακτά το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης και της Ασίας. Οι εισβολείς είχαν έρθει από ένα νησί που βρισκόταν πέρα από τα στενά, τα οποία οι γεωγράφοι της εποχής ονόμαζαν Ηράκλειες Στήλες (το σημερινό Γιβραλτάρ].
Αυτό το νησί ήταν μεγαλύτερο από τη Λιβύη και τη Μικρά Ασία μαζί, ενώ ήταν το πέρασμα για άλλα νησιά που Βρίσκονταν στον Ατλαντικό ωκεανό, καθώς και για μια ήπειρο στην άλλη πλευρά του ωκεανού.
Το όνομα της χώρας των εισβολέων ήταν Ατλαντίδα και η ελληνική ονομασία της ήταν "Νησί του Ατλαντα". Ο λαός που ζούσε στο νησί είχε αναπτύξει έναν μεγαλειώδη πολιτισμό και είχε αποικίσει τα γύρω νησιά, καθώς και τμήματα των ηπείρων που βρίσκονταν στις δύο πλευρές του ωκεανού.
Στο πλαίσιο των κατακτητικών εξορμήσεων του ο στρατός της Ατλαντίδας είχε εισβάλει και κυριέψει τη Βόρεια Αφρική φθάνοντας μέχρι τα σύνορα της Αιγύπτου, ενώ άλλα τμήματα του, πορευόμενα μέσω της Νότιας Ευρώπης, είχαν φ8άσει έξω από τα ελληνικά σύνορα.
Ηταν φανερό πως οι εισβολείς είχαν πρόθεση να κατακτήσουν την Ελλάδα και την Αίγυπτο και να γίνουν κύριοι όλου του τότε γνωστού κόσμου. Καθώς όλες οι κατακτημένες χώρες είχαν εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια αντίστασης, έμεινε μόνο η Αθήνα για να αντιμετωπίσει αυτή την ισχυρή στρατιωτική δύναμη.
Επειτα από τρομακτικές συγκρούσεις και ηρωικές μάχες, ο στρατός των Αθηναίων κατάφερε να επικρατήσει και απώθησε τους εισβολείς μέχρι έξω από τις Ηράκλειες Στήλες, σώζοντας το μεσογειακό κόσμο.
Και τότε, σε μία από αυτές τις χρονικές στιγμές που η ιστορία κρατά την ανάσα της, ξέσπασε ένας φοβερός κατακλυσμός συνοδευόμενος από ισχυρές σεισμικές δονήσεις και πλημμύρες.
Μέσα σε μόνο ένα μερόνυχτο χάθηκε όλος ο αθηναϊκός στρατός και το νησί της Ατλαντίδας Βυθίστηκε κάτω από τα νερά για πάντα.

Κάτω από ποιες συνθήκες, όμως, εκείνη η χώρα έγινε τόσο ισχυρή και δημιούργησε έναν τόσο μεγάλο πολιτισμό; Απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα δίνει ο Πλάτων στο διάλογο του "Κριτίας", στον οποίο περιγράφει με λεπτομέρειες το Βασίλειο της Ατλαντίδας.
Για τους ερευνητές, οι οποίοι προσπαθούν να αποδείξουν ως ιστορικό γεγονός την ύπαρξη της Ατλαντίδας, το συγκεκριμένο κείμενο θεωρείται εξαιρετικά σημαντικό, χάρη στις λεπτομερείς περιγραφές που περιέχει.

Καθώς ο Κριτίας αρχίζει την αφήγηση του για την Ατλαντίδα, κάνει γνωστό στους συνομιλητές του πως τα σχετικά χειρόγραφα του Σόλωνα βρίσκονται στα χέρια του παππού του, ο οποίος ήταν συγγενής και φίλος του μεγάλου νομοθέτη, και πως "αυτά τα χειρόγραφα σώζονται ακόμη και σήμερα".
Σύμφωνα, λοιπόν, με τα συγκεκριμένα κείμενα, κάποτε οι θεοί μοίρασαν όλη τη Γη και στον Ποσειδώνα δόθηκε το νησί της Ατλαντίδας.Σε έναν λόφο στο κέντρο του νησιού κατοικούσε ένας από τους πρώτους ανθρώπους, ο Ευήνωρας, με τη γυναίκα του Λευκίππη.Από αυτούς γεννήθηκε η μοναχοκόρη τους Κλειτώ.
Οταν έφθασε σε ηλικία γάμου, ο Ποσειδώνας την έκανε ταίρι του. Από την ένωση γεννήθηκαν πέντε ζευγάρια δίδυμα αγόρια, στα οποία ο πατέρας τους αργότερα μοίρασε σε ίσα μέρη όλο το βασίλειο.
Στο λόφο όπου κατοικούσε η Κλειτώ, ο οποίος βρισκόταν ακριβώς στο κέντρο του νησιού, ο Ποσειδώνας έχτισε κατοικία.Για να μην μπορεί κανένας θνητός να πλησιάζει, οχύρωσε το μέρος δημιουργώντας γύρω του δύο ζώνες στεριάς και τρεις ζώνες θάλασσας, οι οποίες είχαν απόλυτα κυκλικό σχήμα.
Αυτή την περιοχή, η οποία ήταν η καλύτερη του νησιού, έδωσε ο Ποσειδώνας στον πρωτότοκο γιο του, τον Ατλαντα, και τον έκανε βασιλιά όλου του νησιού.Από αυτόν επίσης ονομάστηκε ο γύρω ωκεανός Ατλαντικός.
Οι υπόλοιποι γιοι του Ποσειδώνα πήραν τα εξής ονόματα, με τη σειρά που γεννήθηκαν: Εύμηλος, Αμφήρης,Ευαίμονας, Μνησέας,Αυτόχθονος,ΕλάσιπποςΜήστορας,Αζάης και Διαπρεπής.
Ο Ατλαντας απόκτησε πολλούς απογόνους και αυτοί κράτησαν την εξουσία για πολλές γενιές, γιατί ο καθένας έκανε βασιλιά τον πρωτότοκο γιο του.Ολοί ζούσαν μέσα σε απέραντο πλούτο,καθώς το νησί αλλά και οι γύρω αποικίες τους προμήθευαν σε μεγάλες ποσότητες ό,τι λαχταρούσε η καρδιά τους.
Το υπέδαφος του νησιού ήταν πλούσιο σε μέταλλα και κυρίως σε ορείχαλκο, ο οποίος τότε ήταν το πιο πολύτιμο μέταλλο μετά το χρυσό. Στο νησί κάποιος μπορούσε ακόμη να βρει όλα τα είδη ξυλείας σε μεγάλες ποσότητες. Υπήρχε μεγάλη ποικιλία από ήμερα και άγρια ζώα, καθώς και ένα μεγάλο κοπάδι από ελέφαντες.
Για όλα αυτά τα ζώα υπήρχαν μεγάλα βοσκοτόπια με πλούσια βοσκή. Υπήρχαν ακόμη φυτά, χορταρικά, ρίζες, μυρωδικά, χλωροί και ξηροί καρποί, σιτάρι και κριθάρι,όσπρια και ό,τι άλλο μπορεί να φυτρώνει σε μια ευλογημένη γη.

Παλάτια και Ναοί

Στο κέντρο του νησιού, στην αρχαία μητρόπολη, εκεί όπου ήταν η κατοικία του Ποσειδώνα, έχτισαν οι κατοπινοί Βασιλείς καινούρια παλάτια. Καθώς καδένας από αυτούς πρόσθετε και κάτι στα έργα του προκάτοχου του, τα κτίσματα με τα χρόνια έγιναν αξιοθαύμαστα για το μεγαλείο και την ομορφιά τους.
Στη συνέχεια ο Πλάτων, με το στόμα του Κριτία, περιγράφει με λεπτομέρειες τα μεγάλα τεχνικά έργα που έκαναν οι κάτοικοι της Ατλαντίδος, ώστε να μπορούν τα πλοία από τη θάλασσα να φθάνουν μέχρι το εσωτερικό του νησιού.
Στο κεντρικό τμήμα του νησιού, εκεί όπου βρισκόταν το παλάτι του εκάστοτε βασιλιά, στο σημείο όπου είχαν πλαγιάσει μαζί για πρώτη φορά ο Ποσειδώνας και η Κλειτώ, οι κάτοικοι της Ατλαντίδας έχτισαν ιερό ναό, αφιερωμένο στους θεούς. Στο ναό, που ήταν περιτριγυρισμένος από μία μάντρα κατασκευασμένη από χρυσό, απαγορευόταν αυστηρά να πλησιάσουν οι κοινοί θνητοί.
Υπήρχε όμως και ναός που ανήκε αποκλειστικά στον Ποσειδώνα, για τον οποίο ο Πλάτων σημειώνει πως ήταν "βαρβαρικής τεχνοτροπίας". Αναφέρει συγκεκριμένα πως η εξωτερική όψη του ήταν ντυμένη με ασήμι, εκτός από τις γωνίες, οι οποίες ήταν ντυμένες με χρυσάφι. Στο εσωτερικό, η οροφή ήταν κατασκευασμένη από ελεφαντοκόκαλο με στολίδια από χρυσάφι και μπρούντζο, ενώ οι τοίχοι, οι κολόνες και το πάτωμα ήταν σκεπασμένα με μπρούντζο.
Μέσα στο ναό υπήρχε άγαλμα του Ποσειδώνα που τον παρίστανε να οδηγεί άρμα με έξι φτερωτά άλογα.Αυτό το άγαλμα ήταν τόσο ψηλό, ώστε το κεφάλι του άγγιζε την ορόφή του ναού. Γύρω του,δε,υπήρχαν τα αγάλματα εκατό Νηρηίδων,καθισμένων σε ισάριθμα δελφίνια.
Εξω από το ναό ήταν στημένα τα αγάλματα όλων των γυναικών και των ανδρών, οι οποίοι κατάγονταν από τους πρώτους δέκα βασιλιάδες. Υπήρχαν ακόμη δύο βρύσες, μία με ζεστό και μία με κρύο νερό, τις οποίες είχε κατασκευάσει ο Ποσειδώνας για την αγαπημένη του Κλεϊτώ.Εκείνες οι βρύσες με τα θαυματουργά νερά τους εξυπηρετούσαν όλο το Βασίλειο, γι' αυτό το λόγο οι κάτοικοι της Ατλαντίδος είχαν κατασκευάσει δεξαμενές και λουτρά.
Στα νησιά που περικύκλωναν την ακρόπολη ήταν κατασκευασμένα γυμναστήρια για τους άντρες, κα9ώς και ένας μεγάλος ιππόδρομος. Γύρω από τον ιππόδρομο βρίσκονταν κατοικίες για τους φρουρούς των βασιλέων.
Στη συνέχεια ο Κριτίας περιγράφει τα λιμάνια των εσωτερικών νησιών και τη διώρυγα, η οποία τα ένωνε με το κεντρικό λιμάνι. Αναφέρει χαρακτηριστικά πως η διώρυγα και το λιμάνι ήταν γεμάτα από πλοία και εμπόρους, οι οποίοι έφθαναν εκεί από όλα τα μέρη του κόσμου, ενώ ο θόρυβος από τις φωνές και τα εμπορεύματα που ξεφόρτωναν ήταν μεγάλος.

Αρχίζοντας τη διήγηση του για τα φυσικά χαρίσματα του νησιού, ο Κριτίας περιγράφει πως στο κέντρο του υπήρχε ένας μεγάλος κάμπος που κατέβαινε από το νότιο μέρος του νησιού ως τη θάλασσα.
Γύρω από τον κάμπο υψώνονταν μεγάλα πανέμορφα Βουνά που τον προστάτευαν από τους Βοριάδες.
Στα Βουνά υπήρχαν πολλά και πλούσια χωριά κι ακόμη λιβάδια, ποτάμια, λίμνες και Βοσκοτόπια για όλα τα ζώα, ήμερα και άγρια.
Οι κάτοικοι της Ατλαντίδος, συνεχίζει ο Κριτίας, χάρη στην κατασκευή μεγάλων και δύσκολων τεχνικών έργων είχαν αυξήσει σημαντικά την παραγωγικότητα του κάμπου.Κατάφερναν έτσι να έχουν δύο σοδειές το χρόνο.
Ο πληθυσμός της Ατλαντίδος ήταν μεγάλος. Ηταν μοιρασμένος σε χωριά και συνοικισμούς, και κάθε χωριό ή συνοικισμός είχε το δικό του αρχηγό.Κάθε περιοχή ήταν υποχρεωμένη να δίνει έναν καθορισμένο αριθμό πολεμιστών για τις ανάγκες του στρατού.
Σε περίπτωση πολέμου αυτός ο αριθμός αυξανόταν σημαντικά.Υπήρχαν 10.000 πολεμικά άρματα και 1.200 πολεμικά πλοία!Ο Βασιλιάς κάθε περιοχής είχε απόλυτη εξουσία επάνω στους υπηκόους του, καθώς ήταν ο ίδιος νομοθέτης και κριτής.
Οι σχέσεις όμως ανάμεσα στους Βασιλείς, καθώς και η άσκηση της εξωτερικής εξουσίας καθορίζονταν από τις διατάξεις του Ποσειδώνα. Αυτό όριζε ο πανάρχαιος νόμος, τον οποίο οι δέκα πρώτοι Βασιλείς είχαν χαράξει πάνω σε μια μπρούντζινη στήπη, η οποία βρισκόταν μέσα στο ναό του θεού.
Κάθε περίπου πέντε χρόνια οι Βασιλείς όλων των περιοχών μαζεύονταν στην πρωτεύουσα και εξέταζαν όλα τα ζητήματα του κράτους. Στη διάρκεια εκείνων των συναντήσεων, οι οποίες είχαν και τελετουργικό χαρακτήρα, θυσίαζαν ταύρους στον Ποσειδώνα για να τον ευχαριστήσουν.
Οι σχέσεις μεταξύ των Βασιλέων υπάκουαν σε νόμους καθορισμένους από τον Ποσειδώνα. Οι νόμοι όριζαν ότι κανένας Βασιλιάς δεν επιτρεπόταν να επιτεθεί σε άλλο Βασιλιά και ότι, αν σε κάποια πολιτεία ο Βασιλιάς κινδύνευε να καθαιρεθεί, οι άλλοι βασιλείς θα έσπευδαν να τον Βοηθήσουν.
Σε περίπτωση πολεμου οι αποφάσεις ήταν συλλογικές, αλλά η αρχηγία ανήκε στη γενιά του Ατλαντα.Επιπλέον, ο Κριτίας αναφέρει πως όλο το διάστημα, κατά το οποίο οι κάτοικοι της Ατλαντίδος ακολουθούσαν τους νόμους που είχε θέσει ο Ποσειδώνας, ήταν συνετοί και προόδευαν.
Με το πέρασμα του καιρού όμως το θεϊκό στοιχείο υποχώρησε και ήρθαν στην επιφάνεια όλα τα ανθρώπινα ελαττώματα. Οταν η κατάσταση έφθασε στο απροχώρητο, ο Δίας, ο Θεός των θεών, αποφάσισε να τιμωρήσει το λαό, ώστε να του , Βάλει μυαλό.Κάλεσε τότε ολούς τους θεούς στο λαμπρό ανάκτορο του, για να πάρουν αποφάσεις.
Δυστυχώς, το κείμενο του Πlάτωνα τελειώνει εδώ (έχει χαθεί η συνέχεια).Ετσι, δεν ξέρουμε τι άλλο είχε γράψει ο μεγάλος φιλόσοφος για αυτό το σπουδαίο ζήτημα.

ΕΓΡΑΨΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ Ο ΠΛΑΤΩΝ;

Διαβάζοντας τη λεπτομερέστατη περιγραφή του Ελληνα φιλοσόφου, δυσκολεύεται κάποιος να πιστέψει πως το κείμενο αυτό είναι ένα "ευγενές ψέμα", όπως το χαρακτήρισε ο Αγγλος καθηγητής Benjamin Jowett, ο καλύτερος μεταφραστής του Πλάτωνα στη αγγλική γλώσσα.
Εξετάζοντας αντικειμενικά τα στοιχεία που περιέχονται στους δύο διάλογους του Πλάτωνα, μπορούμε να καταλήξουμε σε κάποια συμπεράσματα. Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι ο Κριτίας, γνωρίζοντας ότι ο Σωκράτης εκτιμούσε και αναζητούσε την αλήθεια, τον διαβεβαιώνει ότι η ιστορία του "αν και φαίνεται παράξενη, είναι όμως αληθινή".
Για να ενισχύσει δε ακόμη περισσότερο την άποψη του, αναφέρει πως "την εγγυήθηκε ο Σόλωνας, ο μεγαλύτερος νομοθέτης μας, ο οποίος τη διηγήθηκε στον παππού μου τον Δροπίδη". Η παράθεση όλων αυτών των λεπτομερειών από τη μεριά του Πλάτωνα θεωρείται από τους υπέρμαχους της ύπαρξης της Ατλαντίδος ως ενδεικτική του γεγονότος ότι ο Κριτίας περιέγραφε μια ιστορία "παράξενη αλλά αληθινή".
Από την πλευρά, όμως, όσων απορρίπτουν την ύπαρξη της Ατλαντίδος, υποστηρίζεται ότι οι συγκεκριμένες λεπτομέρειες είναι απλά ένα λογοτεχνικό τέχνασμα του Πλάτωνα, για να αιχμαλωτίσει την προσοχή του αναγνώστη.Αλλοι ερευνητές υποστηρίζουν ότι οι Αιγύπτιοι ιερείς απλώς διηγήθηκαν στον Σόλωνα τις λαϊκές παραδόσεις κάποιας αρχαίας εισβολής, όπως κάποιου μυστηριώδους θαλάσσιου λαού, ο οποίος κατέστρεψε πρώτα το μυκηναϊκό πολιτισμό και στη συνέχεια επιτέθηκε με αποβάσεις στην Αίγυπτο.
Βεβαίως, στα μνημεία της Αιγύπτου υπάρχουν χαραγμένες πληροφορίες για το "θαλάσσιο λαό", αλλά αναφέρεται σαφώς ότι οι εισβολείς αποκρούστηκαν από τον Ραμσή Γ'.Ακόμη και την εποχή του Πλάτωνα, όμως, η λύση του μυστηρίου δεν ήταν τόσο απλή υπόθεση. Ο Ηρόδοτος, αν και είχε ακούσει για έναν λαό με το όνομα Ατλάντιοι, οι οποίοι κατείχαν την ενδοχώρα της Λιβύης, δεν αναφέρει τίποτα στα γραπτά του για τη βυθισμένη ήπειρο.
Παρ' ότι ο Αριστοτέλης, όπως είδαμε, απέρριψε αυτή την ιστορία, άλλοι σοφοί της εποχής, όπως ο Κράντωρ, την αποδέχθηκαν ως αληθινή. Μάλιστα ο Κράντωρ υποστήριζε ότι δικοί του φίλοι είχαν δει με τα μάτια τους τις δύο στήλες, στις οποίες αναγράφονταν τα γεγονότα.
Μεταγενέστεροι ερευνητές και γεωγράφοι, όπως ο Στράβων, ο Πλίνιος και ο Ποσειδώνιος, σε εποχές που ο γνωστός κόσμος ήταν πολύ ευρύτερος από ό,τι στην εποχή του Πλάτωνα, απέφευγαν να υποστηρίξουν ως αληθινή την ύπαρξη της Ατλαντίδας, χωρίς όμως να την απορρίπτουν κιόλας.Στα χρόνια του Μεσαίωνα η υπόθεση της Ατλαντίδας ήταν ξεχασμένη, όμως η ανακάλυψη μιας νέας ηπείρου, της Αμερικής, την έφερε πάλι στην επιφάνεια.
Το μεγάλο ταξίδι του Κολόμβου έδωσε σάρκα και οστά στην πιθανότητα να υπήρχε κάποτε ένα μεγάλο κομμάτι στεριάς στη μέση του Ατλαντικού ωκεανού.Στα χρόνια της Αναγέννησης η Ατλαντίδα ήρθε πάλι στην επικαιρότητα και οι σχετικές διαμάχες συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Πάντως, οι νεότερες έρευνες, βασισμένες στις σύγχρονες δυνατότητες της επιστήμης, απέχουν πολύ από το να την απορρίψουν ως ένα "ευγενές ψέμα" και θεωρούν την ιστορία του Πλάτωνα ως το αχνό, σκοτεινό περίγραμμα ενός από τα σπουδαιότερα συμβάντα της ιστορίας.
Τα τελευταία χρόνια είναι πλέον διαδομένη η πίστη πως στο απώτατο παρελθόν είναι πολύ πιθανόν να άνθησαν μεγάλοι πολιτισμοί στην επιφάνεια της Γης, την ύπαρξη των οποίων αγνοούμε ή απλώς υποπτευόμαστε.
Ισως το κείμενο του Πλάτωνα να εξωραίζει πολλά πράγματα, ίσως να μην ήταν όλα τόσο τέλεια, πάντως προσωπική άποψη μας είναι ότι η ιστορία της Ατλαντίδας έχει εξαιρετικά μεγάλες πιθανότητες να είναι αληθινή. Καθώς οι έρευνες για τον εντοπισμό της συνεχίζονται σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, ας ελπίσουμε ότι κάποια μέρα θα βρεθεί ένα ατράνταχτο στοιχείο που να μας διαβεβαιώνει πως ναι, η Ατλαντίδα, η μυστηριώδης χαμένη ήπειρος, υπήρξε κάποτε!

Απόκρυφες επιστήμες στην Ατλαντίδα

Πολλοί συγγραφείς και ερευνητές υποστηρίζουν ότι το μεγάλο χρονικό διάστημα που μας χωρίζει από τιν εποχή κατά την οποία ο πολιτισμός της Ατλαντίδος βρισκόταν στην ακμή του στέκετε εμπόδιο στην προσπάθεια μας να περιγράψουμε και να κατανοήσουμε την θρησκευτική και πολιτιστική κατάσταση της χαμένης ηπείρου, καθώς και την ανάπτυξη που γνώρισαν οι – λεγόμενες –απόκρυφες επιστήμες.
Και ωμός υπάρχουν πολλές πήγες, οι οποίες μπορούν να προμηθεύσουν σε σημαντικά στοιχεία τον ερευνητή. Οι σημαντικότερες από αυτές είναι τα αρχαία κείμενα των αρχαίων συγγραφέων αλλά και εκείνα που φυλάνε στα αρχεία τους διάφορες μυστικές αδελφότητες.

Ξεκινώντας από τα κείμενα του Πλάτωνα, προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι δύο τόποι απομακρυσμένοι μεταξύ τους, όπως ήταν η Ελλάδα και η Ατλαντίδα, αναφέρονται ως πεδίο δραστηριότητας ακριβώς των ίδιων θεών. Στον Πλάτωνα παρατηρούμε αναφορές για την καταδυτική παρουσία του θεού Ποσειδώνα στην Ατλαντίδα. Παρ' όλα αυτά, και σύμφωνα με τον Πλάτωνα, φαίνεται ότι ο Δίας, ο Θεός των Θεών, ασκούσε ακόμη μεγαλύτερη εξουσία και ήταν αυτός που, τελικά, αποφάσισε την καταστροφή του νησιού...
Επιπλέον, η λατρεία του ταύρου, όπως περιγράφεται στις σελίδες του διαλόγου "Κριτίας", συναντάται και σε άλλους τόπους. Αυτό ενισχύει την άποψη όσων υποστηρίζουν ότι τμήματα του λαού της Ατλαντίδος μετανάστευσαν στην Ευρώπη και αλλού, διαδίδοντας στοιχεία του πολιτισμού και της θρησκείας τους. θα αναφέρουμε εδώ ότι ο ταύρος λατρευόταν τόσο στην Κρήτη, όπου συναντάμε το μύθο του Μινώταυρου, όσο και στην Αίγυπτο, όπου υπήρχε ο ναός του θεού-ταύρου Απι.
Οι σχετικές τελετές στην Κρήτη αλλά και την Αίγυπτο έχουν σημαντικές ομοιότητες με την ατλάντια τελετή που περιγράφει ο Πλάτων.Η θρησκεία και η μυθολογία της Ατλαντίδας φαίνεται ότι βασίστηκαν ολοκληρωτικά στα αρχικά γεγονότα της ατλάντιας ιστορίας. Η λατρεία των παλιών βασιλέων και των ηρώων εξελίχθηκε σιγά-σιγά σε μια αρκετά πολύπλοκη θρησκεία. Παρουσιάζοντας πολλές ομοιότητες με αρκετές από τις αρχαίες θρησκείες, θεωρείται σχεδόν σίγουρο ότι επηρέασε πολλές από αυτές.
Πιθανολογείται δε ότι στο απόγειο της η πίστη στην Ατλαντίδα πρέπει να είχε μεγάλες ομοιότητες με την πίστη στην αρχαία Αίγυπτο, όταν αυτή βρισκόταν στα πιο αναπτυγμένα στάδια της.

ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΜΟΣ

Στην προσπάθεια μας να εξετάσουμε τις απόκρυφες τάξεις και πρακτικές που αναπτύχθηκαν στην αρχαία ήπειρο, πολύτιμο βοηθό έχουμε το ΒιΒλίο που έγραψε ο συγγραφέας και ερευνητής Lewis Spence με τίτλο "Ατλαντίδα - Η ήπειρος των μυστηρίων".
Στο σχετικό κεφάλαιο για τον αποκρυφισμό, ο Spence αναφέρει ότι η μόνη πηγή, από την οποία μπορούμε να αντλήσουμε υλικό για το θέμα, είναι τα αρχεία της "Μυστικής Παράδοσης". Πρόκειται για τρία αρχαία κείμενα, ανεξάρτητα μεταξύ τους, τα οποία μας προσφέρουν κάποιες σχετικές πληροφορίες. Σύμφωνα με αυτά τα κείμενα, υπήρχαν διάφοροι Βαθμοί Μάγων στην Ατλαντίδα, οι οποίοι ήταν γνωστοί με τους τίτλους Μύστης, Μάγος και Αρχι-μάγος.
Είναι πιθανό αυτοί οι τίτλοι να είναι επηρεασμένοι από τη μεσαιωνική ορολογία, έτσι ίσως οι ατλάντιες ονομασίες να ήταν διαφορετικές.Στην Ατλαντίδα -όπως αργότερα και στην Αίγυπτο- η άσκηση της τέχνης της μαγείας ήταν αποκλειστικό προνόμιο της Βασιλικής οικογένειας και των συγγενών της. Αυτό επιβεβαιώνεται και από τον Πλάτωνα, ο οποίος περιγράφει μία τελετή, στην οποία μοναδικοί ιεροφάντες ήταν οι Βασιλείς από τις διάφορες περιφέρειες του νησιού.
Περνώντας σε κατώτερες βαθμίδες των απόκρυφων τεχνών συναντάμε τους Αστρολόγους, τους Αλχημιστές, τους Νεκρομά-ντεις, τους Μάντεις και τους Υπηρέτες των Αγίων Μυστηρίων. Οι σπουδαστές της αλχημείας είχαν δύο βαθμούς, τους Μαθητευόμενους και τους Μύστες. Επίσης, η επιστήμη της προφητείας περιλάμβανε δύο κλάδους, αυτούς των Μάντεων και των Ερμηνευτών. Οι Νεκρομάντεις διακρίνονταν στους Αρχοντες των Πνευμάτων, δηλαδή αυτούς που επικοινωνούσαν με τα πνεύματα, και στους Υπνωμένους, οι οποίοι ήταν άτομα με ικανότητες μέντιουμ.Τέλος, οι Μάντεις χωρίζονταν σε Ονειρευτές και Οιωνο-σκόπους. Είναι ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε ότι, παράλληλα με αυτές τις επίσημες τάξεις, ήδη από εκείνη τη μακρινή εποχή υπήρχαν άτομα, τα οποία εξασκούσαν τη μαύρη μαγεία. Ενδεικτικό του μεγάλου πλήθους αυτών των ατόμων είναι το γεγονός ότι υπήρχε ειδικός νόμος που τιμωρούσε "όλους αυτούς, οι οποίοι ενοχλούσαν το λαό με ξόρκια, κακά μάγια και δεισιδαιμονίες". Σύμφωνα με ορισμένες μυστικές αφηγήσεις οι οποίες διασώθηκαν, το επίσημο κέντρο των μυστικών επιστημών στην Ατλαντίδα ήταν ο μεγάλος ναός του Ποσειδώνα. Στα "Μυστικά Αρχεία" βρίσκεται μία λεπτομερής περιγραφή του ναού στα λατινικά, ενώ αναφέρεται ως κεντρική σχολή των απόκρυφων επιστημών.
Εκτός από τους χώρους λατρείας υπήρχαν επίσης ειδικοί χώροι για τους αλχημιστές, τους αστρολόγους, τους προφήτες και τους νεκρομάντεις. Πιστεύεται ότι σε εκείνες τις πανάρχαιες εποχές οι τέχνες -ή επιστήμες- της αστρολογίας, της αλχημείας και της προφητείας διαδόθηκαν από την Ατλαντίδα, η οποία ήταν η κοιτίδα τους, οτους λαούς της Ευρώπης, της Αμερικής και της Αφρικής.


ΜΑΓΕΙΑ

Οσοι ασχολούνται με τα θέματα του αποκρυφισμού γνωρίζουν ότι πυρήνας και καρδιά του είναι η τέχνη της μαγείας. Από αυτήν -η οποία στα παπιά χρόνια ονομαζόταν "θεϊκή τέχνη"- εκπορεύονται οι υπόλοιπες απόκρυφες τέχνες. Η μαγεία έχει τις ρίζες της στις εποχές προ του κατακλυσμού και πολλοί ερευνητές πιστεύουν ότι ο προκατακλυσμιαίος κόσμος, που αναφέρεται στα αρχαία κείμενα, είναι απλώς ο πολιτισμός της Ατλαντίδας. Ο κατακλυσμός ήταν ένα εξαιρετικά έντονο φυσικό φαινόμενο, το οποίο δεν μπορούμε να περιορίσουμε σε έναν μικρό χώρο. Εφόσον, λοιπόν, δεχόμαστε ως πραγματικό γεγονός τον κατακλυσμό ο οποίος περιγράφεται στη Βίβλο, θα πρέπει να δεχθούμε επίσης ως αληθινή τη διήγηση του Πλάτωνα για την Ατλαντίδα, αφού κι αυτός αναφέρεται στον ίδιο (;) κατακλυσμό.
Πατέρας του αποκρυφισμού οτην Ατλαντίδα φέρεται ο ίδιος ο Ατλαντας, που καθιέρωσε τα Ατλάντια Μυστήρια. Ο Ευσέβιος, που έζησε τον 3ο μ.Χ. αιώνα, τον θεωρεί θεμελιωτή της επιστήμης της αστρολογίας. Ορισμένοι συγγραφείς ταυτίζουν το πρόσωπο του Ατλαντα με το βιβλικό πατριάρχη Ενόχ. Ο Δάντης τον θεωρούσε πολύ ισχυρό μάγο και έχει γράψει ότι ο Ατλαντας Ενόχ διέδωσε την αστρολογία στην Ευρώπη.
Ομως και οι υπόλοιποι Βασιλείς ασχολήθηκαν με τη μαγεία, ενώ οι βαθμοί της ιεραρχίας της μαγείας -Μυημένος, Μύστης και Μάγος- ήταν γνωστοί στην Ατλαντίδα. Οι Τελχίνες, που ήταν μία από τις κάστες που εξασκούσαν την τέχνη της μαγείας στην Ατλαντίδα, θεωρούνταν από τους αρχαίους Ελληνες ως γιοι του Ποσειδώνα. Υπάρχει η άποψη πως η μαγεία εξελίχθηκε σε πολύ υψηλά επίπεδα στην Ατλαντίδα.
Πιστεύεται ότι έφθασε σε εκείνη την ιδανική κατάσταση, η οποία ονομάζεται θεουργία, σκοπός της οποίας είναι η ιερή επαφή, η επικοινωνία με το Δημιουργό. Σύμφωνα με τον Ιάμβλιχο, η μαγεία ασχολείται με τις "δυνάμεις της φύσης", ενώ η θεουργία στοχεύει στην "επαφή με τους θεούς" - όμως, αυτή η επαφή είναι σπανιότατο φαινόμενο ακόμη και για τους μάγους της υψηλότερης Βαθμίδας.
Σε ένα από τα χειρόγραφα της "Μυστικής Παράδοσης", το οποίο μεταφράστηκε από τα αραβικά στα λατινικά τον 13ο μ.Χ. αιώνα και για το οποίο υπάρχει η υπόνοια ότι είναι ένα αυθεντικό ατλάντειο κείμενο, διαβάζουμε για την επιθυμία των σοφών της Ατλαντίδος, όχι μόνο "να επικοινωνούν με τους θεούς", αλλά και "να ανακαλύπτουν τη διάθεση τους για τη ρύθμιση των γήινων υποθέσεων". Αναφέρεται σχετικά ότι οι Μάγοι της Ατλαντίδος μετέφραζαν τη θεία θέληση με ένα σύστημα συμβολισμών που τους είχαν διδάξει Αγγελικές Οντότητες.
Αναφέρεται επίσης στο μυστικό χειρόγραφο πως οι ατλάντιοι είχαν "χειρόγραφα κληρονομημένα από παλιότερους καιρούς, τα βιβλία του Αδάμ, του Ενόχ και άλλων (προπατόρων)". Στην εβραϊκή παράδοση βρίσκουμε μια αναφορά για ένα ιερό βιβλίο, το οποίο δόθηκε στον Αδάμ και περιείχε όλη τη σοφία, ανθρώπινη και θεϊκή. Το Βιβλίο αυτό είχε φυλαγμένο ο Νώε και αργότερα πέρασε οτα χέρια του βασιΠιά Σολομώντα. Διάφορες παραδόσεις, εξάλλου, αναφέρουν πως ο Αδάμ έγραψε πολλά ΒιΒλία, χρησιμοποιώντας ως πηγή είκοσι χειρόγραφα που έπεσαν από τον ουρανό.
Ενας μωαμεθανός συγγραφέας, ο Κησσέας, υποστηρίζει πως οι ΣαΒιανοί κατείχαν αυτά τα Βιβλία αλλά και άλλα, τα οποία είχαν γράψει ο Σηθ και ο Ενόχ. Υπενθυμίζουμε ότι ο Ενόχ ήταν ένας από τους προκατακλυσμισίους πατριάρχες οι οποίοι είχαν μιλήσει απευθείας με το θεό.
Στη συνέχεια το χειρόγραφο αναφέρει τις προσπάθειες των Μάγων της Ατλαντίδος να ελέγξουν τις δυνάμεις του σεισμού και να καταστήσουν ακίνδυνη τη δράση των ηφαιστείων, τα οποία απειλούσαν το νησί. Για το σκοπό αυτό γινόταν στην πρωτεύουσα, το όνομα της οποίας ήταν Κερκύνη, δηλαδή "κυκλικός τόπος", μια μεγάλη μαγική τελετή που ονομαζόταν "Η Ιεροτελεστία της Φλόγας της Γης". Η τελετή αυτη πραγματοποιείτο την ημέρα του θερινού ηλιοστασίου, ενώ άρχιζε την αυγή και τελείωνε το σούρουπο.
Σημειώνουμε, τέλος, ότι οι πληροφορίες τις οποίες έχουμε για την εξάσκηση της μαύρης μαγείας στην Ατλαντίδα είναι πολύ λίγες.

ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ

Η αστρολογία, μία από τις πανάρχαιες απόκρυφες επιστήμες, συνδέεται στενά με την Ατλαντίδα, αφού, όπως προαναφέραμε, ο Ατλαντας θεωρείται ο θεμελιωτής της. Υπάρχουν όμως και άλλα γνωστά πρόσωπα της προκατακλυσμιαίας εποχής, που έχουν σχέση με αυτή. Στο έργο Ιουδαϊκές Αρχαιότητες" του Ιώσηπου διαβάζουμε πως ο Σηθ και οι απόγονοι του είχαν μελετήσει την επιστήμη της αστρολογίας και την είχαν καταγράψει σε δύο στήλες. Ο Ιώσηπος αναφέρει πως στην εποχή του, τον 1ο μ.Χ αιώνα, μία από αυτές τις στήλες υπήρχε ακόμη. Αλλά και ο Μichael Scott έγραψε το 12ο αιώνα ότι η τέχνη της μαντείας έχει τις ρίζες της στον Σηθ.
Ο τελευταίος αργότερα μύησε το γιο του Καναήν στην επιστήμη της αστρολογίας και αυτός ήταν τόσο καλός μαθητής, ώστε γρήγορα ξεπέρασε τον πατέρα του. Ο Καναήν έγραψε τριάντα βιβλία για την αστρολογία. Ακόμη, ο Scott αναφέρει πως ο Ατλαντας έφερε την αστρολογία στην Ισπανία.
Σε εκείνα τα πανάρχαια χρόνια οι άνθρωποι πίστευαν ότι τα αστέρια ήταν ήρωες ή ημίθεοι, οι οποίοι ανέβηκαν ατούς ουρανούς. Η κίνηση των πλανητών και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους συνδέθηκαν με ορισμένες καταστάσεις και οδήγησαν σε προφητείες. Αργότερα αυτά τα στοιχεία κωδικοποιήθηκαν και αποτέλεσαν την απαρχή της αστρολογίας και ίσως της αστρονομίας.Στην αστρολογία της Ατλαντίδας εξέχουσα θέση κατείχε η Σελήνη, η οποία ονομαζόταν Βασιλεία ή Μεγάλη Βασίλισσα. Η Βασιλεία ήταν αδελφή του Ατλαντα και, σύμφωνα με την παράδοση, αυτή τον μύησε στον παράξενο κόσμο των άστρων. Ακόμη, η περίεργη επίδραση της Σελήνης επάνω στους ανθρώπους συνδέθηκε με την περιστασιακή "τρέλα" της Βασιλείας.
Ο Διόδωρος περιγράφει ότι ο Εσπερος, γιος του Ατλαντα, μεταμορφώθηκε στο πρωινό άστρο και οι κόρες του, οι Ατλαντίδες, έγιναν ο αστερισμός των Πλειάδων. Ο δε αδελφός του, ο Κρόνος, έδωσε το όνομα του στο γνωστό πλανήτη. Σύμφωνα με την ατλάντεια μυθολογία, ο Εσπερος ανέβαινε συχνά στο όρος Ατλας, για να παρατηρεί τα αστέρια. Κάποτε ανέβηκε και δεν κατέβηκε ποτέ πια. Οι άνθρωποι έδωσαν το όνομα του στο βραδινό αστέρι, το οποίο δύει μετά τον Ηλιο.
Σύμφωνα με τα αρχεία της "Μυστικής Παράδοσης", οι βασιλείς της Ατλαντίδας θεωρούσαν υποχρέωση τους να σηκώνονται τουλάχιστον μία φορά κάθε νύχτα και να παρατηρούν τον έναστρο ουρανό. Αν και πολλοί πιστεύουν ότι ο ζωδιακός κύκλος έχει τις ρίζες του στην Ατλαντίδα, δεν υπάρχουν αρκετές αποδείξεις για αυτό. Στο "Βιβλίο του Ενόχ" διαβάζουμε ότι "τα σημεία του ζωδιακού βρίσκονται στο δεύτερο ουρανό", αλλά το πιθανότερο είναι ότι ο ζωδιακός κύκλος εμφανίστηκε αργότερα στην Αίγυπτο, η οποία διέθετε πολλές ζωόμορφες θεότητες.
Είναι σημαντικό να αναφέρουμε πως οι αρχαίοι κάτοικοι του Μεξικό και του Περού χρησιμοποιούσαν παρατηρητήρια, για να μελετούν την κίνηση των άστρων. Η μεσοποταμιακή αστρονομία, η οποία θεωρείται το πρώτο γνωστό ιστορικό παράδειγμα επιστήμης στην αρχαιότητα, μαρτυρά την ύπαρξη ενός πολύ αρχαιότερου υπόβαθρου, το οποίο δεν μπορεί να έχει καμία σχέση με τους γειτονικούς λαούς. Η μυστική φιλοσοφία της Ατλαντίδας υποστηρίζει ότι οι άνθρωποι είναι ένα μέρος του σύμπαντος και επηρεάζονται από τις ίδιες δυνάμεις οι οποίες επιδρούν και στους πλανήτες. Κάθε άνθρωπος είναι ένα μικρό αντίγραφο του κόσμου και περιέχει μέσα του όλα τα μυστικά του σύμπαντος. Κάποιες σύγχρονες αλήθειες φαίνεται ότι ήταν γνωστές από πολύ παλιά...

Μαρτυρίες για την Ατλαντίδα

Ο Πλάτων υπήρξε ο σημαντικότερος αλλά -αντίθετα με ό,τι πιστεύουν οι περισσότεροι- όχι ο μοναδικός που μας άφησε μαρτυρίες νια τη θρυλική Ατλαντίδα. Πέρα από τις επιμέρους ιδιαιτερότητες που υπάρχουν στις πηγές, η συγκεκριμένη ήπειρος φαίνεται ότι αποτέλεσε την κοιτίδα όλων των πολιτισμών της Γης.
Κάθε πολιτισμός αναπτύσσεται και σβήνει, παίρνοντας μέρος στον αέναο κύκλο ανανέωσης της ονθρωπότητας, αφήνοντας όμως ισχυρά μνημονικά ίχνη του στους μεταγενέστερους. Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί η εκπληκτική ομοιότητα μαρτυριών σε παγκόσμιο επίπεδο για έναν πανέμορφο ονειρικό τόπο, πάνω στον οποίο θεμελιώθηκε κάθε σπουδαίο επίτευγμα του ανθρώπου.

Σύμφωνα με το μύθο, ο Ερμής, προτού ξεκινήσει το ταξίδι του προς τα άστρα, κληροδότησε στην ανθρωπότητα το Σμαραγδένιο Πίνακα. Στο σωζόμενο κείμενο περιλαμβάνεται και η ακόλουθη παράγραφος: "Καθώς όλα τα πράγματα χρωστούν την ύπαρξη τους στο Ενα με την παρεμβολή του Ενός, έτσι κι όλα τα πράγματα έχουν την καταγωγή τους στο Μοναδικό πράγμα, με την προσαρμογή".
ΤΑ ΧΑΡΑΓΜΕΝΑ ΜΥΣΤΙΚΑ

Οσοι λατρεύονταν ως θεοί αλλά και απλοί πολίτες, που επιθυμούσαν να διαφυλάξουν τα μυστικά της αρχαίας σοφίας και της παράδοσης από τυχόν καταστροφές, "αποτύπωναν" τις πολύτιμες γνώσεις πάνω σε αντικείμενα τα οποία θα έμεναν κατά το δυνατόν ανέπαφα.
Ο μεγάλος φιλόσοφος Πλάτων, στους διάλογους του "Τίμαιος" και "Κριτίας", έγραψε μεταξύ άλλων για ένα έθιμο που τηρούσαν οι Ατλάντιοι βασιλείς: Πάνω σε χρυσές στήλες χάρασσαν τους νόμους, τα διατάγματα και τις δικαστικές αποφάσεις τους κατά τη διάρκεια ενός τελετουργικού, το οποίο περιλάμβανε τη θυσία ενός ταύρου, αφιερωμένου στον Ποσειδώνα. Τέτοιου είδους τελετουργικά συναντάμε στις Ινδίες, ενώ υπάρχουν πολλές αναφορές για την ύπαρξη παρόμοιων στηλών.
Ο ίδιος ο Ηρόδοτος (5ος π.Χ. αι.) είδε σε ναό του Ηρακλή στην Τύρο δύο στήλες, οι οποίες απέδιδαν τιμές στους δύο φερόμενους ως ιδρυτές της Ατλαντίδας, Ηρακλή και Ατλαντα. Η μία ήταν ολόχρυση και η άλλη, που λαμπύριζε με μεγάλη φωτεινότητα τη νύχτα, ήταν σμαραγδένια. Ο Ηρόδοτος, γνωστός και ως "πατέρας της Ιστορίας", έγραψε για τον μυστηριώδη πολιτισμό ο οποίος αναπτύχθηκε σε ένα νησί του Ατλαντικού, ενώ ανέφερε επίσης μια πόλη, τα υπολείμματα της οποίας πιστεύεται ότι ανακάλυψε σε μια αποστολή η Δρ Maxine Asher!
Φαίνεται ότι ο κατακλυσμός που φέρεται ως υπεύθυνος για την καταστροφή της ηπείρου δεν ήταν εντελώς απρόσμενο γεγονός. Ο Πτολεμαίος ιερέας Μάνεθος (3ος π.Χ. αι.} ισχυρίστηκε πως λίγο πριν από τον κατακλυσμό ο θωθ που (ταυτίζεται με τον Ερμή) χάραξε σε κίονες την επιτομή της αρχαίας σοφίας, ώστε να μη χαθεί η Γνώση. Ομως και ο Ιουδαίος ιστορικός Φλάβιος Ιώοηπος (1ος μ.Χ. αι.) περιγράφει ότι ο Σηθ (θωθ;) κατασκεύασε δύο στήλες, μία λίθινη και μία από πλίνθους, στις οποίες χάραξε αυτή τη γνώση για τους μεταγενέστερους, προκειμένου η σοφία και η αστρονομική γνώση να μη χαθούν με τον κατακλυσμό. Ο ιστορικός αναφέρει ότι οι στήλες αυτές υπήρχαν ακόμη και στην εποχή του στη γη της Συρίας.
Ο φιλόσοφος Πρόκλος (5ος μ.Χ. αι.), σχολιαστής του Πλάτωνα, έγραψε για κάποιον αρχαίο συγγραφέα, ο οποίος επισκέφθηκε νησιά του Ατλαντικού Ωκεανού (Κανάρια ή Αζόρες), όπου οι ιθαγενείς του έκαναν πόγο για την επικράτηση της Ατλαντίδας σε όλα τα γύρω νησιά, καθώς και για την καταστροφή της πολύ καιρό πριν. Ο Πρόκλος επιβεβαίωσε επίσης την επίσκεψη του Κράντωρα στη Σαίδα της Αιγύπτου, τριακόσια χρόνια έπειτα από το Σόλωνα. Εκεί οι Αιγύπτιοι ιερείς του έδειξαν μια χρυσή στήλη χαραγμένη με ιερογλυφικά, στην οποία καταγραφόταν λεπτομερώς η ιστορία της Ατλαντίδας, όπως είχε ειπωθεί στο Σόλωνα. Γνώμη του φιλοσόφου ήταν ότι "η περίφημη Ατλαντίδα δεν υπάρχει πια, αλλά δεν μπορούμε να αμφιβάλουμε ότι κάποτε υπήρξε". Ομως και ο Μέγας Αλέξανδρος, κατά τη διάρκεια της μεγάλης εκστρατείας του προς την Ανατολή, θεωρείται πως είχε δει παρόμοιες στήλες.
ΑΛΛΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Ο αρχαίος Ελληνας ιστορικός Διόδωρος ο Σικελός (1ος π.Χ. αι.) αναφέρει ότι χιλιάδες χρόνια πριν από την εποχή του οι Φοίνικες είχαν ανακαλύψει ένα μεγάλο νησί στον Ατλαντικό Ωκεανό, πέρα από τις Ηράκλειες Στήλες, σε απόσταση μερικών ημερών από τις αφρικανικές ακτές. Ο Διόδωρος, μάλιστα, πρόσθεσε ότι οι Ατλάντιοι έκαναν πόλεμο με τους Αμαζόνιους! Πρέπει να σημειωθεί ότι φοινικικά ιερογλυφικά είχαν βρεθεί στις νοτιοαμερικανικές ζούγκλες σε πολλά ερείπια, τα οποία ήταν τόσο αρχαία, ώστε οι λευκές φυλές των Ινδιάνων σχεδόν είχαν ξεχάσει ποιος έχτισε τα μνημεία.
Αξιόλογες πηγές θεωρούνται επίσης ο πολύ σεβαστός Ρωμαίος ιστορικός Αmminanus Marcellinus (4ος μ.Χ. αι.) απλα και ο ιστορικός Τιμαγένης, που έγραψε για έναν πόλεμο μεταξύ Ατλαντίδος και Ευρώπης, ενώ ανέφερε ότι κάποιες φυλές της αρχαίας Γαλλίας τη θεωρούοαν ως τον αρχικό τόπο τους. Ο συγγραφέας Κλαύδιος Αιλιανός (2ος-3ος μ.Χ. αι.) αναφέρθηκε στην Ατλαντίδα. Στην ποικίλη ιστορία του έγραψε ότι ο Ελληνας ιστορικός θεόπομπος κατέγραψε μια συνομιλία ανάμεσα στο Βασιλιά της Φρυγίας και το Σειληνό. Κατά τη διάρκεια της ο τελευταίος αναφέρθηκε σε μια μεγάλη ήπειρο πέρα από τις Ηράκλειες στήλες, η οποία ήταν μεγαλύτερη από την Ευρώπη, τη Μικρά Ασία και τη Λιβύη μαζί.
Επιπλέον, βρίσκουμε αρκετές μαρτυρίες για την ύπαρξη νησιών στον Ατλαντικό Ωκεανό, τα οποία είναι τα απομεινάρια μιας αρχικής ηπείρου. Ο Ρωμαίος στρατηγός Μάρκος Κλαύδιος Μάρκελλος (3ος-4ος μ.Χ. αι.) αναφέρει επτά νησιά στον Ατλαντικό, οι κάτοικοι των οποίων διατηρούσαν τις αναμνήσεις ενός μεγαλύτερου νησιού, το οποίο ονομαζόταν Ατλαντίδα. Αυτά τα νησιά συμπεριλαμβάνονταν σε αρχαίους και μεσαιωνικούς χάρτες και συχνά ταυτίζονται με τις Επτά Ευλογημένες Νήσους των ελληνικών παραδόσεων (προσωποποιούν τις όμορφες Ατλαντίδες, κόρες του Ατλαντα) ή με τα Επτά Dvipas (Παραδείσια Νησιά) των Ινδών. Λέγεται μάλιστα ότι ο Χριστόφορος Κολόμβος, αφού μελέτησε τέτοιους χάρτες, ήταν πεισμένος πως υπήρχαν πολλά ανεξερεύνητα αλλά προσπελάσιμα μέρη, προτού ξεκινήσει το ταξίδι του προς την ανακάλυψη της Αμερικής.

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΤΗΣ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑΣ

Σύμφωνα με τα γραφόμενα του Πλάτωνα, ο καταποντισμός της Ατλαντίδας συνέβη "9.000 χρόνια πριν από την εποχή του Σόλωνα". Ο Σόλων επισκέφθηκε την Αίγυπτο περίπου το 600 π.Χ., οπότε η Βύ8ιση της ηπείρου πρέπει να έχει γίνει εδώ και 11.600 χρόνια. Ο Στράβων, Ελληνας γεωγράφος και ιστορικός, αναφέρει πως 2.600 χρόνια πριν από την εποχή του κάποιοι θαλασσοπόροι πέρασαν τις Ηράκλειες Στήλες και ήρθαν σε επαφή με τους Ταρτήσσιους. Οι άνθρωποι αυτοί, που συχνά ταυτίζονται με τους Ατλάντιους, διέθεταν γραπτά αρχεία της ιστορίας τους για ένα διάστημα 7.000 ετών. Και πάλι εμφανίζεται η χρονολογία 9600 π.Χ, αφού ο ΣτράΒων έζησε στην εποχή του Χριστού. Ο Αρνόβιος, ένας χριστιανός επίσκοπος (4ος μ.Χ. αι.), περιγράφει μια καταστροφή που είχε πλήξει έναν πολιτισμό, όταν "10.000 χρόνια πριν ένας τεράστιος αριθμός ανθρώπων ξεχύθηκε από το νησί που ονομάζεται Ατλαντίδα του Ποσειδώνα, όπως κάνει λόγο ο Πλάτων...". Παρ' ότι φαίνεται ότι ο Αρνόβιος στηρίχθηκε αποκλειστικά στον Πλάτωνα, πρέπει να είχε πρόσβαση σε πηγές που έχουν πλέον χαθεί.

Ο "Κώδικας Τroano" των Μayas, που μεταφράστηκε από τον Augustus le Plongeon, ιστορεί την τραγωδία της Ατλαντίδας. Εκατομμύρια ψυχές χάθηκαν στον κατακλυσμό, ο οποίος έγινε "8.060 χρόνια πριν από τη συγγραφή αυτού του βιβλίου". Οι ειδικοί υπολογίζουν ότι ο κώδικας γράφθηκε όταν άνθισε ο πολιτισμός των Μayas, δηλαδή περίπου το 1500 π.Χ. Επομένως, έχουμε άλλη μια συμφωνία με τη χρονολογία που δίνει ο Πλάτων, όπως συμβαίνει και με το αρχαίο ζωροαστρικό ημερολόγιο, το πρώτο έτος του οποίου είναι το 9660 π.Χ., "όταν άρχισε ο χρόνος".
Το "Ramayana", το βιβλίο των Ινδών που διηγείται την καταστροφή της Lanka, αναφέρει έναν καταστροφικό πόλεμο 10.000 χρόνια πριν από εκείνη την εποχή. Η συγγραφή του "Ramayana" εκτιμάται ότι έγινε τον 3ο π.Χ, αιώνα, δηλαδή η μεγάλη καταστροφή τοποθετείται χρονικά αρκετά νωρίτερα από τη χρονολογία που μας δίνουν ο Πλάτων και άλλες πηγές.
Ο Ε.F. Haghemeister, τέλος, ανέφερε ότι "το τέλος της Εποχής των Πάγων στην Ευρώπη, η εμφάνιση του Gulf Stream και ο καταποντισμός της Ατλαντίδας συνέβησαν ταυτόχρονα, περίπου το 10000 π.Χ", ενώ ο ωκεανογράφος Bruce Heezen υπολόγισε ότι 11.600 χρόνια πριν η επιφάνεια της θάλασσας ανυψώθηκε γύρω στα 100-150 μέτρα σε όλο τον κόσμο, εξαιτίας των νερών τα οποία προήλθαν από λιωμένους πάγους.

Αναμνήσεις των λαών απο την ατλαντίδα
Η ιστορία, όπως είναι γνωστή σε μας σήμερα, έχει κενά που μας γεννούν αναρίθμητα ερωτηματικά. Οι λαϊκές παραδόσεις και η μυθολογία μπορούν -σύμφωνα με τη γνώμη ειδικών, όπως ο καθηγητής G.Ephremov- να χρησιμοποιηθούν, φυσικά με μεγάλη προσοχή, για να καλυφθεί ένα μέρος αυτών των κενών.
Ετσι, ένας ιστορικός όχι μόνο δεν πρέπει να περιφρονεί τις αρχαίες παραδόσεις ή να τις θεωρεί απλώς πηγή διασκέδασης, αλλά αντίθετα οφείλει να τις σέβεται και να τις μελετά. Οι μεγάλες ομοιότητες, μάλιστα, που εμφανίζονται ανάμεσα σε θρύλους πολιτισμών με μεγάλη χρονολογική και γεωγραφική απόσταση, αποκλείουν την πιθανότητα να πρόκειται για μια απλή σύμπτωση.

Είναι εκπληκτικό πόσοι παρόμοιοι μύθοι και παραδόσεις έχουν δημιουργηθεί από πολλούς, διαφορετικούς λαούς της Γης, οι οποίοι κάνουν λόγο για την καταγωγή τους από μια αρχαία ήπειρο που ταυτίζεται με την Ατλαντίδα.
Οι Ελληνες αντέγραψαν τους μύθους τους για τον Ατλαντα και την Ατλαντίδα από τους αντίστοιχους ινδικούς για τον Atalas [Shiva] και την Atala, έναν επίγειο παράδεισο που βυθίστηκε. Τόσο ο Ατλας όσο και ο Αtalas καταδικάστηκαν να γίνουν στυλοβάτες του κόσμου, ενώ για την Ατλαντίδα και την Αtala γνωρίζουμε πως ήταν βυθισμένες ήπειροι, που καταστράφηκαν από έναν μεγάλο κατακλυσμό.
Επιπλέον, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι ο Σόλων πήρε πληροφορίες για την Ατλαντίδα από τους Αιγυπτίους, οι οποίοι με τη σειρά τους είχαν αντλήσει πληροφορίες από τους Ινδούς, συμπεραίνουμε ότι είναι πιθανό το μυστικό της Ατλαντίδος να βρίσκεται κρυμμένο στις μακρινές Ινδίες!
Η Ατλαντίδα, αυτός ο ονειρικός κόσμος, ταυτίζεται με τον Παράδεισο, την Εδέμ, αλλά μετά την καταστροφή του μετατράπηκε σε "τόπο των νεκρών". Στην αρχαία Ελλάδα οι άνθρωποι υμνούσαν τα Ηλύσια Πεδία στο μακρινό Νησί των Μακάρων, έναν τόπο προς τη δύση, όπου βασίλευαν η ειρήνη και η ευτυχία. Δυτικά Βρισκόταν και η κατοικία των νεκρών, κρυμμένη κάτω από τα βουνά ενός νησιού.
Στα σανσκριτικά τα ονόματα "Εδέμ" και "Ινδία" (Εdem, Ιndia) είναι συνώνυμα και προέρχονται από τη λέξη "ind" (ή endh, άρα edhen) που σημαίνει "φωτιά". Η Εδέμ είναι το διάσημο "νησί της φωτιάς" πολλών αρχαίων μύθων. Η ονομασία αυτή διαφοροποιείται από λαό σε λαό. Για παράδειγμα, πρόκειται για το χριστιανικό Κήπο της Εδέμ, τον Κήπο του Αvalon για τους Κέλτες, τον Κήπο του Ιdun για τους Γερμανούς ή το Dilmun για τους Μεσοποτάμιους. Και ο κατάλογος είναι ατέλειωτος...
Οι Αιγύπτιοι πίστευαν στη χώρα των νεκρών, η οποία βρισκόταν στη δύση και ονομαζόταν Αμέντι. Η παράδοση τους μάλιστα αναφέρει ότι πεντακόσια χρόνια πριν από την καταστροφή οι ηγεμόνες της Ατλαντίδος, προβλέποντας τη μοίρα της χώρας τους, μετανάστευσαν στην Αίγυπτο, ιδρύοντας τη Δυναστεία των Νεκρών.
Οι Κέλτες, σύμφωνα με τους θρύλους τους, προήλθαν από μια γη που βούλιαξε στη θάλασσα, την οποία αποκαλούσαν με πολλές ονομασίες. Μία από αυτές σημαίνει -σύμφωνα με γνώμη ειδικών- "χώρα του βυθού". Την ίδια σημασία έχει το όνομα Αtala ("Βυθισμένη χώρα"), η παραδεισένια χώρα των Ινδών! Οι Ιρλανδοί μερικές φορές ισχυρίζονται ότι ακούν καμπάνες εκκλησιών να χτυπούν στις Βυθισμένες πόλεις.

Ομως και οι Ετρούσκοι, πρόγονοι των Ρωμαίων, είχαν παρόμοιες παραδόσεις. Φαίνεται πως ένας πόλεμος τους έκανε να φύγουν με πλοία από εκείνο τον τόπο, ο οποίος Βρισκόταν πέρα από τις Ηράκλειες Στήλες, καθοδηγημένοι από τον Αινεία.Την καταγωγή των Μayas μαρτυρούν πολλά γραπτά κείμενα. Αναφέρεται ότι προήλθαν από έναν μυστηριώδη τόπο με το όνομα Αztlan, ο οποίος Βυθίστηκε έπειτα από ισχυρότατες σεισμικές δονήσεις και ηφαιστειακές εκρήξεις.
Το ταξίδι τους για τη σωτηρία περιγράφεται στον "Κώδικα Βoturini", ενώ ο "Κώδικας Dresdes" παρουσιάζει την καταστροφή του κόσμου εικονογραφημένη!
Οι Αζτέκοι ιερείς έκαναν λόγο για την Αztlan μια χώρα που βρισκόταν προς την ανατολή. Μάλιστα, ο τελευταίος Βασιλιάς των Αζτέκων, ο Μοντεζούμα, υποστήριξε ότι "οι πατέρες μας δεν γεννήθηκαν εδώ αλλά ήρθαν από μια μακρινή χώρα που λέγεται Αztlan κι έχει ένα βουνό κι έναν κήπο όπου ζούσαν οι θεοί". Στο "Ρopol Vuh" διαβάζουμε για την επίσκεψη που έκαναν οι τρεις γιοι του Βασιλιά Κουίντσε σε μια χώρα "στην Ανατολή, στις ακτές της θάλασσας, από όπου ήρθαν οι πατέρες μας", ενώ ένα από τα πολλά πράγματα που έφεραν από εκεί ήταν και ένα "σύστημα γραφής".

Ο ανθρωπολόγος ερευνητής Δρ G.H.Williamson έγραψε για τους απογόνους των Ιncas, οι οποίοι κρατούσαν ένα αρχαίο χειρόγραφο σε κάποιο ναό των Ανδεων. Σύμφωνα με το γραπτό κειμήλιο, ο προηγμένος πολιτισμός της Ατλαντίδος και της Μου καταστράφηκε από σεισμούς και παλιρροιακά κύματα. Ο Williamson επισκέφθηκε επίσης δεκάδες ινδιάνικες φυλές με παρόμοιες παραδόσεις. Οι Ινδιάνοι της ζούγκλας του Αμαζονίου (όπως είναι οι Τucanos, οι Desanas, οι Βarasanas κ.ά.) ισχυρίζονταν πως κατάγονταν από έναν παράδεισο, ο οποίος χάθηκε στον ωκεανό από μια μεγάλη πλημμύρα. Εκείνη η χώρα ονομαζόταν Yvymaraney, ("άκακη" ή "αγνή γη") αλλά και Εmekho Patol ("αφαλός του σύμπαντος").
Ενας κοινός θρύλος όλων των ινδιάνικων φυλών περιγράφει ότι κάποτε όλες οι φυλές ήταν μία και ζούσαν σε ένα νησί προς την ανατολή του Ηλιου. Μάλιστα, μία λευκή φυλή Ινδιάνων της Αμερικής, που κατοικούσε στο χωριό Ατλάν(!) της Venezuela, οι Παρία, έχει τη μακρόχρονη παράδοση μιας συμφοράς, η οποία κατέστρεψε τη χώρα τους. Ομως και ο Κουετζαλκοάτλ, αυτή η σημαντική μεξικανική θεότητα, αναφέρεται πως είχε έρθει από τη μακρινή Ανατολή.
Σχετικά με το θρύλο του μεγάλου κατακλυσμού, είναι χαρακτηριστικό ότι αποτελεί κοινή ανάμνηση σχεδόν για όλους τους λαούς της Γης. Σχετικές αναφορές βρίσκουμε στις περισσότερες μυθολογίες. Οι Βουσμάνοι, για παράδειγμα, έχουν έναν μύθο ο οποίος κάνει λόγο για την ύπαρξη ενός απέραντου νησιού δυτικά της Αφρικής, το οποίο βυθίστηκε. Επίσης, ένας μύ9ος των Εσκιμώων αναφέρει ότι ο πληθυσμός των ανθρώπων ελαττώθηκε έπειτα από μια μεγάλη πλημμύρα.
Η ζωροαστρική χρονολόγηση ξεκινά το 9660 π.Χ., οπότε "άρχισε ο χρόνος",ενώ το έπος "Ramayana" των Ινδών αφηγείται την καταστροφή της Lanka περίπου το 10300 π.Χ. Σιο συγκεκριμένο θρύλο αναφέρεται ότι Βασίστηκε ο Ομηρος για να γράψει την Ιλιάδα. Οι ομοιότητες ανάμεσα στα δύο έργα είναι πολλές. Για παράδειγμα, η απαγωγή της ωραίας Ελένης από τον Πάρη και η καταστροφή της Τροίας αντιστοιχούν στην απαγωγή της Shita από τον Ravana και την καταστροφή της Lanka, ενώ πολλοί είναι και οι παραλληλισμοί ανάμεσα στην Τροία και την Ατλαντίδα.
Στο σημείο αυτό παραθέτουμε ένα απόσπασμα από τον πάπυρο Τroano, που αναφέρεται στη φυσική καταστροφή η οποία προκάλεσε την καταβύθιση του νησιού της Ποσειδωνίδος. Ο πάπυρος γράφτηκε από τους Μayas πριν από περίπου 3.500 χρόνια και η μετάφραση του Βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο: Στο έτος 6 Καν, την 11 Μουλούκ του μηγός Ζακ, έγιναν τρομεροί σεισμοί, που συνέχισαν χωρίς διαλείμματα μέχρι την 13 Τσουέν. Η χώρα των χωμάτινων λόφων, η χώρα Μυ, θυσιάστηκε -δύο φορές, ανασηκώθηκε και ξαφνικά εξαφανίστηκε κατά τη διάρκεια της νύχτας, και η περιοχή συνεχώς ταραζόταν από ηφαιστειακές δυνάμεις. Αυτές ανάγκασαν την ξηρά να ανυψωθεί και να Βυθιστεί πολλές φορές. Τελικά η επιφάνεια εξαφανίστηκε, και δέκα χώρες κατακομματιάστηκαν και διαχωρίστηκαν.
Ανίκανες να αντιμετωπίσουν τη δύναμη αυτών των γήινων αναστατώσεων, βυθίστηκαν μαζί με τους 64.000.000 κατοίκους τους, 8.060 χρόνια πριν από τη συγγραφή αυτού του Βιβλίου..."

ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΚΕΙΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ http://www.diodos.gr
"Two things are infinite: the universe and human stupidity; and I'm not sure about the the universe."
Love is the triumph of imagination over intelligence
[img]http://i36.photobucket.com/albums/e22/S ... ksmall.jpg[/img]
Άβαταρ μέλους
TEUTAMOS
Σούπερ Ιδεογραφίτης
Σούπερ Ιδεογραφίτης
Δημοσιεύσεις: 1697
Εγγραφή: Σάβ 21 Απρ 2007, 20:35

ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ!ΜΥΘΟΣ ή ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΣ

Δημοσίευση από TEUTAMOS » Τετ 25 Απρ 2007, 02:16

Η ΧΑΜΕΝΗ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ
ΜΥΘΟΣ Ή ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ;


Υπήρξε άραγε η χαμένη Ατλαντίδα; Ένα ερώτημα που δεν έχει απαντηθεί ακόμα από κανέναν. Από τότε που ο Πλάτων (4ος αι. π.Χ.) για πρώτη φορά περιέγραψε στα έργα του Τίμαιος και Κριτίας τη μυθική χώρα της Ατλαντίδος, ξέσπασε μια διαμάχη μεταξύ επιστημόνων για την ανακάλυψη της χαμένης στα βάθη του ωκεανού αυτής ηπείρου. Πολλές προτεινόμενες θεωρίες είναι σοβαρές και επαρκώς τεκμηριωμένες, άλλες πάλι αγγίζουν τα όρια του παραλογισμού και της φαντασίας. Σ’ αυτό το άρθρο θα προσπαθήσουμε, όχι βέβαια να δώσουμε ένα οριστικό τέλος στο ατελείωτο αυτό θέμα, αλλά να ερευνήσουμε κάποιες πτυχές του ζητήματος της χαμένης αυτής ηπείρου.
Η προσπάθεια διερεύνησης του θέματος θα έχει ως σημείο αναφοράς το μύθο της Ατλαντίδος, όπως ακριβώς περιγράφεται στον Πλάτωνα. Το μύθο τον διηγείται ο Κριτίας, όπως τον άκουσε από το Σόλωνα, ο οποίος με τη σειρά του τον άκουσε από τους Αιγυπτίους ιερείς. Σύμφωνα με το μύθο, λοιπόν, πριν από 11.000 χρόνια περίπου υπήρχε μια νησιωτική αυτοκρατορία, τόσο μεγάλη όσο η Ασία και η Λιβύη μαζί, στον Ατλαντικό Ωκεανό, έξω από τις Ηράκλειες Στήλες (σημ. Γιβραλτάρ), που κατοικείτο από μια ανώτερη και παντοδύναμη φυλή. Το κέντρο της Ατλαντίδος ήταν ένας ανώτατος πολιτισμικά οικισμός που εβασίζετο στην οικονομία και στο εμπόριο. Η εξουσία της χώρας των Ατλάντων επεξετείνετο μέχρι μεγάλου τμήματος της Ευρώπης και της Αφρικής. Ο Κριτίας αναφέρει πως η Ατλαντίδα δημιουργήθηκε από τον Ποσειδώνα, ο οποίος ρύθμισε και την κατοίκηση του νησιού. Κατείχε ισχυρό ναυτικό και ένα στρατό που διέθετε 10.000 άρματα. Το διοικητικό κέντρο ήταν μια εξέχουσα πόλη πάνω σ’ ένα λόφο με πλάτος περίπου 25 χιλιόμετρα, περιβαλλόμενη από ομόκεντρους δακτύλιους στεριάς και νερού. Η περιτειχισμένη πόλη της Ατλαντίδος διαιρείτο σε τέσσερα τμήματα από ένα σύστημα διωρύγων. Πέρα από την πόλη απλωνόταν μια εύφορη πεδιάδα (η πόλη της Ατλαντίδος είχε κτιστεί πάνω σε ένα παλιό ηφαίστειο με πλούσια ηφαιστειακή τέφρα) μήκους περίπου 530 χιλιομέτρων και πλάτους περίπου 180 χιλιομέτρων που περικλειόταν από μια τεράστια διώρυγα. Ένας ορεινός κυκλικός όγκος περιέκλειε την πεδιάδα, εφοδιάζοντάς την με άφθονο νερό και μεταλλεύματα. Αρχικά οι κάτοικοι της Ατλαντίδος ζούσαν απλή και ενάρετη ζωή τιμώντας τους θεούς. Εν τη παρόδω, όμως, των χρόνων η πλεονεξία και ο πόθος για δύναμη τους έκαναν να ξεχάσουν τους θεούς. Αυτός είναι ο λόγος που ο Δίας καταπόντισε το νησί τους μέσα σε ένα εικοσιτετράωρο. Ο μύθος αυτός αναφέρεται, όπως είπαμε, στον Σόλωνα από Αιγυπτίους ιερείς, κατά τους οποίους η ανάμνηση του γεγονότος έμεινε άθικτη στους Αιγυπτίους, καθώς δεν υπέπεσαν σε εξαφάνιση, όπως ακριβώς οι πρόγονοι των Ελλήνων.


[img]http://67.18.47.148/com/index2/atlantid ... atlan2.jpg[/img]


Θα ξεκινήσουμε κατ’ αρχάς να πούμε ότι ένα ανάλογο φυσικό φαινόμενο συνέβη όντως πριν 12.000 χρόνια περίπου (πριν από 9.000 χρόνια περίπου πριν την εποχή του Σόλωνος) από την εποχή μας. Κατά την μακρινή εκείνη περίοδο σημειώθηκε άνοδος της στάθμης της θαλάσσης στη Μεσόγειο και στον Ατλαντικό ως επακόλουθο της τήξης των πάγων. Επρόκειτο για την τελευταία παγετώδη περίοδο που σκέπασε σχεδόν όλο το βόρειο ημισφαίριο με πάγους. Το κλίμα, όπως είναι φυσιολογικό, επηρεάζει τη βλάστηση και ίσως γι’ αυτό ο Πλάτων μας μιλάει στον Κριτία (110e – 111d) για εντελώς διαφορετικά γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά της αττικής γης από αυτά της εποχής του: ήταν εύφορη, με χωμάτινους λόφους αντί για βουνά και ξερότοπους, με δασωμένα βουνά, καρποφόρα δέντρα, άφθονα βοσκοτόπια για τα κοπάδια, τεράστια δέντρα, εύκρατο κλίμα κ.ά. Αυτά τα χαρακτηριστικά θα μπορούσαν να ταιριάζουν σε μια μεταπαγετώδη περίοδο. Βέβαια μετά από αυτόν τον κατακλυσμό εξαιτίας της ανόδου της στάθμης της θαλάσσης θα ακολούθησαν κι άλλοι κατακλυσμοί, που, όμως, να μην ήταν τόσο ακραίοι και καταστρεπτικοί, όσο ο εν λόγω κατακλυσμός πριν 12.000 χρόνια περίπου. Ίσως αυτός να έμεινε βαθιά χαραγμένος στη μνήμη του προϊστορικού ανθρώπου, που μη έχοντας στη διάθεσή του τη γραφή την παρέδιδε από γενιά σε γενιά προφορικά και από μνήμης. Ωστόσο, η προφορική παράδοση ενός τόσο σημαντικού φυσικού φαινομένου ενδέχεται να ενέχει και προσμίξεις δευτερογενών και τριτογενών στοιχείων που προσετέθησαν στη συνέχεια στον κεντρικό πυρήνα του κατακλυσμού με απώτερο αποτέλεσμα τη δημιουργία του μύθου της Ατλαντίδος. Σύμφωνα με το μύθο που εξιστορεί ο Πλάτων, η Ατλαντίδα ήταν έξω από τις Ηράκλειες Στήλες (σημ. Γιβραλτάρ) και είχε έκταση μεγαλύτερη από τη Λιβύη (Αφρική) και την Ασία (Μ. Ασία και Μέση Ανατολή) μαζί. Άρα πριν 12.000 χρόνια από σήμερα θα έπρεπε να υπήρχε μια εκτεταμένη νησιωτική ήπειρος που καταποντίστηκε.



[img]http://www.bruxospoderosos.kit.net/atlantida2.jpg[/img]


Όσες έρευνες κι αν έχουν γίνει στο βυθό του Ατλαντικού Ωκεανού ή στα προτεινόμενα από πολλούς ερευνητές ως χαμένη Ατλαντίδα νησιά Μπίμινι στις Μπαχάμες δεν έπεισαν τελικά για την ύπαρξη χαμένου πολιτισμού εκεί. Η χαμένη αυτή γη θεωρήθηκε από πολλούς και η ίδια η αμερικανική ήπειρος, ιδιαίτερα η Κ. και Ν. Αμερική. Εκεί πηγές αναφέρουν την ύπαρξη ανθρώπων ψηλών, ξανθών και με γαλάζια μάτια που δεν σχετίζονται με τα υπόλοιπα φύλα. Άλλες περιοχές που προτάθηκαν ήταν τα παράλια των δυτικών ακτών της ευρωπαϊκής ηπείρου, η Γροιλανδία, η Ν. Μεγάλη Βρετανία μέχρι και η Ανταρκτική, κάτω από την οποία πιστεύεται ότι βρίσκεται θαμμένη η Ατλαντίδα, η Ινδονησία, η Ν. Κίνα και πολλές άλλες περιοχές. Όλες αυτές οι προτεινόμενες περιοχές που, βεβαίως, δεν έχουν καμία σχέση η μία με την άλλη και πάνω από όλα δεν συμφωνούν με την περιγραφή του Πλάτωνα που τοποθετεί την Ατλαντίδα σε συγκεκριμένο μέρος, δεν πείθουν και αρχαιολογικά. Ιδιαίτερα δε προτάθηκε ως η γη των Ατλάντων η ευρύτερη περιοχή που καλύπτει το Νότιο Αιγαίο (Θήρα, Κρήτη). Πράγματι στην περιοχή αυτή του Αιγαίου, στην Θήρα, πριν 900(!) περίπου χρόνια από την εποχή του Σόλωνα (6ος αι. π.Χ.), προκλήθηκε μια έκρηξη ηφαιστείου με επακόλουθο παλιρροϊκό κύμα (τσουνάμι) που κατέστρεψε τον πολιτισμό που ήκμαζε στο Αιγαίο, επέφερε ζημιές στην Κρήτη και τους εκεί οικισμούς. Αιγυπτιακά αρχεία που μιλούν για καταστροφή ενός θαλάσσιου πολιτισμού δυτικά της Αιγύπτου υπάρχουν και πιθανότατα εννοούν την Κρήτη, που βρίσκεται κάπως δυτικά από την Αίγυπτο.


[img]http://img.pathfinder.gr/Pathfinder/New ... 537664.jpg[/img]


Η Κρήτη ήταν γνωστή στους Αιγυπτίους ως το βασίλειο της Κεφτιού που ήταν η χώρα των στηλών που συγκρατούν τον ουρανό. Η λέξη Ατλαντίς σχετίζεται με το μυθικό Τιτάνα Άτλαντα που κρατούσε στις πλάτες του τον Ουρανό (α αθροιστικό + ρ. τλάω/ω = σηκώνω). Τα χαρακτηριστικά των Ατλάντων ταιριάζουν εν πολλοίς και σ’ αυτά των Κρητών: ευημερία, εμπόριο, τεχνολογία, θαλασσοκρατία, ειρηνική ζωή. Άλλες ομοιότητες ήταν ότι υπήρχαν εξωτικά ζώα εξίσου και στους δυο λαούς, όπως π.χ. ταύροι. Ακόμη η καταστροφή επήλθε και στους δυο πολιτισμούς μέσα σ’ ένα εικοσιτετράωρο. Η Ατλαντίδα βρισκόταν πέρα από τις Ηράκλειες Στήλες, αλλά και στις Κυκλάδες υπάρχουν Στήλες του Ηρακλή. Υπάρχουν όμως και αρνητικά σημεία: η Κρήτη δεν έχει το μέγεθος της μυθικής Ατλαντίδος, όπως περιγράφεται στον Πλάτωνα, αν και σε κάποιο σημείο η περιγραφή του Πλάτωνα δημιουργεί ερωτηματικά για το πραγματικό μέγεθος της Ατλαντίδος, καθώς αναφέρει ότι στο κέντρο του νησιού, κοντά στη θάλασσα, λέγεται πως υπήρχε η πιο όμορφη και εύφορη από όλες τις πεδιάδες και κοντά στο μέσο αυτής της πεδιάδος, περίπου πενήντα στάδια από τη θάλασσα ένας λόφος με όχι μεγάλο μέγεθος. Άλλο στοιχείο που αποβαίνει εις βάρος της εκδοχής αυτής είναι ότι η περιγραφή δεν αναφέρεται σε κατακλυσμό λόγω μιας ηφαιστειακής έκρηξης, όπως αυτό συνέβη στην Κρήτη. Επίσης, αν όντως οι Αιγύπτιοι ιερείς εννοούσαν την Κρήτη ως Ατλαντίδα, τότε γιατί ο Σόλων και ο Πλάτων που την περιγράφει, δεν κατάλαβαν ότι ήταν το ίδιο μέρος; Καμία, λοιπόν, περιοχή από τις προαναφερθείσες και άλλες που δεν αναφέρθηκαν δεν δικαιώνει το μύθο της Ατλαντίδος. Μήπως, τελικά, υπήρξε ένας μύθος, μια επινόηση του ίδιου του Πλάτωνα - αν και ο ίδιος επιμένει ότι υπήρξε μια τέτοια νησιωτική χώρα - μια αλληγορία, πράγμα που συνηθίζει να κάνει στα έργα του ο φιλόσοφος;
Τι μπορεί να θέλει να μας πει ο Πλάτων, αν εκλάβουμε την εξιστόρηση που κάνει για την Ατλαντίδα ως μύθο; Είναι, νομίζω, αποδεκτό ότι ένας μύθος έχει έναν ιστορικό πυρήνα, μια βαθιά στο χρόνο ανάμνηση ενός γεγονότος ή ενός φυσικού φαινομένου, όπως συμβαίνει στην περίπτωση του μύθου αυτού. Είδαμε πιο πάνω ότι ο κατακλυσμός στο μύθο συμπίπτει χρονολογικά με έναν αντίστοιχο κατακλυσμό που έγινε στους προϊστορικούς χρόνους. Αναφερθήκαμε, όπως είδαμε, στην προϊστορική αττική γη που ήταν εύφορη, σε αντίθεση με αυτήν της εποχής του. Όλα αυτά θα μπορούσαν να συνιστούν μια πραγματική εικόνα της περιόδου εκείνης. Θα μπορούσαμε να πούμε πως ήταν ο ιστορικός πυρήνας του μύθου. Με τον καιρό ο μύθος ενδέχεται να εμπλουτίστηκε με στοιχεία από κατοπινές εποχές. Η αναφορά σε μεταλλεύματα, όπως ο χαλκός, ο ορείχαλκος κτλ. μας παραπέμπουν σε εποχές που ο χαλκός είχε μπει στην καθημερινότητα των ανθρώπων (Εποχή του Χαλκού). Η αρχιτεκτονική της πόλης των Ατλάντων είναι χαρακτηριστική και αποτελεί επίσης ένα σημαντικό στοιχείο. Οι ομόκεντροι δακτύλιοι που διώρυγες το χωρίζουν σε τέσσερα τμήματα πιθανότατα να παραπέμπουν σε υπαρκτές πόλεις (βλ. Τροια).


[img]http://tovima.dolnet.gr/data/D2004/D0509/1abc4c.gif[/img]

Παρόμοια κτισμένη ήταν και η Τροία (ακόμα και το νεολιθικό Σέσκλο θυμίζει μια τέτοια δόμηση), που επίσης επλήγη από κατακλυσμό μετά την άλωσή της από τους Έλληνες και είχε συνδεθεί με τον Ποσειδώνα (τα τείχη της κατά παράδοση φτιάχτηκαν από τον Ποσειδώνα). Πολλοί βλέπουν στο σχήμα της δόμησης της πόλης το σύμβολο της σβάστικας, του πανάρχαιου συμβόλου της ευημερίας που ήταν διαδεδομένο στους προϊστορικούς λαούς. Ο Ποσειδώνας δικαιολογημένα θεωρείται ο δημιουργός της Ατλαντίδος, γιατί σχετίζεται άμεσα με την ιδιότητά του ως θεού της θάλασσας. Και φτάνουμε τώρα στο να δικαιολογήσουμε τη σύγκρουση Ατλάντων και Αθηναίων και την κατίσχυση των δεύτερων. Αυτό που ενώνει τους δυο πολιτισμούς είναι η δύναμη που έχουν στη θάλασσα. Πίσω από τους Άτλαντες κρύβεται κάποιος υπαρκτός λαός με παράδοση στη θάλασσα, όπως π.χ. οι Μινωίτες, ή είναι ένα αποκύημα της φαντασίας; Παραδοσιακά γνωρίζουμε ότι οι σχέσεις Αθηναίων και Μινωιτών ήταν εχθρικές. Ο Μίνως μάλιστα, όπως αναφέρει ο Πλάτων (Μίνως 320 e – 321d), επιτέθηκε στην Αθήνα, για να εκδικηθεί το θάνατο του γιου του Ανδρόγεω: «Αυτό ήταν το σφάλμα του Μίνωα, που πολέμησε αυτήν εδώ την πόλη, στην οποία υπάρχει πολλή σοφία και ποιητές κάθε είδους…Αυτό ήταν λοιπόν το σφάλμα του Μίνωα, το ότι έγινε μισητός σε μας, και γι’ αυτό έχει αποκτήσει κακή φήμη».Κάπου εδώ σταματάνε οι τυχόν ομοιότητες με τη μινωική Κρήτη. Μήπως αυτές οι εχθρικές σχέσεις με την Αθήνα και η καταστροφή, τελικά, του μινωικού πολιτισμού ήταν γνωστές στους Αιγυπτίους ιερείς μέσω επαφών με Μινωίτες; Μήπως συγχωνεύθηκε αυτή η ιστορία με τον κύριο κορμό της μυθικής Ατλαντίδος; Τα περί Ατλαντίδος διαδόθηκαν στους Αιγυπτίους προφανώς από τους προγόνους των Ελλήνων, καθώς δίδεται στους Έλληνες η χρονική προτεραιότητα ως πολιτισμός κατά χίλια χρόνια (πριν 9.000 χρόνια από την εποχή του Σόλωνα) έναντι των Αιγυπτίων («αρχίζοντας από σας χίλια χρόνια πιο πριν» Τίμαιος 23 e). Η χρονική περίοδος δημιουργίας του πολιτισμού των προγόνων των Ελλήνων συμπίπτει ως δια μαγείας με την περίοδο του κατακλυσμού. Άρα αυτός ο μύθος ίσως να ήταν κατασκεύασμα των Πρωτοαιγαίων που κατοίκησαν τον ελλαδικό χώρο και είχαν ανάμνηση της καταστροφής αυτής. Όταν ήρθαν σε επαφή με την Αίγυπτο, με την οποία, εξάλλου, τους ενώνει ένας κοινός – να το πω πρωτοαιγιακός – πολιτισμός, αν δώσουμε πίστη στα γραφόμενα του Πλάτωνος (Τίμαιος 24 c) που μιλάει για μια θηλυκή θεότητα (Αθηνά – Νηίθ), η οποία δημιούργησε πρώτα τον αιγιακό πολιτισμό στον ελλαδικό χώρο και ύστερα τον πολιτισμό της Αιγύπτου. Για κάποιο λόγο η ανάμνηση αυτού του κατακλυσμού διεκόπη στον ελλαδικό χώρο – ίσως από βίαιες πληθυσμιακές ανακατατάξεις ή από εκτεταμένες γεωφυσικές μεταβολές – και συνεχίστηκε στην Αίγυπτο που είχε περάσει εκεί, όπως είπαμε, από τους Πρωτοαιγαίους. Αναφερόμενος ο Διόδωρος Σικελιώτης (Ε΄ 57, 3 – 4) για την απώλεια της γνώσης από τους Έλληνες σχετικά με την αστρονομία λέει τα εξής«Όταν, όμως, αργότερα έγινε ο κατακλυσμός στους Έλληνες και από τις βροχοπτώσεις χάθηκαν οι περισσότεροι άνθρωποι, μαζί με κείνους συνέβη να καταστραφούν και τα γραπτά μνημεία, και γι’ αυτήν την αιτία οι αιγύπτιοι, βρίσκοντας την ευκαιρία, ιδιοποιήθηκαν όλα τα περί αστρονομίας και επειδή λόγω της άγνοιάς τους οι Έλληνες δεν μπορούσαν πλέον να επικαλεστούν τις γραπτές μαρτυρίες, ενισχύθηκε η άποψη ότι πρώτοι οι αιγύπτιοι ανακάλυψαν τα άστρα». Κάποια στιγμή καταγράφηκαν σε αρχεία μετά τη διάδοση της γραφής στην Αίγυπτο και έκτοτε πιθανότατα να δημιουργήθηκαν προσμίξεις από ετερόκλητα στοιχεία, όπως κάποια που προαναφέραμε. Ο Σόλωνας, βεβαίως, δεν είχε γνώση όσων αφορούσε το πανάρχαιο παρελθόν της φυλής του, που στην ουσία δεν ήταν, διότι ο ίδιος εκπροσωπούσε τον Έλληνα που αντιπροσωπεύει έναν εκπρόσωπο της υποομάδας των Πελασγών διαφορετικό πολιτισμικά από το υπόστρωμα της υποομάδας του πολιτισμού του Αιγαίου. Στα πολύ πανάρχαια προϊστορικά χρόνια ανάγονται μύθοι για κατακλυσμούς που έπληξαν τον τότε κόσμο και ειδικά τον μεσογειακό. Ο πρώτος (μετακατακλυσμιαίος) άνθρωπος φαίνεται πως ήταν κάποιος κοινός πρόγονος λαών του μεσογειακού και περιμεσογειακού χώρου και του χώρου που επεξετάθη πέρα από αυτόν. Οι Ινδοί λ.χ. ονομάζουν τον άνθρωπο που εσώθη από τον κατακλυσμό ΜΑΝΟΥ, στη Φρυγία ο πρώτος βασιλεύς ονομάζεται ΜΑΝΗΣ (ή ΜΗΝ στο ΜΗΝ Φαρνάκης), στην Αίγυπτο ο πρώτος βασιλεύς που συνένωσε τη χώρα ονομάζεται ΜΗΝΗΣ, στους Γερμανούς πάλι ονομάζεται ο πρώτος άνθρωπος ΜΑΝΟΥΣ. Όλες αυτές οι ονομασίες αν δεχτούμε ότι έχουν κοινή καταγωγή, μπορούμε να υποθέσουμε πως η αρχική αφετηρία θα έπρεπε να ήταν μια περιοχή, όπου για πρώτη φορά ο άνθρωπος της μετακατακλυσμιαίας περιόδου θα ονομαζόταν ΜΝ (παραλείποντας τον διαφορετικό από λαό σε λαό στη λέξη φωνηεντισμό). Η λέξη αυτή για τον μετακατακλυσμιαίο άνθρωπο θυμίζει καταπληκτικά τη λέξη ΜΗΝΗΝ (=ημισέληνο). Η ημισέληνος ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη στην Μινωική Κρήτη, αλλά και στην ευρύτερη Ανατολή. Τι συμβόλιζε, όμως, η ημισέληνος για τον προϊστορικό άνθρωπο; Σίγουρα ήταν η μία από τις τέσσερις φάσεις της Σελήνης (οι άλλες είναι: αρτίτοκος, αμφίκυρτος, πανσέληνος), αλλά πέρα από αυτό η ημισέληνος και οι άλλες μεταβολές που γίνονταν στη σελήνη είχε γεμίσει με δέος τον άνθρωπο. Το γέμισμα και το λιγόστεμα της σελήνης συνεδέθη τόσο με τη φθορά και την αναγέννηση, όσο και με την πλημμύρα και την άμπωτη (γέμισμα και λιγόστεμα αντίστοιχα των υδάτων), που τόσο πολύ ταλαιπωρούσαν τον άνθρωπο. Η σύγχρονη αστρονομία δέχεται την επίδραση της σελήνης στο φαινόμενο της πλημμυρίδος και της άμπωτης, αλλά και η επίδρασή της στον ανθρώπινο οργανισμό αποτελούμενο από 80% διαφόρων υγρών είναι καταλυτική, και έτσι μόνο θα μπορούσε κανείς να εξηγήσει και τη ΜΗΝΙΝ (=οργή) ως μια ΜΑΝΙΑ εν είδει σεληνιάσματος. Τα ιερά κέρατα στη Μινωική Κρήτη, τα κέρατα του ΜΑΙΝΟΜΕΝΟΥ ταύρου, δε είναι παρά η προσωποποίηση της ίδια της ημισελήνου. Ο ίδιος, επομένως, ο ΜΙΝΩΣ, ο οποίος είναι «παλαίτατος ων ακοηι ίσμεν» κατά τον Θουκυδίδη, ο αρχαιότερος βασιλεύς μετά τον κατακλυσμό, είναι η προσωποποίηση του ιερού ταύρου και ως γυναίκα του παίρνει την ιερή αγελάδα, την Πασιφάη (=ολοφώτεινη), εκπροσωπώντας ίσως το γέμισμα και το λιγόστεμα με τη σειρά τους. Αν συσχετιστεί το γεγονός ότι η Ατλαντίς αναφέρεται πως συνέβη εκεί που δύει ο Ήλιος και ότι εκεί κατά κανόνα ο κόσμος είναι μαρκαρισμένος με το θάνατο και με τρομακτικά όντα (βλ. Γοργώ, Στύξ κτλ), είναι το βασίλειο της Νυκτός και των Νεκρών (σχετικά με τα μεγαλιθικά μνημεία οι ειδικοί μιλάνε για ταφικά μνημεία, αλλά και παρατηρητήρια σεληνιακά και ηλιακά ευρισκόμενα όλα στην Δυτική Ευρώπη). Ακόμη ταύρος θυσιαζόταν στις νεκρικές τελετές, ζώο, όπως παρατηρούμε, σεληνιακό και γονιμικό. Η αέναη εναλλαγή ζωής και θανάτου είχε βαθιές καταβολές στο χρόνο. Ο μύθος για την Ατλαντίδα τελειώνει με την εκδίκηση του Διός εξαιτίας της υπέρβασης των ατλάντων από της ανομίες τους. Σε επίπεδο ηθικοθρησκευτικό έχουμε τον τέλειο μετασχηματισμό του στοιχείου, όπως είδαμε, φθοράς και αναγέννησης, στο στοιχείο υπέρβασης και τιμωρίας, σε ηθικό πια επίπεδο (όπως ανταποκρίνεται πια στην αρχαϊκή εποχή που ζει ο Σόλων).
Το έργο Κριτίας, στο οποίο περιγράφεται λεπτομερώς η Ατλαντίς, μένει ανολοκλήρωτο και μας κλείνουν έτσι για πάντα οι πόρτες στο να μάθουμε τι ακριβώς συνέβη. Ήταν τελικά υπαρκτή η Ατλαντίς, έτσι όπως την περιέγραψε ο Πλάτων ή ήταν μια δική του επινόηση, που αν μη τι άλλο είχε σκοπό να διδάξει. Ο μαθητής του πάντως ο Αριστοτέλης μας λέει ξεκάθαρα ότι ο ίδιος που επινόησε την Ατλαντίδα, ο ίδιος την κατέστρεψε. Όπως και να έχει το πράγμα, πάντα θα μας γοητεύει αυτός ο μύθος, ακριβώς επειδή είναι μύθος και όχι ιστορικό γεγονός (προς το παρόν τουλάχιστον!).
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος TEUTAMOS την Δευ 21 Απρ 2008, 18:11, έχει επεξεργασθεί 3 φορές συνολικά.
ΕΛΛΗΝΩΝΠΡΟΜΑΧΟΥΝΤΕΣΑΘΗΝΑΙΟΙΜΑΡΑΘΩΝΙ
ΧΡΥΣΟΦΟΡΩΝΜΗΔΩΝΕΣΤΟΡΕΣΑΝΔΥΝΑΜΙΝ


...ΓΙΑ ΤΑ 2500 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΕΠΕΡΑΣΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΧΗΝ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΟΣ
Άβαταρ μέλους
Lionheart
Δόκιμος
Δόκιμος
Δημοσιεύσεις: 2876
Εγγραφή: Κυρ 15 Απρ 2007, 01:48
Φύλο: Άνδρας
Τοποθεσία: Μόναχο

Re: ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ!ΜΥΘΟΣ ή ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΣ

Δημοσίευση από Lionheart » Τετ 25 Απρ 2007, 02:35

Ωραία αυτά που έγραψες και δε διαφωνώ. Αλλά το ερώτημα που με καίει δεν ειναι αυτό.
Φημολογείτε ότι οι κάτοικοι της χαμένης Ατλαντίδας μπορούσαν να χρησιμοποιούν περισσότερο από το 1/5 του εγκεφάλου τους. Αυτό θα μπορούσε να τους δώσει κάποιες εξωπραγματικές για εμάς δυνατότητες/ιδιότητες.
Και επίσης, μπορεί (αν αυτό ισχύει) να έχει μείνει η χαμένη γνώση σε περίπτωση που η Ήπειρος εκείνη ανακαλυφθεί...
Αὐτὰ τὰ δέντρα δὲ βολεύονται μὲ λιγότερο οὐρανό,
αὐτὲς οἱ πέτρες δὲ βολεύονται κάτου ἀπ᾿ τὰ ξένα βήματα,
αὐτὰ τὰ πρόσωπα δὲ βολεύονται παρὰ μόνο στὸν ἥλιο,
αὐτὲς οἱ καρδιὲς δὲ βολεύονται παρὰ μόνο στὸ δίκιο.
Άβαταρ μέλους
TEUTAMOS
Σούπερ Ιδεογραφίτης
Σούπερ Ιδεογραφίτης
Δημοσιεύσεις: 1697
Εγγραφή: Σάβ 21 Απρ 2007, 20:35

Re: ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ!ΜΥΘΟΣ ή ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΣ

Δημοσίευση από TEUTAMOS » Τετ 25 Απρ 2007, 17:41

Αυτό που αναφέρεις, φίλτατε, και μάλιστα ως φήμη, δε γνωρίζω πόθεν προκύπτει. Εγώ έθεσα απλώς το τόσο πολυσυζητημένο θέμα της χαμένης Ατλαντίδος, και προσπάθησα και εγώ (όπως πολλοί άλλοι πριν απο μένα) να δώσουν έστω μια μικρή αλλά ελπίζω βοηθητική προς τη διερεύνηση αυτή του θέματος διάσταση, βασισμένος πρώτον και κυριώτερον στην περικοπή από τον Τίμαιο και από τον Κριτία, και έπειτα σε ό,τι άλλο στοιχείο μπορεί να είναι στη διάθεση για αυτό το θέμα. Ίσως, αν καποια στιγμη προσέκρουαν πάνω στην χαμένη αυτή ήπειρο (δε γνωρίζω πώς), ενδεχομένως να άλλαζε πολλά απο τα γραφόμενα της προιστορίας. Αυτό το τελευταίο με "καίει" προσωπικά εμένα για τον απλούστατο λόγο ότι η ελληνική προιστορια (μέρος της οποίας ειναι στον μύθο αυτό) δεν μπορει να ξεκιναει απο τις Μυκήνες (γιατι και η Κρητη πέρα απο αυτήν την προσδοκία θεωρείται πως ειναι).Προς το παρον, ας απολαυσουμε ΑΚΟΜΑ τον μυθο οπως μας παραδοθηκε απο τον Πλατωνα.
ΕΛΛΗΝΩΝΠΡΟΜΑΧΟΥΝΤΕΣΑΘΗΝΑΙΟΙΜΑΡΑΘΩΝΙ
ΧΡΥΣΟΦΟΡΩΝΜΗΔΩΝΕΣΤΟΡΕΣΑΝΔΥΝΑΜΙΝ


...ΓΙΑ ΤΑ 2500 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΕΠΕΡΑΣΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΧΗΝ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΟΣ
Άβαταρ μέλους
Lionheart
Δόκιμος
Δόκιμος
Δημοσιεύσεις: 2876
Εγγραφή: Κυρ 15 Απρ 2007, 01:48
Φύλο: Άνδρας
Τοποθεσία: Μόναχο

Re: ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ!ΜΥΘΟΣ ή ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΣ

Δημοσίευση από Lionheart » Τετ 25 Απρ 2007, 20:11

Ούτε εγώ ξέρω από που προέκυψε. Απλά το έχουν αναφέρει σε αρκετά περιοδικά και σε ένα-δύο ντοκιμαντέρ...
Αὐτὰ τὰ δέντρα δὲ βολεύονται μὲ λιγότερο οὐρανό,
αὐτὲς οἱ πέτρες δὲ βολεύονται κάτου ἀπ᾿ τὰ ξένα βήματα,
αὐτὰ τὰ πρόσωπα δὲ βολεύονται παρὰ μόνο στὸν ἥλιο,
αὐτὲς οἱ καρδιὲς δὲ βολεύονται παρὰ μόνο στὸ δίκιο.
Άβαταρ μέλους
Oropion
Κολλημένος Ιδεογραφίτης
Κολλημένος Ιδεογραφίτης
Δημοσιεύσεις: 110
Εγγραφή: Παρ 20 Απρ 2007, 20:51
Έδωσε Likes: 1 φορά
Έλαβε Likes: 2 φορές

Re: ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ!ΜΥΘΟΣ ή ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΣ

Δημοσίευση από Oropion » Πέμ 26 Απρ 2007, 08:54

ΛΕΝΕ ΠΩΣ ΟΤΑΝ ΞΕΚΙΝΗΣΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΚΟΛΟΜΒΟΣ ΝΑ ΠΛΕΥΣΕΙ ΠΡΟΣ ΑΜΕΡΙΚΗ,ΕΙΧΕ ΧΑΡΤΗ ΤΗΣ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑΣ.ΗΤΑΝ ΠΕΠΕΙΣΜΕΝΟΣ,ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΗΠΕΙΡΟΣ ΕΚΕΙ !!!ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ,ΘΑ ΛΕΓΑΜΕ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΝΕΟ-ΑΤΛΑΝΤΕΣ.ΞΑΝΘΟΙ,ΓΑΛΑΝΟΜΑΤΗΔΕΣ,ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ,ΑΛΛΑ ΕΚΦΥΛΟΙ,ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΙ,ΕΤΟΙΜΟΙ ΝΑ ΞΑΝΑΚΑΤΑΣΤΡΑΦΟΥΝ .....
ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΝΙΚΑΝ ΤΟ ΘΑΡΡΕΙΝ...!!!
Άβαταρ μέλους
Lionheart
Δόκιμος
Δόκιμος
Δημοσιεύσεις: 2876
Εγγραφή: Κυρ 15 Απρ 2007, 01:48
Φύλο: Άνδρας
Τοποθεσία: Μόναχο

Re: ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ!ΜΥΘΟΣ ή ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΣ

Δημοσίευση από Lionheart » Πέμ 26 Απρ 2007, 11:51

Καμμία σχέση. Οι Αμερικάνοι οι σημερινοί είναι απλοί απόγονοι Ευρωπαίων φονιάδων και κλεφτών, και σαν κληρονομιά έχουν τη διατήρηση του εκφυλισμού.
Οι αληθινοί Αμερικάνοι είναι οι ιθαγενείς που έσφαξαν και λεηλάτησαν οι Ισπανοί, οι Άγγλοι και τόσοι άλλοι της Ευρώπης που πήγαιναν για "εξερευνήσεις" και για "ανταλλαγή πόλιτισμικών στοιχείων"...
Πράγματι, είναι τέτοιου είδους η ανταλλαγη. Ο Αμερικάνος βλέπει πως διαπερνά το σώμα του ένα βλήμα από πυροβόλο όπλο και οι Ευρωπαίοι βλέπουν τον τρόπο που ένας κυνηγός κεφαλών τους παίρνει το σκαλπ...
Αὐτὰ τὰ δέντρα δὲ βολεύονται μὲ λιγότερο οὐρανό,
αὐτὲς οἱ πέτρες δὲ βολεύονται κάτου ἀπ᾿ τὰ ξένα βήματα,
αὐτὰ τὰ πρόσωπα δὲ βολεύονται παρὰ μόνο στὸν ἥλιο,
αὐτὲς οἱ καρδιὲς δὲ βολεύονται παρὰ μόνο στὸ δίκιο.
Άβαταρ μέλους
ArELa
Founder-Administrator
Founder-Administrator
Δημοσιεύσεις: 66942
Εγγραφή: Κυρ 15 Απρ 2007, 01:29
Irc ψευδώνυμο: ArELa
Φύλο: Γυναίκα
Έδωσε Likes: 1879 φορές
Έλαβε Likes: 2770 φορές

Re: ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ!ΜΥΘΟΣ ή ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΣ

Δημοσίευση από ArELa » Δευ 30 Απρ 2007, 10:20

Όπως θα διαπιστώσετε, στο παρόν νήμα του Τεύταμου, συνένωσα με τη χρονολογική σειρά που τοποθετήθηκαν, δύο προηγούμενα ομότιτλα νήματα της sacred circle και του idroxoos, για να βρίσκονται όλα συγκεντρωμένα σε ένα.
.







Δεν περιμένω τίποτα, δεν ελπίζω σε τίποτα,
δεν καταλαβαίνω τίποτα, είμαι ξανθιά κι ελεύθερη...


τα κανάλια μου /my channels:
στο vasoula2908 και στο vasoula2908asteria
στο Βrighteon,
στο Bitchute
στο Rumble
Άβαταρ μέλους
Fountikos_Xasistas
Πορωμένος Ιδεογραφίτης
Πορωμένος Ιδεογραφίτης
Δημοσιεύσεις: 582
Εγγραφή: Δευ 30 Απρ 2007, 10:23
Φύλο: Άνδρας
Επικοινωνία:

Re: Η Ατλαντίδα στη Σαχάρα (από idroxoos)

Δημοσίευση από Fountikos_Xasistas » Δευ 30 Απρ 2007, 11:16

Στη Σαχάρα;;; Εγώ νόμιζα πως η Ατλαντιδα καταποντίστηκε, όχι ξεράθηκε από τον Ήλιο :shock:
Τα άστρα και τα ζώδια, μας φέρνουνε εμπόδια...
http://www.youtube.com/watch?v=HtUFhbH1UZ4
Άβαταρ μέλους
ArELa
Founder-Administrator
Founder-Administrator
Δημοσιεύσεις: 66942
Εγγραφή: Κυρ 15 Απρ 2007, 01:29
Irc ψευδώνυμο: ArELa
Φύλο: Γυναίκα
Έδωσε Likes: 1879 φορές
Έλαβε Likes: 2770 φορές

Re: Περι Ατλαντίδας... (idroxoos, sacred_circle, TEUTAMOS)

Δημοσίευση από ArELa » Δευ 30 Απρ 2007, 11:30

'Oπως προείπα, συνενώθηκαν 3 διαφορετικά νήματα, που ανοίχτηκαν σε 3 διαφορετικές χρονικές στιγμές. Ο πρώτος (idroxoos) δε βρίσκεται στα ΙΔΕΟ για να σου απαντήσει. Το πιο πρόσφατο πόνημα, είναι αυτό του Τεύταμου. Αν σκοπεύεις να πραγματευτείς ποτέ στα σοβαρά ένα τόπικ, θα πρότεινα να σταθείς σ'αυτό και να το σχολιάσεις αν μπορείς. :cool:
.







Δεν περιμένω τίποτα, δεν ελπίζω σε τίποτα,
δεν καταλαβαίνω τίποτα, είμαι ξανθιά κι ελεύθερη...


τα κανάλια μου /my channels:
στο vasoula2908 και στο vasoula2908asteria
στο Βrighteon,
στο Bitchute
στο Rumble
Άβαταρ μέλους
TEUTAMOS
Σούπερ Ιδεογραφίτης
Σούπερ Ιδεογραφίτης
Δημοσιεύσεις: 1697
Εγγραφή: Σάβ 21 Απρ 2007, 20:35

Re: Περι Ατλαντίδας... (idroxoos, sacred_circle, TEUTAMOS)

Δημοσίευση από TEUTAMOS » Σάβ 01 Δεκ 2007, 23:53

Ο μύθος της Ατλαντίδος κοινοποιήθηκε από κάποιον Αιγύπτιο ιερέα στον Σόλωνα, όταν αυτός ευρίσκετο στην Σάιν της Αιγύπτου. Έτσι φαίνεται τουλάχιστον πως ο μύθος προέρχεται από αιγυπτιακές πηγές. Αποδέκτης, ωστόσο, αυτού του μύθου και αναδιηγητής αυτού του μύθου δεν ήταν όλη η αθηναϊκή κοινωνία, αλλά, αρχικά τουλάχιστον, μόνον η αριστοκρατική γενιά, στην οποία ανήκε ο Σόλων και, όπως θα δούμε, και ο Κριτίας, αλλά και ο ίδιος ο Πλάτων. Είναι, λοιπόν, θα λέγαμε, ένας μύθος που έχει γίνει παρακαταθήκη εντός αυτής της παλαιοαριστοκρατικής οικογενείας. Πώς έχουν τα πράγματα με βάση τα στοιχεία που έχουμε από τον Τίμαιο σχετικά με τον αποδέκτη και αναδιηγητή αυτού του μύθου; Αυτός που πρώτος άκουσε τον μύθο και τον διηγήθηκε για πρώτη φορά ήταν ο Σόλων, ο γνωστός νομοθέτης και ποιητής. Ο Σόλων γεννήθηκε το έτος 640 π.Χ. Από αλλού γνωρίζουμε, χωρίς να είμαστε βέβαιοι γι’ αυτό, ότι, αφού νομοθέτησε στην Αθήνα έφυγε για δέκα χρόνια, για να μην αναγκαστεί να αλλάξει κάποιον από τους νόμους που θέσπισε. Το έτος που ήταν επώνυμος άρχων ο Σόλων στην Αθήνα και νομοθέτησε ήταν το 594 π.Χ. Επομένως, αν δεν είχε εγκαταλείψει και πιο νωρίς την πόλη, θα πρέπει να υποθέσουμε ότι στην Αίγυπτο ευρέθη μετά το 594 π.Χ. Ήταν δηλαδή σε ηλικία 54 ετών. Σε αυτόν που διηγήθηκε την ιστορία αυτή, στον Κριτία, ήταν ενενήντα ετών. Με τον πατέρα του Κριτία, Δρωπίδη, είχε κάποια συγγένεια και πολύ στενή φιλία (Τίμαιος 20e) που ήταν και προπάππους του νεώτερου Κριτία. Έτσι μιλάμε για Κριτία Α΄ και Κριτία Β΄, ο ένας είναι ο παππούς και ο άλλος ο εγγονός. Ο εγγονός, ο Κριτίας Β΄, ήταν τότε δέκα ετών όταν άκουσε με την σειρά του την ιστορία (Τίμαιος 21e). Αν αφαιρέσουμε από το 594 π.Χ. δέκα χρόνια τότε έχουμε την χρονολογία 584 π.Χ., πιθανόν έτος επιστροφής του Σόλωνος (τότε πια θα ήταν 64 ετών) στην Αθήνα. Τότε ενδεχομένως θα πρέπει να τοποθετήσουμε την διήγηση του. Ο Κριτίας Β΄, γεννημένος πιθανόν το έτος 594 π.Χ., για να είναι δέκα ετών, όταν θα πρωτοάκουσε την ιστορία από τον μόλις επιστρέψαντα Σόλωνα, είχε εγγονό με τη σειρά του τον Κριτία Γ΄, τον γνωστό σοφιστή, αλλά και ένα εκ των Τριάκοντα κατά το έτος 404 π.Χ. Ο Κριτίας Γ΄ υπήρξε θείος της μητρός του Πλάτωνος Περικτιόνης. Συνεπώς, αυτή θα έπρεπε να ήταν η γενιά του Πλάτωνος (από την μεριά της μητρός του) που έφτανε πίσω στον Σόλωνα. Νομιμοποιούμαστε, λοιπόν, να λέμε ότι η ιστορία της Ατλαντίδος διατηρήθηκε εντός της παλαιοαριστοκρατικής αυτής οικογενείας. Η χρονολογία δράσης του Τιμαίου, σύμφωνα με τον Α.Ε. Taylor, είναι το 421 π.Χ. (όταν δηλαδή ο Πλάτων ήταν έξη ετών), εποχή της Νικιείου Ειρήνης. Η συγγραφή, ωστόσο, του έργου γίνεται πολύ αργότερα.
Ας έρθουμε λοιπόν να δούμε τι σχέσεις συνέδεαν τους Έλληνες με τους Αιγυπτίους. Δεν ήταν η πρώτη φορά που πήγε με τον Σόλωνα κάποιος Έλληνας στην Αίγυπτο. Πριν πάει ο Σόλων στην Αίγυπτο, ήδη μερικά χρόνια πιο μπροστά είχε ιδρυθεί μια πανελλήνια εμπορική αποικία στην Ναύκρατη στις εκβολές του δέλτα του Νείλου. Στις εκβολές του δέλτα του Νείλου ήταν και η πόλις Σάις, στην οποία άκουσε τον μύθο από τους ιερείς. Επομένως, μπορεί κανείς να φανταστεί ότι ο Σόλων επισκέφτηκε την ελληνική αποικία Ναύκρατη και βρέθηκε επίσης στην διπλανή πόλη Σάιν. Οι ιερείς της Σάιδος ήξεραν για μια ηπειρωτική νήσο έξω από της Ηράκλειες Στήλες που καταποντίστηκε και είχε ανεπτυγμένο πολιτισμό. Μάλιστα δε αυτή η νήσος ευρίσκετο δυτικά της Αιγύπτου, και εύκολα πάει το μυαλό κανενός στην Κρήτη που καταστράφηκε από την έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης κατά τα μέσα περίπου του 17ου αι. π.Χ. Δεν σταματάει εκεί όμως η ιστορία αυτή, αλλά έχει ακόμα μια παλαιότερη παράδοση. Στην δεκαετία του 630 και 620 π.Χ. περίπου ένας Σάμιος θαλασσοπόρος και έμπορος ο Κωλαίος πηγαίνοντας προς την Αίγυπτο, με την οποία οι εμπορικές σχέσεις δεν έπαψαν ποτέ να υπάρχουν, βρέθηκε με το πλοίο του σε ισχυρούς ανέμους. Έτσι ξαφνικά ευρέθη έξω από τις Ηράκλειες Στήλες στην περιοχή της Ισπανίας Ταρτησσό. Η έκπληξη και ο φόβος ήταν τόσο μεγάλος, αλλά και η χαρά της σωτηρίας τόσο μεγάλη, ώστε επιστρέφοντας στην Σάμο αφιέρωσε ένα πλοίο και έναν χάλκινο λέβητα στην θεά Ήρα. Η εμπειρία αυτή μπορεί ενδεχομένως να συνέβαλε στον σχηματισμό του μύθου της έξω από τις Ηράκλειες Στήλες Ατλαντίδος. Στον Τίμαιο 25 d λέγεται ότι υπάρχει λάσπη κάτω από την επιφάνειας της θάλασσας λόγωι του καταποντισμού. Το ίδιο αναφέρει και ο Αριστοτέλης στα Μετεωρολογικά Β, Ι, 354, 22. Η ύπαρξη αυτής της λάσπης θα έδινε την εντύπωση σε κάποιον ότι κάτω από την επιφάνεια του νερού βρίσκεται βυθισμένη μια πόλη ή ένα ολόκληρο νησί. Τα αίτια βέβαια θα μπορούσαν να είναι εντελώς διαφορετικά. Η εμπειρία αυτή θα είχε γίνει γνωστή και στους Αιγυπτίους που θα φαντάζονταν ότι πέρα στον Ωκεανό υπάρχει ένα κομμάτι γης κάτω από το νερό. Δεν εξηγεί όμως το πώς ο Πλάτων λέγει για την μεγάλη ήπειρο, που κατά πολλούς είναι η Αμερική. Εδώ θα μπορούσαμε να πούμε ότι στην Ταρτησσό (όνομα παρόμοιας ρίζας με τον Τάρταρο του κάτω κόσμου) υπήρχε κάποιο εμπορικό κέντρο ή και ενδεχομένως κάποιο πιο παλιό θρησκευτικό κέντρο λατρείας των νεκρών (όπως υπάρχουν πολλά σε όλη την Δυτική Ευρώπη), καθότι η Δύση (πέρα του Ωκεανού) ήταν ταυτισμένη με τον κάτω κόσμο στην σκέψη των αρχαίων. Δεν είναι απίθανο από κει να διενεργούνταν (από Αιγυπτίους και από Έλληνες) διαδρομές κατά μήκος των ευρωπαϊκών ακτών, αλλά και απέναντι στην μεγάλη Ήπειρο. Άλλωστε στον Τίμαιο 24 e γίνεται λόγος για το πορεύσιμον του Ωκεανού λόγωι αυτής της λάσπης. Στην Οδύσσεια λ 158 συμπεραίνεται ότι ο Ωκεανός διασχίζεται με ευεργέα νηα, με καλοφτιαγμένο δηλαδή πλοίο.
Για την καταστροφή του Ατλαντικού πολιτισμού υπεύθυνη ήταν η αλαζονική συμπεριφορά των κατοίκων που τιμωρήθηκε από τον Δία. Το σχήμα ύβρις – τίσις – νέμεσις που είναι καθαρά αρχαϊκό σχήμα συνδέεται και με τον τρόπο σκέψης ενός αριστοκράτη. Γι’ αυτό θα πρέπει να θεωρήσουμε αριστοκρατικής προελεύσεως το πνεύμα που υπάρχει στο τέλος του ημιτελούς έργου Κριτία, και δη της οικογενείας του Σόλωνος. Στο έργο του Ευνομία ο Σόλων μας δίνει μια γεύση αυτής της εικόνας. Ήδη στον πρώτο στίχο μας λέει: «Η πόλη η δική μας δεν πρόκειται να χαθεί, όσο εξαρτάται από του Δία τις αποφάσεις και από τις διαθέσεις των μακάριων θεών…..μαζεύουν πλούτη ενδίδοντας στην αδικία και, μη φειδόμενοι των περιουσιών, ούτε των ιερών ούτε του δημοσίου, κλέβουν προκλητικά από παντού, και ούτε στης Δικαιοσύνης τα σεβάσμια θεμέλια δεν αποδίδουν τον προσήκοντα σεβασμό, της Δικαιοσύνης που κρατά σφραγισμένο το στόμα της, έχει όμως πλήρη συνείδηση όσων γίνεται και όσων έγιναν, και κάποια στιγμή μέσα στον χρόνο καταφτάνει για να επιβάλει ποινές.» Έτσι λοιπόν βλέπουμε πως υπάρχει το αντίστοιχο παράλληλο με το τέλος του ημιτελούς έργου Κριτία σε ένα έργο του Σόλωνα. Ο Πλούταρχος στον Βίο του Σόλωνος (κεφ. 31) μας λέγει ότι το θέμα της Ατλαντίδος είχε απασχολήσει και τον ίδιο τον Σόλωνα, αλλά πιθανώς λόγωι της προκεχωρημένης ηλικίας του το άφησε ημιτελές, όπως και ο Πλάτων δηλαδή (Κατάρα έπεσε;;;)
ΕΛΛΗΝΩΝΠΡΟΜΑΧΟΥΝΤΕΣΑΘΗΝΑΙΟΙΜΑΡΑΘΩΝΙ
ΧΡΥΣΟΦΟΡΩΝΜΗΔΩΝΕΣΤΟΡΕΣΑΝΔΥΝΑΜΙΝ


...ΓΙΑ ΤΑ 2500 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΕΠΕΡΑΣΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΧΗΝ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΟΣ
Άβαταρ μέλους
ICAROS
Δόκιμος
Δόκιμος
Δημοσιεύσεις: 1679
Εγγραφή: Παρ 20 Απρ 2007, 19:06
Φύλο: Άνδρας
Τοποθεσία: ΑΤΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΥ
Έλαβε Likes: 3 φορές

Re: Η ΧΑΜΕΝΗ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ

Δημοσίευση από ICAROS » Πέμ 19 Ιουν 2008, 07:51

Πολλοί τονίζουν ότι δεν υπάρχουν άλλοι αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς που να γράφουν σε γνωστά σήμερα κείμενα περί Ατλαντίδος, πέραν Πλάτωνος.

Όμως, υπάρχουν πάμπολλες καταγραφές για δραστηριότητα των Ελλήνων στον ''Ωκεανό'' που βρίσκεται μετά τις ''Ηράκλειες Στήλες'', + στην απέναντι στεριά, ήτοι την Ατλαντίδα ή / και την Αμερική -αναλόγως του χρονικού σημείου που συνέβησαν τα περιγραφόμενα, προ ή κατόπιν καταστροφής της πρώτης-.

Για παράδειγμα 1 κείμενο του Απολλόδωρου είναι σαφές + ως προς το που βρίσκονται οι αρχαίες ''Στήλες του Ηρακλέους'', σημειώνοντας ξεκάθαρα ότι η θέση της μιας Στήλης είναι στην Ευρώπη + της άλλης στη Λιβύη, συνεπώς είναι αυτές που ξέρουμε σήμερα με το ίδιο όνομα, δηλ. οι του Γιβλαρτάρ, κάτι που αυτόματα ονομάζει + τον πέραν ''Ωκεανό'', ως ''Ατλαντικό''...

Εφόσον μάλιστα αμέσως παρακάτω στο ίδιο κείμενο, σημειώνεται και ο ''Άτλας'', από τον οποίο ονομάστηκε άλλωστε + ο Ατλαντικός Ωκεανός, + η Ατλαντίς. Ας σημειωθεί ότι οι ''Εσπερίδες'' παραπέμπουν στη λέξη ''Εσπερία'', που πολλοί ακόμη και σήμερα, πολιτικοί, δημοσιογράφοι, κ.α., χρησιμοποιούν εννοώντας την Αμερική.

Με το απόσπασμα αυτό εγκαταλείπονται ανεπιστρεπτί πια, όλες οι -αυθαίρετες- υποθέσεις περί Ατλαντίδος οπουδήποτε αλλού, οι οποίες είχαν στηριχθεί στην υποτιθέμενη αβεβαιότητα της θέσης των πλατωνικών ''Ηρακλείων Στηλών''.

Περί Ηρακλέους λοιπόν... Αναφορά στους Άθλους ''Τα βόδια του Γηρυόνη'' + ''Τα Μήλα των Εσπερίδων''. Να δοθεί βάση στα υπογραμμισθέντα + έντονα. Γιατί το κείμενο είναι σχετικά εκτενές για forum.

(Απολλόδωρου ''Βιβλιοθήκη'', Βιβλίο Β', V.10)
[...]
δέκατον ἐπετάγη ἆθλον τὰς Γηρυόνου βόας ἐξ
Ἐρυθείας κομίζειν. Ἐρύθεια δὲ ἦν Ὠκεανοῦ πλησίον
κειμένη νῆσος
, ἣ νῦν Γάδειρα καλεῖται. ταύτην κατῴ-
κει Γηρυόνης Χρυσάορος καὶ Καλλιρρόης τῆς Ὠκεανοῦ,
τριῶν ἔχων ἀνδρῶν συμφυὲς σῶμα, συνηγμένον εἰς ἓν
κατὰ τὴν γαστέρα, ἐσχισμένον δὲ εἰς τρεῖς ἀπὸ λαγό-
νων τε καὶ μηρῶν. εἶχε δὲ φοινικᾶς βόας, ὧν ἦν βου-
κόλος Εὐρυτίων, φύλαξ δὲ Ὄρθος ὁ κύων δικέφαλος
ἐξ Ἐχίδνης καὶ Τυφῶνος γεγεννημένος. πορευόμενος
οὖν ἐπὶ τὰς Γηρυόνου βόας διὰ τῆς Εὐρώπης, ἄγρια
πολλὰ <ζῷα> ἀνελὼν Λιβύης ἐπέβαινε, καὶ παρελθὼν
Ταρτησσὸν ἔστησε σημεῖα τῆς πορείας ἐπὶ τῶν ὅρων
Εὐρώπης καὶ Λιβύης ἀντιστοίχους δύο στήλας
. θερό-
μενος δὲ ὑπὸ Ἡλίου κατὰ τὴν πορείαν, τὸ τόξον ἐπὶ
τὸν θεὸν ἐνέτεινεν· ὁ δὲ τὴν ἀνδρείαν αὐτοῦ θαυμάσας
χρύσεον ἔδωκε δέπας, ἐν ᾧ τὸν Ὠκεανὸν διεπέρασε
.
καὶ παραγενόμενος εἰς Ἐρύθειαν ἐν ὄρει Ἄβαντι αὐλίζεται.
αἰσθόμενος δὲ ὁ κύων ἐπ᾽ αὐτὸν ὥρμα· ὁ δὲ καὶ τοῦτον τῷ
ῥοπάλῳ παίει, καὶ τὸν βουκόλον Εὐρυτίωνα τῷ κυνὶ βοηθοῦντα
ἀπέκτεινε.
Μενοίτης δὲ ἐκεῖ τὰς Ἅιδου βόας βόσκων Γηρυόνῃ τὸ γεγονὸς
ἀπήγγειλεν. ὁ δὲ καταλαβὼν Ἡρακλέα παρὰ ποταμὸν Ἀνθεμοῦντα
τὰς βόας ἀπάγοντα, συστησάμενος μάχην τοξευθεὶς ἀπέθανεν.
Ἡρακλῆς δὲ ἐνθέμενος τὰς βόας εἰς τὸ δέπας
καὶ διαπλεύσας εἰς Ταρτησσὸν Ἡλίῳ πάλιν ἀπέδωκε τὸ δέπας
.
διελθὼν δὲ Ἀβδηρίαν εἰς Λιγυστίνην ἦλθεν, ἐν ᾗ τὰς βόας ἀφῃροῦντο
Ἰαλεβίων τε καὶ Δέρκυνος οἱ Ποσειδῶνος υἱοί, οὓς κτείνας διὰ
Τυρρηνίας ᾔει. ἀπὸ Ῥηγίου δὲ εἷς ἀπορρήγνυσι ταῦρος,
καὶ ταχέως εἰς τὴν θάλασσαν ἐμπεσὼν καὶ διανηξάμενος <εἰς> Σικελίαν,
καὶ τὴν πλησίον χώραν διελθών, ἦλθεν εἰς πεδίον Ἔρυκος, ὃς
ἐβασίλευεν Ἐλύμων. Ἔρυξ δὲ ἦν Ποσειδῶνος παῖς, ὃς τὸν ταῦρον
ταῖς ἰδίαις συγκατέμιξεν ἀγέλαις. παραθέμενος οὖν τὰς βόας
Ἡρακλῆς Ἡφαίστῳ ἐπὶ τὴν αὐτοῦ ζήτησιν ἠπείγετο· εὑρὼν δὲ
ἐν ταῖς τοῦ Ἔρυκος ἀγέλαις, λέγοντος οὐ δώσειν ἂν μὴ παλαίσας
αὐτοῦ περιγένηται, τρὶς περιγενόμενος κατὰ τὴν πάλην ἀπέκτεινε,
καὶ τὸν ταῦρον λαβὼν μετὰ τῶν ἄλλων ἐπὶ τὸν Ἰόνιον ἤλαυνε πόντον.
ὡς δὲ ἦλθεν ἐπὶ τοὺς μυχοὺς τοῦ πόντου, ταῖς βουσὶν οἶστρον
ἐνέβαλεν ἡ ῞Ηρα, καὶ σχίζονται κατὰ τὰς τῆς Θρᾴκης ὑπωρείας·
ὁ δὲ διώξας τὰς μὲν συλλαβὼν ἐπὶ τὸν Ἑλλήσποντον ἤγαγεν,
αἱ δὲ ἀπολειφθεῖσαι τὸ λοιπὸν ἦσαν ἄγριαι. μόλις δὲ τῶν βοῶν
συνελθουσῶν Στρυμόνα μεμψάμενος τὸν ποταμόν, πάλαι τὸ ῥεῖθρον
πλωτὸν ὂν ἐμπλήσας πέτραις ἄπλωτον ἐποίησε, καὶ τὰς βόας
Εὐρυσθεῖ κομίσας δέδωκεν. ὁ δὲ αὐτὰς κατέθυσεν ῞Ηρᾳ.

τελεσθέντων δὲ τῶν ἄθλων ἐν μηνὶ καὶ ἔτεσιν ὀκτώ,
μὴ προσδεξάμενος Εὐρυσθεὺς τόν τε τῶν τοῦ
Αὐγέου βοσκημάτων καὶ τὸν τῆς ὕδρας, ἑνδέκατον ἐπέταξεν
ἆθλον παρ᾽ Ἑσπερίδων χρύσεα μῆλα κομίζειν.
ταῦτα δὲ ἦν, οὐχ ὥς τινες εἶπον ἐν Λιβύῃ,
ἀλλ᾽ ἐπὶ τοῦ Ἄτλαντος ἐν Ὑπερβορέοις·
ἃ Διὶ <Γῆ> γήμαντι ῞Ηραν ἐδωρήσατο. ἐφύλασσε δὲ αὐτὰ
δράκων ἀθάνατος, Τυφῶνος καὶ Ἐχίδνης,
κεφαλὰς ἔχων ἑκατόν· ἐχρῆτο δὲ φωναῖς παντοίαις καὶ
ποικίλαις. μετὰ τούτου δὲ Ἑσπερίδες ἐφύλαττον,
Αἴγλη Ἐρύθεια Ἑσπερία Ἀρέθουσα. πορευόμενος οὖν
ἐπὶ ποταμὸν Ἐχέδωρον ἧκε.

Κύκνος δὲ Ἄρεος καὶ Πυρήνης εἰς μονομαχίαν αὐτὸν προεκαλεῖτο.
Ἄρεος δὲ τοῦτον ἐκδικοῦντος καὶ συνιστάντος
μονομαχίαν, βληθεὶς κεραυνὸς μέσος ἀμφοτέρων
διαλύει τὴν μάχην. βαδίζων δὲ δι᾽ Ἰλλυριῶν, καὶ σπεύδων ἐπὶ
ποταμὸν Ἠριδανόν, ἧκε πρὸς νύμφας Διὸς καὶ Θέμιδος. αὗται
μηνύουσιν αὐτῷ Νηρέα. συλλαβὼν δὲ αὐτὸν
κοιμώμενον καὶ παντοίας ἐναλλάσσοντα μορφὰς ἔδησε,
καὶ οὐκ ἔλυσε πρὶν ἢ μαθεῖν παρ᾽ αὐτοῦ ποῦ τυγχάνοιεν
τὰ μῆλα καὶ αἱ Ἑσπερίδες. μαθὼν δὲ Λιβύην διεξῄει.
ταύτης ἐβασίλευε παῖς Ποσειδῶνος Ἀνταῖος, ὃς τοὺς ξένους
ἀναγκάζων παλαίειν ἀνῄρει. τούτῳ παλαίειν ἀναγκαζόμενος
Ἡρακλῆς ἀράμενος ἅμμασι μετέωρον κλάσας ἀπέκτεινε·
ψαύοντα γὰρ γῆς ἰσχυρότερον συνέβαινε γίνεσθαι, διὸ καὶ
Γῆς τινες ἔφασαν τοῦτον εἶναι παῖδα.

μετὰ Λιβύην δὲ Αἴγυπτον διεξῄει. ταύτης ἐβασί λευε Βούσιρις
Ποσειδῶνος παῖς καὶ Λυσιανάσσης τῆς Ἐπάφου.
οὗτος τοὺς ξένους ἔθυεν ἐπὶ βωμῷ Διὸς κατά τι λόγιον·
ἐννέα γὰρ ἔτη ἀφορία τὴν Αἴγυπτον κατέλαβε,
Φρασίος δὲ ἐλθὼν ἐκ Κύπρου, μάντις τὴν ἐπιστήμην,
ἔφη τὴν ἀφορίαν παύσασθαι ἐὰν ξένον ἄνδρα
τῷ Διὶ σφάξωσι κατ᾽ ἔτος. Βούσιρις δὲ ἐκεῖνον πρῶτον
σφάξας τὸν μάντιν τοὺς κατιόντας ξένους ἔσφαζε.
συλληφθεὶς οὖν καὶ Ἡρακλῆς τοῖς βωμοῖς προσεφέρετο
τὰ δὲ δεσμὰ διαρρήξας τόν τε Βούσιριν καὶ τὸν ἐκείνου
παῖδα Ἀμφιδάμαντα ἀπέκτεινε.

διεξιὼν δὲ Ἀσίαν Θερμυδραῖς, Λινδίων λιμένι, προσίσχει.
καὶ βοηλάτου τινὸς λύσας τὸν ἕτερον τῶν ταύρων
ἀπὸ τῆς ἁμάξης εὐωχεῖτο θύσας. ὁ δὲ βοηλάτης
βοηθεῖν ἑαυτῷ μὴ δυνάμενος στὰς ἐπί τινος ὄρους κατηρᾶτο.
διὸ καὶ νῦν, ἐπειδὰν θύωσιν Ἡρακλεῖ, μετὰ καταρῶν τοῦτο
πράττουσι. παριὼν δὲ Ἀραβίαν Ἠμαθίωνα κτείνει
παῖδα Τιθωνοῦ. καὶ διὰ τῆς Λιβύης πορευθεὶς
ἐπὶ τὴν ἔξω θάλασσαν παρ᾽ Ἡλίου τὸ δέπας
καταλαμβάνει. καὶ περαιωθεὶς ἐπὶ τὴν ἤπειρον τὴν
ἀντικρὺ
κατετόξευσεν ἐπὶ τοῦ Καυκάσου
τὸν ἐσθίοντα τὸ τοῦ Προμηθέως ἧπαρ ἀετόν,
ὄντα Ἐχίδνης καὶ Τυφῶνος· καὶ τὸν Προμηθέα ἔλυσε,
δεσμὸν ἑλόμενος τὸν τῆς ἐλαίας, καὶ παρέσχε τῷ
Διὶ Χείρωνα θνήσκειν ἀντ᾽ αὐτοῦ θέλοντα. ὡς δὲ ἧκεν
εἰς Ὑπερβορέους πρὸς Ἄτλαντα, εἰπόντος
Προμηθέως τῷ Ἡρακλεῖ αὐτὸν ἐπὶ τὰ μῆλα μὴ πορεύεσθαι,
διαδεξάμενον δὲ Ἄτλαντος τὸν πόλον ἀποστέλλειν
ἐκεῖνον, πεισθεὶς διεδέξατο. Ἄτλας δὲ
δρεψά μενος παρ᾽ Ἑσπερίδων τρία μῆλα ἧκε πρὸς Ἡρακλέα.
καὶ μὴ βουλόμενος τὸν πόλον ἔχειν ...
καὶ σπεῖραν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς θέλειν ποιήσασθαι.
τοῦτο ἀκούσας Ἄτλας, ἐπὶ γῆς καταθεὶς τὰ μῆλα
τὸν πόλον διεδέξατο. καὶ οὕτως ἀνελόμενος αὐτὰ
Ἡρακλῆς ἀπηλλάττετο. ἔνιοι δέ φασιν
οὐ παρὰ Ἄτλαντος αὐτὰ λαβεῖν, ἀλλ᾽ αὐτὸν
δρέψασθαι τὰ μῆλα, κτείναντα τὸν φρουροῦντα ὄφιν.
κομίσας δὲ τὰ μῆλα Εὐρυσθεῖ ἔδωκεν. ὁ δὲ λαβὼν
Ἡρακλεῖ ἐδωρήσατο· παρ᾽ οὗ λαβοῦσα Ἀθηνᾶ πάλιν αὐτὰ
ἀπεκόμισεν· ὅσιον γὰρ οὐκ ἦν αὐτὰ τεθῆναί που.
[...]
~ Ακραίο Επικοινωνιακό Φαινόμενο ~
Παλιγγίνης Ελευθέριος - HecarΧος HellΕυθερεύς
✩☿ Z ≡)))≡IΦI≡(((≡ ϟ ☿✩
✩∞ΙΑΟ∞✩
✩∞ΚΡΣ∞✩
✩☿ Z ≡)))≡IΦI≡(((≡ ϟ ☿✩
http://www.facebook.com/lpaliginis
Άβαταρ μέλους
Sulphur
Πορωμένος Ιδεογραφίτης
Πορωμένος Ιδεογραφίτης
Δημοσιεύσεις: 661
Εγγραφή: Κυρ 03 Φεβ 2008, 04:04
Φύλο: Άνδρας

Re: Η ΧΑΜΕΝΗ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ

Δημοσίευση από Sulphur » Πέμ 19 Ιουν 2008, 19:09

Το θεμα ειναι τι εννουσε ο πλατων ατλαντικο ωκεανο,διοτι εκεινα τα χρονια ατλαντικος δεν εννοουνταν ο σημερινος ωκεανος αλλα η μαυρη θαλασσα που ειχε παρει το ονομα της απο τον ατλαντα με τα γνωστα μηλα των εσπεριδων κτλ..

Παιδες η ατλαντιδα βρισκονταν στην περιοχη κοντα της Κριμεας,δειτε αυτο παρακατω!εκει πουυ ξεκινησε ο πολιτισμος βασικα στον Καυκασιο υπο την δωρεα του πυρος του Προμηθεα στον ανθρωπο!


http://atlantis-motherland.com/home05.html


Εικόνα




ριξτε μια ματια σε ολα τα κειμενα. εχει ενδιαφερον,δειτε και τις εικονες
«ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ,
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ,
ΓΕΝΝΙΕΜΑΙ ΑΠΟ ΕΠΟΧΗ ΣΕ ΕΠΟΧΗ.»

Μπαγκαβάτ Γκίτα.
Άβαταρ μέλους
ArELa
Founder-Administrator
Founder-Administrator
Δημοσιεύσεις: 66942
Εγγραφή: Κυρ 15 Απρ 2007, 01:29
Irc ψευδώνυμο: ArELa
Φύλο: Γυναίκα
Έδωσε Likes: 1879 φορές
Έλαβε Likes: 2770 φορές

Re: Η ΧΑΜΕΝΗ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ

Δημοσίευση από ArELa » Πέμ 19 Ιουν 2008, 19:31

Mέλιο συνένωσα το παρόν τόπικ σου με το προϋπάρχον και διέγραψα το ένα ποστ, γιατί το είχες βάλει και στο παλιό :D

Συνεχίζουμε κανονικά.
.







Δεν περιμένω τίποτα, δεν ελπίζω σε τίποτα,
δεν καταλαβαίνω τίποτα, είμαι ξανθιά κι ελεύθερη...


τα κανάλια μου /my channels:
στο vasoula2908 και στο vasoula2908asteria
στο Βrighteon,
στο Bitchute
στο Rumble
Άβαταρ μέλους
ICAROS
Δόκιμος
Δόκιμος
Δημοσιεύσεις: 1679
Εγγραφή: Παρ 20 Απρ 2007, 19:06
Φύλο: Άνδρας
Τοποθεσία: ΑΤΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΥ
Έλαβε Likes: 3 φορές

Re: Η ΧΑΜΕΝΗ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ

Δημοσίευση από ICAROS » Πέμ 19 Ιουν 2008, 22:40

Sulphur έγραψε:Το θεμα ειναι τι εννουσε ο πλατων ατλαντικο ωκεανο,διοτι εκεινα τα χρονια ατλαντικος δεν εννοουνταν ο σημερινος ωκεανος αλλα η μαυρη θαλασσα που ειχε παρει το ονομα της απο τον ατλαντα με τα γνωστα μηλα των εσπεριδων κτλ..

Παιδες η ατλαντιδα βρισκονταν στην περιοχη κοντα της Κριμεας,δειτε αυτο παρακατω!εκει πουυ ξεκινησε ο πολιτισμος βασικα στον Καυκασιο υπο την δωρεα του πυρος του Προμηθεα στον ανθρωπο!


Αυθαιρεσίες... Ατεκμηρίωτα όλα αυτά, από πουθενά δεν προκύπτουν.

Στη Μαύρη Θάλασσα δεν έχει Λιβύη ούτε Στήλες.

Οι Έλληνες δεν είναι αγεωγράφητοι για να κάνουν τα λάθη που τους χρεώνουν αυτές οι ''απίθανες'' θεωρίες.

''Ατλαντίδα στη Θήρα, Ατλαντίδα στην Κρήτη, Ατλαντίδα στο Μωριά, Ατλαντίδα στην Κύπρο, Ατλαντίδα στη Σακχάρα, Ατλαντίδα στο Βόρειο Πόλο, Ατλαντίδα στο Μενίδι, Ατλαντίδα στα Καμμένα Βούρλα, Ατλαντίδα τώωώώρα + στο Πόρτο Ράφτη''!

Με τη διαφορά ότι οι σοβαρές πληροφορίες, παλιές + νέες συμφωνούν τοποθετώντας την στον Ατλαντικό. + είναι σαφέστατες + επαληθεύσιμες στο χάρτη οι περιγραφές πορειών, οι ονομασίες, τα πάντα.
~ Ακραίο Επικοινωνιακό Φαινόμενο ~
Παλιγγίνης Ελευθέριος - HecarΧος HellΕυθερεύς
✩☿ Z ≡)))≡IΦI≡(((≡ ϟ ☿✩
✩∞ΙΑΟ∞✩
✩∞ΚΡΣ∞✩
✩☿ Z ≡)))≡IΦI≡(((≡ ϟ ☿✩
http://www.facebook.com/lpaliginis
Άβαταρ μέλους
Sulphur
Πορωμένος Ιδεογραφίτης
Πορωμένος Ιδεογραφίτης
Δημοσιεύσεις: 661
Εγγραφή: Κυρ 03 Φεβ 2008, 04:04
Φύλο: Άνδρας

Re: Η ΧΑΜΕΝΗ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ

Δημοσίευση από Sulphur » Πέμ 19 Ιουν 2008, 23:43

ΙΚΑΡΟΣ έγραψε:
Sulphur έγραψε:Το θεμα ειναι τι εννουσε ο πλατων ατλαντικο ωκεανο,διοτι εκεινα τα χρονια ατλαντικος δεν εννοουνταν ο σημερινος ωκεανος αλλα η μαυρη θαλασσα που ειχε παρει το ονομα της απο τον ατλαντα με τα γνωστα μηλα των εσπεριδων κτλ..

Παιδες η ατλαντιδα βρισκονταν στην περιοχη κοντα της Κριμεας,δειτε αυτο παρακατω!εκει πουυ ξεκινησε ο πολιτισμος βασικα στον Καυκασιο υπο την δωρεα του πυρος του Προμηθεα στον ανθρωπο!


Αυθαιρεσίες... Ατεκμηρίωτα όλα αυτά, από πουθενά δεν προκύπτουν.

Στη Μαύρη Θάλασσα δεν έχει Λιβύη ούτε Στήλες.

Οι Έλληνες δεν είναι αγεωγράφητοι για να κάνουν τα λάθη που τους χρεώνουν αυτές οι ''απίθανες'' θεωρίες.

''Ατλαντίδα στη Θήρα, Ατλαντίδα στην Κρήτη, Ατλαντίδα στο Μωριά, Ατλαντίδα στην Κύπρο, Ατλαντίδα στη Σακχάρα, Ατλαντίδα στο Βόρειο Πόλο, Ατλαντίδα στο Μενίδι, Ατλαντίδα στα Καμμένα Βούρλα, Ατλαντίδα τώωώώρα + στο Πόρτο Ράφτη''!

Με τη διαφορά ότι οι σοβαρές πληροφορίες, παλιές + νέες συμφωνούν τοποθετώντας την στον Ατλαντικό. + είναι σαφέστατες + επαληθεύσιμες στο χάρτη οι περιγραφές πορειών, οι ονομασίες, τα πάντα.
δεν δυναμαι να ξανασυγκρουστω μαζι σου..
παντως ριξε μια ματια στο λινκ
..
οχι η ατλαντιδα ειναι στην μεση του ατλαντικου ωκεανου και οι αθηναιοι 11.000 χρονια πριν εξαπελυσαν πολεμο σε αυτην λες και μπορουσαν να φασουν μεχρι εκει πριν τοσα χρονια..
anyway
«ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ,
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ,
ΓΕΝΝΙΕΜΑΙ ΑΠΟ ΕΠΟΧΗ ΣΕ ΕΠΟΧΗ.»

Μπαγκαβάτ Γκίτα.
Άβαταρ μέλους
ICAROS
Δόκιμος
Δόκιμος
Δημοσιεύσεις: 1679
Εγγραφή: Παρ 20 Απρ 2007, 19:06
Φύλο: Άνδρας
Τοποθεσία: ΑΤΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΥ
Έλαβε Likes: 3 φορές

Re: Περι Ατλαντίδας... (idroxoos, sacred_circle, TEUTAMOS)

Δημοσίευση από ICAROS » Παρ 20 Ιουν 2008, 07:03

Μα εννοείται ότι μπορούσαν να φτάσουν + Ατλαντικό + παντού.

Εγώ ξεκινώ να κοινοποιώ το κάθε φορά σκεπτικό μου + όσα έχω συμπεράνει, θεωρώντας δεδομένο ότι τα πρόσωπα της ''Μυθολογίας'' έχουν τεχνολογία ανώτερη της διαδεδομένης σήμερα στη Γη.

Τα βασικά σημεία σύγχυσης + αποπροσανατολισμού των περισσότερων ''εκτός Ατλαντικού'' θεωριών περί Ατλαντίδος, είναι ακριβώς το ότι για τα μυαλά κάποιων:

1. οι Αθηναίοι τάχα δεν είχαν τη δυνατότητα να φτάσουν εκεί, + έτσι η Ατλαντίδα θα πρέπει να αναζητηθεί σε νησί ή άλλο τόπο πιο κοντά στην Αθήνα όπου κατ' αυτούς θα μπορούσαν να πάνε, +

2. υπάρχει λάθος στην περιγραφή της θέσης της ''πλατωνικής'' Ατλαντίδας.

Τόσο το 1. όσο + το 2. είναι αυθαιρεσίες. Για να επαληθεύσουν τα συμπεράσματά τους, αλλάζουν το πληροφοριακό ''input'' διαγράφοντας επιλεκτικά + κατά βούληση, αξιόπιστα δεδομένα. Ωραίες έρευνες, της νοοτροπίας ''μαγειρεύω'' τα πράγματα όπως εγώ θέλω...

Δεν μας εξηγούν όμως όλοι αυτοί οι ''απίθανοι'' τύποι, πώς γίνεται να συμπίπτουν απόλυτα στο χάρτη, επαληθευόμενες, οι περιγραφές;;; Εφόσον υποτίθεται με τα... ''πρωτόγονα πλοία'' τους αποκλείεται να είχαν πάει Ατλαντικό... Αναμφίβολα κάποιος είδε τις περιοχές αυτές για να τις περιγράφει σωστά. ''Νομίζω'';
~ Ακραίο Επικοινωνιακό Φαινόμενο ~
Παλιγγίνης Ελευθέριος - HecarΧος HellΕυθερεύς
✩☿ Z ≡)))≡IΦI≡(((≡ ϟ ☿✩
✩∞ΙΑΟ∞✩
✩∞ΚΡΣ∞✩
✩☿ Z ≡)))≡IΦI≡(((≡ ϟ ☿✩
http://www.facebook.com/lpaliginis
Άβαταρ μέλους
Sulphur
Πορωμένος Ιδεογραφίτης
Πορωμένος Ιδεογραφίτης
Δημοσιεύσεις: 661
Εγγραφή: Κυρ 03 Φεβ 2008, 04:04
Φύλο: Άνδρας

Re: Περι Ατλαντίδας... (idroxoos, sacred_circle, TEUTAMOS)

Δημοσίευση από Sulphur » Κυρ 22 Ιουν 2008, 07:10

ΙΚΑΡΟΣ έγραψε:Μα εννοείται ότι μπορούσαν να φτάσουν + Ατλαντικό + παντού.

Εγώ ξεκινώ να κοινοποιώ το κάθε φορά σκεπτικό μου + όσα έχω συμπεράνει, θεωρώντας δεδομένο ότι τα πρόσωπα της ''Μυθολογίας'' έχουν τεχνολογία ανώτερη της διαδεδομένης σήμερα στη Γη.

Τα βασικά σημεία σύγχυσης + αποπροσανατολισμού των περισσότερων ''εκτός Ατλαντικού'' θεωριών περί Ατλαντίδος, είναι ακριβώς το ότι για τα μυαλά κάποιων:

1. οι Αθηναίοι τάχα δεν είχαν τη δυνατότητα να φτάσουν εκεί, + έτσι η Ατλαντίδα θα πρέπει να αναζητηθεί σε νησί ή άλλο τόπο πιο κοντά στην Αθήνα όπου κατ' αυτούς θα μπορούσαν να πάνε, +

2. υπάρχει λάθος στην περιγραφή της θέσης της ''πλατωνικής'' Ατλαντίδας.

Τόσο το 1. όσο + το 2. είναι αυθαιρεσίες. Για να επαληθεύσουν τα συμπεράσματά τους, αλλάζουν το πληροφοριακό ''input'' διαγράφοντας επιλεκτικά + κατά βούληση, αξιόπιστα δεδομένα. Ωραίες έρευνες, της νοοτροπίας ''μαγειρεύω'' τα πράγματα όπως εγώ θέλω...

Δεν μας εξηγούν όμως όλοι αυτοί οι ''απίθανοι'' τύποι, πώς γίνεται να συμπίπτουν απόλυτα στο χάρτη, επαληθευόμενες, οι περιγραφές;;; Εφόσον υποτίθεται με τα... ''πρωτόγονα πλοία'' τους αποκλείεται να είχαν πάει Ατλαντικό... Αναμφίβολα κάποιος είδε τις περιοχές αυτές για να τις περιγράφει σωστά. ''Νομίζω'';
Καταρχην Ικαρε οταν μιλαμε για μυθολογια ,περιττο να σου πω οτι μιλαμε για 11.000 κι οχι αοριστα..η μυθολογια περνα στην ακρη οταν μιλαμε για συγκεκριμμενη χρονολογια..
Κατι αλλο ειναι πως οι πληροφοριες που δινονται τοσο απο τον πλατωνα οσο και απο τους αλλου ιστορικους ειναι ασαφεις υπο την αποψη οτι δεν ξερουμε αν ατλαντικο πχ ονομαζαν τον σημερινο ατλαντικο η καποια αλλη "θαλασσα" που ονομαζαν ατλαντικο..Αν ανατρεξεις σε μυθους μια που ασχολησε και μαθεις που βρισκονταν τα μηλα των εσπεριδων αλλα και την γεωγραφικη τους σχεση κοντικοτητας με τις Αμαζονες(που οχι δεν ηταν στον αμαζονιο,μια ακομα συνωνυμια που θα μπορουσαμε να πουμε οτι κι εκει εφτασαν ελληνες φυλες κτλ) θα καταλαβαινες πως καμια σχεση δεν εχει η τοποθεσια με τοποθεσια οχι απλα εξω της μεσογειου αλλα ουτε πιο μακρια απο το Αιγαιο..Επισης θα πρεπει να ανατρεξουμε στο πως ηταν διαμορφωμενο το αιγαιο την εποχη εκεινη,αν δλδ που οι γεωλογοι αναφερουν οτι οντως οι μαυρη θαλασσα ηταν βοριο δυτικα της αιγυπτο(εδω το 500 πχ,μολις πριν 2500 και ο θερμαικος εφτανε πολυ μεσα στην σημερινη ενδοχωρα) αλλα και τι ονομαζε ο πλατων "Ηρακλειες στηλες",στους μυθους του Ηρακλεως για να δουμε που ειναι οι στηλες αυτες..και μηπως υπαρχει καποιο αλλο μερος στο κοσμο που ισως βρισκονται.(Κατεμε ειναι το περασμα στο βοσπορο,οπου υπαρχουν αναφορες περι στηλες του Ηρακλεως),Το μεχρι που εκτεινοταν η αιγυπτος την εποχη εκεινη(μιλαμε για το 11.000 πχ ετσι;) και η αιγυπτος δεν ειχε την εκταση του 500πχ..ηταν σαφως μικροτερη και πολυ κοντα και γυρω απο το δελτα του Νειλου..αρα δυτικα της μαυρης θαλλασας..Θα πρεπει να ανατρεξουμε στην σχεση Τροιας-Ατλαντων, αλλα το θεμα παει σε πολυ ελ και σια μετα.Καθως κατεμε και αλλους ομως οι Τρωες ηταν εναπομειναντες ατλαντες και υπηρχε αποστολη εξοντωσης τους..οπως και οι υπολοιποι ελληνικοι μυθοι πολλοι μεταγενεστεροι της Ατλαντιδος εξελισονται γυρω απο τις περιοχες αυτες σχεδον.Αργοναυτικη,θησεας,Περσεας,Ηρακλης..κτλ..Εκτος κι αν πιστευεται οτι ο Ηρακλης πηγε στον αμαζονιο για να νικησει της αμαζονες και να παρει και την ζωνη της Ιππολυτης...Για το θεο ρε παιδια..


Εικόνα

μια αποψη της μεσογειου..Προφανως η αιγυπτος ,ποσο μαλιστα η αιγυπτος του 11.000 πχ ειναι ανατολικα της μαυρης θαλλασας αρα εκεινη δυτικα αυτης..



Εικόνα

τα καναλια της ατλαντιδας περιπου..πως ηταν διαμορφωμενη



Οι Ηρακλειες στηλες βρισκονται πολλα χιλιαδες χιλιομετρα απο την ατλαντιδα του ατλαντικου..

Οι Ηρακλειες στηλες τις μαυρης θαλασσας κανουν μια "εισοδο" προσβαση στην ατλαντιδα της μαυρης θαλασσας ..


Εικόνα
Pillars of hercules


Εικόνα

Hρακλειες στηλες στον Βοσπορο


Μνημεια ατλαντιδος Εικόνα

GEOLOGY



In 1997 American Marine-Geologists Walter Pitman and William Ryan published the scientific evidence, that today’s Black Sea used to be a freshwater-lake. Its shoreline then was approximately 350 feet below today’s level of the global ocean. By dating fresh- and saltwater shells with the C14 method they found, that the salinity of the lake changed rapidly from fresh to salty around 5500 BC. They call this Noah’s Flood and we are convinced that this interpretation is true.
The reason for this change is the increase of the level of the global ocean since the end of the last ice age, which peaked 20.000 BC. Then the level was 350 feet lower than today. Even 5500 BC when the flood happened, the level was still 45 feet lower. Due to the steady increase at some point in time the former land connection between Europe and Asia at today’s Bosporus (at the city of Istanbul) had to break and release the salt water of the Mediterranen/Marmara Sea into the Black Sea basin with its lower shoreline.

From 1999 to 2003 the theory presented by Pitman/Ryan was challenged severely by a group of international scientists. However, in 2004 Bulgarian Marine-Geologists Petko Dimitrov and Dimitar Dimitrov published the result of their studies under the Black Sea Research Program “Noah”: They are convinced that the flood, a “geocatastrophic event” actually happened and that the dates collected by Pitman/Ryan are correctly dated. This conclusion is based on the examination of sediments rather than mollusks.In addition, on an earlier expedition with a submarine at the former shoreline they found what will probably be recorded in human history as “Noah’s plate”: An object made from sandstone with early letters on it. Currently, scientists are very reluctant to accept this finding; however, leading scientists have dated the plate as being Neolithic and also reviewed the signs, which seem to be in line with Old European Writing starting around 5500 BC on the Balkan Peninsula.

ARCHAEOLOGY



… before the Flood



The official opinion is that first settlers (7000 BC) sailed from Turkey through the Aegean Sea to Greece (Sesklo Culture; 6400 BC) and moved from there to Thracia (Karanovo Culture; today Turkey/Bulgaria), to the middle Danube region (Starcevo-Koeroes-Cris Culture 6200 BC, over the Balkan Mountains) and to the Dnepr region (also 6200 BC, over the South and North Carpathian Mountains).


Obviously, this official doctrine has to be reviewed under the new evidence. Even for the late Bronze Age Greece it was an adventure to cross the Aegean Sea and settlements obviously used to stretch alongside waters but not over mountains. Under the new evidence the settlers moved primarily to the north along the coast of the freshwater lake (today’s Black Sea): In the great basin in the northwest they found favorable climatic condition, loess soils and lots of rivers. Here is the center of early Neolithic cultures, others call it “Civilization X”, and we call it Atlantis.



The Neolithic development in Europe started from here around 6500 BC and moved up the rivers of Danube and Dnepr. This culture was drowned with Noah’s Flood 5500 BC and we are convinced that this culture also created the Atlantis saga.



… after the Flood



After such a geocatstrophic event - what would have to be expected? A waive of migration in all directions!



In Europe, Neolithic Culture dwelled on the Balkans for almost 1000 years. The year 5500 BC is the year of the Neolithic Diaspora in Europe: Linear Band Ceramics, a culture known through certain ornaments on their ceramics, spread through Europe within centuries, reaching Switzerland no later than 5300 BC and covering the area from the Paris Basin to the Ural Mountains before 5000 BC. In today’s Serbia and Romania, the Vinca-Culture establishes 5500 BC. This culture is even more developed and already had a complex system of writing.


Neolithic Diaspora or a Wave of Refugees?



For Egypt, the first Neolithic settlements start at 5500 BC, according to newest evidence. However, here we are confronted with a problem: From 5500 BC to 3000 BC the level of the World Ocean rises another 45 feet. Early cities in the Delta of the river Nile have to be expected well below the surface and well within ground waters. This is the reason, why the Egyptian Culture seems to rise from virtually out of nothing around 3500-3000 BC: Only the traces at the very rim, in the desert and in oases, have been found. The cities are buried under today’s Delta. We are convinced that American Geologist Robert Schoch is absolutely right to date the Sphinx no later than 5000 BC.

Δείτε εδώ...




«ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ,
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ,
ΓΕΝΝΙΕΜΑΙ ΑΠΟ ΕΠΟΧΗ ΣΕ ΕΠΟΧΗ.»

Μπαγκαβάτ Γκίτα.
Άβαταρ μέλους
Diagalaksiaki
Σούπερ Ιδεογραφίτης
Σούπερ Ιδεογραφίτης
Δημοσιεύσεις: 1260
Εγγραφή: Παρ 22 Ιουν 2007, 14:19
Irc ψευδώνυμο: diagalaksiaki
Φύλο: Γυναίκα
Τοποθεσία: Στον πλανήτη Γη
Επικοινωνία:

Re: Περι Ατλαντίδας... (idroxoos, sacred_circle, TEUTAMOS)

Δημοσίευση από Diagalaksiaki » Κυρ 22 Ιουν 2008, 22:09

Sulphur έγραψε: Καταρχην Ικαρε οταν μιλαμε για μυθολογια ,περιττο να σου πω οτι μιλαμε για 11.000 κι οχι αοριστα..η μυθολογια περνα στην ακρη οταν μιλαμε για συγκεκριμμενη χρονολογια..
Ποιος μίλησε για μυθολογία?
Sulphur έγραψε:Κατι αλλο ειναι πως οι πληροφοριες που δινονται τοσο απο τον πλατωνα οσο και απο τους αλλου ιστορικους ειναι ασαφεις υπο την αποψη οτι δεν ξερουμε αν ατλαντικο πχ ονομαζαν τον σημερινο ατλαντικο η καποια αλλη "θαλασσα" που ονομαζαν ατλαντικο..
Αυτή είναι μια άποψη που βολεύει κάποιους.
(Είτε επειδή προσπαθούν να αποκρύψουν τα στοιχεία ή απλά δεν μπορούν να δουν πέρα από αυτά)
Sulphur έγραψε:Αν ανατρεξεις σε μυθους μια που ασχολησε και μαθεις που βρισκονταν τα μηλα των εσπεριδων αλλα και την γεωγραφικη τους σχεση κοντικοτητας με τις Αμαζονες(που οχι δεν ηταν στον αμαζονιο,μια ακομα συνωνυμια που θα μπορουσαμε να πουμε οτι κι εκει εφτασαν ελληνες φυλες κτλ) θα καταλαβαινες πως καμια σχεση δεν εχει η τοποθεσια με τοποθεσια οχι απλα εξω της μεσογειου αλλα ουτε πιο μακρια απο το Αιγαιο..
:roflroll: :roflroll: Που τα είδες γραμμένα αυτά?
Sulphur έγραψε:Επισης θα πρεπει να ανατρεξουμε στο πως ηταν διαμορφωμενο το αιγαιο την εποχη εκεινη,αν δλδ που οι γεωλογοι αναφερουν οτι οντως οι μαυρη θαλασσα ηταν βοριο δυτικα της αιγυπτο(εδω το 500 πχ,μολις πριν 2500 και ο θερμαικος εφτανε πολυ μεσα στην σημερινη ενδοχωρα) αλλα και τι ονομαζε ο πλατων "Ηρακλειες στηλες",στους μυθους του Ηρακλεως για να δουμε που ειναι οι στηλες αυτες..και μηπως υπαρχει καποιο αλλο μερος στο κοσμο που ισως βρισκονται.
Επιμένω, που τα είδες γραμμένα αυτά?
Sulphur έγραψε:(Κατεμε ειναι το περασμα στο βοσπορο,οπου υπαρχουν αναφορες περι στηλες του Ηρακλεως),Το μεχρι που εκτεινοταν η αιγυπτος την εποχη εκεινη(μιλαμε για το 11.000 πχ ετσι;) και η αιγυπτος δεν ειχε την εκταση του 500πχ..ηταν σαφως μικροτερη και πολυ κοντα και γυρω απο το δελτα του Νειλου..αρα δυτικα της μαυρης θαλλασας..
:help: :help:
Sulphur έγραψε:Θα πρεπει να ανατρεξουμε στην σχεση Τροιας-Ατλαντων, αλλα το θεμα παει σε πολυ ελ και σια μετα.Καθως κατεμε και αλλους ομως οι Τρωες ηταν εναπομειναντες ατλαντες και υπηρχε αποστολη εξοντωσης τους..
:hammer: :hammer: :hammer:
Sulphur έγραψε:οπως και οι υπολοιποι ελληνικοι μυθοι πολλοι μεταγενεστεροι της Ατλαντιδος εξελισονται γυρω απο τις περιοχες αυτες σχεδον.Αργοναυτικη,θησεας,Περσεας,Ηρακλης..κτλ..
:skaw: :skaw: όταν διαβάσεις Αργοναυτικά να μας το ξαναπεις αυτό...
ΣΥ ΘΑΡΣΟΣ ΔΟΣ ΜΑΚΑΡ ΕΙΡΗΝΗΣ ΤΕ ΜΕΝΕΙΝ ΕΝ ΑΠΗΜΟΣΙ ΘΕΣΜΟΙΣ ΔΥΣΜΕΝΕΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΟΝΤΑ ΜΟΘΟΝ ΚΗΡΑΣ ΤΕ ΒΙΑΙΑΣ
Άβαταρ μέλους
Sulphur
Πορωμένος Ιδεογραφίτης
Πορωμένος Ιδεογραφίτης
Δημοσιεύσεις: 661
Εγγραφή: Κυρ 03 Φεβ 2008, 04:04
Φύλο: Άνδρας

Re: Περι Ατλαντίδας... (idroxoos, sacred_circle, TEUTAMOS)

Δημοσίευση από Sulphur » Κυρ 22 Ιουν 2008, 23:16

θα ηθελα καποια στιγμη να μας εναποθεσεις κι εσυ τι γνωσεις σου .

Οσο για τα παραπανω γελακια..σου εχω πηγες και αναφορες..Διαβασε επισης τι παρεθεσα περι ατλαντιδος..εικονες ,ΕΡΕΥΝΕΣ γεωλογων και αρχαιολογων..σε παρακαλω διαβαστε τις και μετα κρινε η ..γελα..
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος Sulphur την Τρί 24 Ιουν 2008, 18:26, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
«ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ,
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ,
ΓΕΝΝΙΕΜΑΙ ΑΠΟ ΕΠΟΧΗ ΣΕ ΕΠΟΧΗ.»

Μπαγκαβάτ Γκίτα.
Άβαταρ μέλους
Sulphur
Πορωμένος Ιδεογραφίτης
Πορωμένος Ιδεογραφίτης
Δημοσιεύσεις: 661
Εγγραφή: Κυρ 03 Φεβ 2008, 04:04
Φύλο: Άνδρας

Re: Περι Ατλαντίδας... (idroxoos, sacred_circle, TEUTAMOS)

Δημοσίευση από Sulphur » Κυρ 22 Ιουν 2008, 23:32

=))ΑΝΝΑ((= έγραψε:
Sulphur έγραψε: Καταρχην Ικαρε οταν μιλαμε για μυθολογια ,περιττο να σου πω οτι μιλαμε για 11.000 κι οχι αοριστα..η μυθολογια περνα στην ακρη οταν μιλαμε για συγκεκριμμενη χρονολογια..
Ποιος μίλησε για μυθολογία?
Ικαρος αναφρεθηκε στο τι αναφερει η Μυθολογια..Δεν μας διαβαζεις ,μονο χασκογελας..

Sulphur έγραψε:Κατι αλλο ειναι πως οι πληροφοριες που δινονται τοσο απο τον πλατωνα οσο και απο τους αλλου ιστορικους ειναι ασαφεις υπο την αποψη οτι δεν ξερουμε αν ατλαντικο πχ ονομαζαν τον σημερινο ατλαντικο η καποια αλλη "θαλασσα" που ονομαζαν ατλαντικο..
Αυτή είναι μια άποψη που βολεύει κάποιους.
(Είτε επειδή προσπαθούν να αποκρύψουν τα στοιχεία ή απλά δεν μπορούν να δουν πέρα από αυτά)
Sulphur έγραψε:
Ναι οι αντιπαλοι σου οι ΔΡΑΚΟΝΙΑΝΟΙ ειναι..Για δες κι αλλες αποψεις..ακομα και αρχαιοελληνιστων καθηγητων..
Αν ανατρεξεις σε μυθους μια που ασχολησε και μαθεις που βρισκονταν τα μηλα των εσπεριδων αλλα και την γεωγραφικη τους σχεση κοντικοτητας με τις Αμαζονες(που οχι δεν ηταν στον αμαζονιο,μια ακομα συνωνυμια που θα μπορουσαμε να πουμε οτι κι εκει εφτασαν ελληνες φυλες κτλ) θα καταλαβαινες πως καμια σχεση δεν εχει η τοποθεσια με τοποθεσια οχι απλα εξω της μεσογειου αλλα ουτε πιο μακρια απο το Αιγαιο..
:roflroll: :roflroll: Που τα είδες γραμμένα αυτά?
χμ που τα ειδα αυτα..

Σε αντιθεση με σενα εχω μελετησει Ιστορια ολων των λαων..Αν ανατρεξεις στην Αιγυπτικη κατα την 9 δυναστεια των Σιθ,και του Ραμση του Β θα ανακτισεις ΄πληροφοριες για τους πολεμους του με του Χετταιους .Εκει θα μαθει την ομοιοτητα της φυλης αυτης με τις μυθολογικες αμαζονες ,οντας μητριαρχικη η δομη τους,ομοιοτητες ονοματον και γεωγραφικες-τοποεθικοτυπικες και πολλα αλλα..Επισης να ανατρεξεις σε αρχαιους ιστορικους για να δεις που τις τοποθετουν..
Sulphur έγραψε:Επισης θα πρεπει να ανατρεξουμε στο πως ηταν διαμορφωμενο το αιγαιο την εποχη εκεινη,αν δλδ που οι γεωλογοι αναφερουν οτι οντως οι μαυρη θαλασσα ηταν βοριο δυτικα της αιγυπτο(εδω το 500 πχ,μολις πριν 2500 και ο θερμαικος εφτανε πολυ μεσα στην σημερινη ενδοχωρα) αλλα και τι ονομαζε ο πλατων "Ηρακλειες στηλες",στους μυθους του Ηρακλεως για να δουμε που ειναι οι στηλες αυτες..και μηπως υπαρχει καποιο αλλο μερος στο κοσμο που ισως βρισκονται.
Επιμένω, που τα είδες γραμμένα αυτά?
Sulphur έγραψε:
Αυτα ματια μου ειναι μεσα στα βιβλια της Στ δημοτικου ακομα...Οποιος διαβαζε μικρο θυμαται να τα βρει και στο νετ.."Επιμενεις" κιολας ε;αχαχαχχααχ
(Κατεμε ειναι το περασμα στο βοσπορο,οπου υπαρχουν αναφορες περι στηλες του Ηρακλεως),Το μεχρι που εκτεινοταν η αιγυπτος την εποχη εκεινη(μιλαμε για το 11.000 πχ ετσι;) και η αιγυπτος δεν ειχε την εκταση του 500πχ..ηταν σαφως μικροτερη και πολυ κοντα και γυρω απο το δελτα του Νειλου..αρα δυτικα της μαυρης θαλλασας..
:help: :help:
Sulphur έγραψε: Ναι ο θεος να σε φυλαει..Ο Καλογερακης πηγε ως το διαστημα μιλησε με Ολυμπιους μεσω λαμπτοπ αλλα ποτε δεν κατανοησε απλη τοπογεωγραφια και γεωλογια..ελεος

Θα πρεπει να ανατρεξουμε στην σχεση Τροιας-Ατλαντων, αλλα το θεμα παει σε πολυ ελ και σια μετα.Καθως κατεμε και αλλους ομως οι Τρωες ηταν εναπομειναντες ατλαντες και υπηρχε αποστολη εξοντωσης τους

οπως και οι υπολοιποι ελληνικοι μυθοι πολλοι μεταγενεστεροι της Ατλαντιδος εξελισονται γυρω απο τις περιοχες αυτες σχεδον.Αργοναυτικη,θησεας,Περσεας,Ηρακλης..κτλ..
:skaw: :skaw: όταν διαβάσεις Αργοναυτικά να μας το ξαναπεις αυτό
[/quote]

Μπα εσυ τα διαβασες; Και τι λενε οτι η ΜΗΔΕΙΑ ηταν απο την Χαβαη αντι απο τους Μηδους(Περσικο κρατος μετεπειτα)

:lol:
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος Sulphur την Τρί 24 Ιουν 2008, 18:27, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
«ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ,
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ,
ΓΕΝΝΙΕΜΑΙ ΑΠΟ ΕΠΟΧΗ ΣΕ ΕΠΟΧΗ.»

Μπαγκαβάτ Γκίτα.
Άβαταρ μέλους
ArELa
Founder-Administrator
Founder-Administrator
Δημοσιεύσεις: 66942
Εγγραφή: Κυρ 15 Απρ 2007, 01:29
Irc ψευδώνυμο: ArELa
Φύλο: Γυναίκα
Έδωσε Likes: 1879 φορές
Έλαβε Likes: 2770 φορές

Re: Περι Ατλαντίδας... (idroxoos, sacred_circle, TEUTAMOS)

Δημοσίευση από ArELa » Κυρ 22 Ιουν 2008, 23:37

σας παρακαλω κυρια μου..
τα οντα που ερχονται στον υπνο σας δεν ειναι Ελ
αλλα οι σχιζοφρενιασμενες σκεπτομορφες των παιδικων σας χρονων
Αυτό ήταν αχρείαστο νομίζω.

Το trashing δε θα'πρεπε να'ναι μέρος της διαλεκτικής σου λογικής. Ειδικά της δικής σου...
.







Δεν περιμένω τίποτα, δεν ελπίζω σε τίποτα,
δεν καταλαβαίνω τίποτα, είμαι ξανθιά κι ελεύθερη...


τα κανάλια μου /my channels:
στο vasoula2908 και στο vasoula2908asteria
στο Βrighteon,
στο Bitchute
στο Rumble
Άβαταρ μέλους
Diagalaksiaki
Σούπερ Ιδεογραφίτης
Σούπερ Ιδεογραφίτης
Δημοσιεύσεις: 1260
Εγγραφή: Παρ 22 Ιουν 2007, 14:19
Irc ψευδώνυμο: diagalaksiaki
Φύλο: Γυναίκα
Τοποθεσία: Στον πλανήτη Γη
Επικοινωνία:

Re: Περι Ατλαντίδας... (idroxoos, sacred_circle, TEUTAMOS)

Δημοσίευση από Diagalaksiaki » Δευ 23 Ιουν 2008, 14:00

Sulphur έγραψε:Ικαρος αναφρεθηκε στο τι αναφερει η Μυθολογια..Δεν μας διαβαζεις ,μονο χασκογελας..
Άλλο Μυθολογία κι άλλο "Μυθολογία".
Sulphur έγραψε:Ναι οι αντιπαλοι σου οι ΔΡΑΚΟΝΙΑΝΟΙ ειναι..Για δες κι αλλες αποψεις..ακομα και αρχαιοελληνιστων καθηγητων..
Καθένας μπορεί να έχει τη δική του άποψη δεν σημαίνει όμως πως είναι και σωστή...
Sulphur έγραψε:χμ που τα ειδα αυτα..
Επιμένω, θέλω συγκεκριμένα αποσπάσματα.
Sulphur έγραψε:Σε αντιθεση με σενα εχω μελετησει Ιστορια ολων των λαων..Αν ανατρεξεις στην Αιγυπτικη κατα την 9 δυναστεια των Σιθ,και του Ραμση του Β θα ανακτισεις ΄πληροφοριες για τους πολεμους του με του Χετταιους .Εκει θα μαθει την ομοιοτητα της φυλης αυτης με τις μυθολογικες αμαζονες ,οντας μητριαρχικη η δομη τους,ομοιοτητες ονοματον και γεωγραφικες-τοποεθικοτυπικες και πολλα αλλα..Επισης να ανατρεξεις σε αρχαιους ιστορικους για να δεις που τις τοποθετουν..
Σε ποιους ιστορικούς να ανατρέξω? Ονόμασε έναν, βάλε και κανένα απόσπασμα...
Sulphur έγραψε: Αυτα ματια μου ειναι μεσα στα βιβλια της Στ δημοτικου ακομα...Οποιος διαβαζε μικρο θυμαται να τα βρει και στο νετ.."Επιμενεις" κιολας ε;αχαχαχχααχ
Στα βιβλία της Στ' δημοτικού είχε και για τους ινδοευρωπαίους, είναι και αυτό σωστό?
Sulphur έγραψε:Ναι ο θεος να σε φυλαει..Ο Καλογερακης πηγε ως το διαστημα μιλησε με Ολυμπιους μεσω λαμπτοπ αλλα ποτε δεν κατανοησε απλη τοπογεωγραφια και γεωλογια..ελεος
Ποιος μίλησε για Καλογεράκη?
Sulphur έγραψε:σας παρακαλω κυρια μου..
τα οντα που ερχονται στον υπνο σας δεν ειναι Ελ
αλλα οι σχιζοφρενιασμενες σκεπτομορφες των παιδικων σας χρονων
Δεν έχεις κανένα δικαίωμα να μιλάς για τα δικά μου παιδικά χρόνια.
Απαιτώ μία συγνώμη.
Sulphur έγραψε:Ναι ναι γελα..θα ηθελα καποια στιγμη να μας εναποθεσεις κι εσυ τι γνωσεις σου αντινα το παιζεις εψιλονιστρια του κ@λου.
Sulphur έγραψε:Οσο για τα παραπανω γελακια..σου εχω πηγες και αναφορες..Διαβασε επισης τι παρεθεσα περι ατλαντιδος..εικονες ,ΕΡΕΥΝΕΣ γεωλογων και αρχαιολογων..σε παρακαλω διαβαστε τις και μετα κρινε η ..γελα..
Έκανες μία "δική σου έρευνα" (επιφανειακή, κατά τη γνώμη μου), και απέρριψες οτιδήποτε άλλο.

Άσε πια αυτή την καραμέλα με τον εψιλονισμό και τον Καλογεράκη, δείξε λίγο σεβασμό στα άτομα με τα οποία "μιλάς" σε αυτόν τον χώρο, καθώς δεν γνωρίζεις κανέναν προσωπικά...
Διάλογο κάνουμε, όχι διαγωνισμό γνώσεων.
Ηρέμησε :thumb:
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος Diagalaksiaki την Παρ 17 Αύγ 2018, 23:35, έχει επεξεργασθεί 4 φορές συνολικά.
Λόγος: Αναδιατύπωση
ΣΥ ΘΑΡΣΟΣ ΔΟΣ ΜΑΚΑΡ ΕΙΡΗΝΗΣ ΤΕ ΜΕΝΕΙΝ ΕΝ ΑΠΗΜΟΣΙ ΘΕΣΜΟΙΣ ΔΥΣΜΕΝΕΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΟΝΤΑ ΜΟΘΟΝ ΚΗΡΑΣ ΤΕ ΒΙΑΙΑΣ
Απάντηση

Επιστροφή στο “Μυθολογία”